دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دعای عهد''' دعایی است که از [[امام صادق(ع)]] روایت شده و مشتمل بر تجدید [[بیعت]] با [[امام زمان (عج)]] است. و از دعاهایی است که بر خواندن آن در عصر [[غیبت]] تاکید شده است.

دعای عهد از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است و [[سید بن طاووس]] در [[مصباح الزائر]]، [[ابن مشهدی]] در [[المزارالکبیر]]، <ref>ابن مشهدی، ص۶۶۶ـ۶۶۳</ref> [[کفعمی]] در [[المصباح فی الادعیه و الصلوات و الزیارات|المصباح]]<ref>کفعمی، مصباح، ص۵۵۲ـ۵۵۰</ref> و [[البلد الامین و الدرع الحصین|بلدالامین]]، <ref>کفعمی، بلدالامین، ص۸۳</ref> و [[محمد باقر مجلسی|مجلسی]] در [[بحارالانوار]]<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۸۳، ص۲۸۴</ref> و [[زادالمعاد]]<ref>مجلسی، زادالمعاد، ص۵۴۲</ref> این دعا را نقل کرده‌اند. نقل این دعا توسط عالمان بزرگی همچون سید بن طاوس، کفعمی و علامه مجلسی نشان از اعتماد آنان به دعای عهد دارد؛ و محتوای این دعا در ادعیه دیگر مورد تأیید قرار گرفته است.

دعای عهد مشتمل بر درود مخصوص از طرف خواننده دعا و نیز از سوی تمامی مردان و زنان مؤمن در شرق و غرب جهان و خشکی و دریا، و از پدر و مادر و فرزند، به پیشگاه [[امام مهدی (عج)]] است. سپس عهد و پیمان و [[بیعت]] با آن حضرت را تجدید می‌کند و پایداری بر این پیمان را تا روز [[قیامت]] اظهار می‌دارد آنگاه از خداوند درخواست می‌کند که اگر مرگ من فرا برسد در حالی که امام زمان [[ظهور]] نکرده باشد پس از ظهور او، مرا از قبرم بر آور، و به یاری آن حضرت سعادتمند کن و بعد درخواست دیدار امام با عبارت ظریفی بیان شده و دعا برای تعجیل ظهور و فَرَج و برپایی حکومت حقه و سامان یافتن جهان و زنده شدن حقایق دین و اهل [[ایمان]] پایان بخش این دعا است.<ref>دائره المعارف تشیع، ج۷، ص۵۳۱</ref>

امام صادق(ع) می‌فرمایند: هرکس چهل صبحگاه این دعا را بخواند از یاوران [[حضرت قائم]] (عج) خواهد بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد خدای تعالی او را زنده خواهد کرد تا در رکاب آن جناب [[جهاد]] نماید و به شماره هر کلمه از آن هزار حسنه برایش نوشته می‌شود و هزار کار بد از او محو می‌گردد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۸۳، ص۲۸۴</ref>

* [[[[دعای ندبه]]