پرش به محتوا

ترکمنستان: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۴۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ نوامبر ۲۰۱۹
جز
imported>Fayaz
imported>Fayaz
خط ۵۶: خط ۵۶:


==تاریخچه==
==تاریخچه==
در زمان هخامنشیان، بخش‌های خوارزم، پارت و مارگیانا([[مرو]]) در ترکمنستان امروزی قرار داشتند.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/4285090 باشگاه خبرنگاران جوان، «نگاهی به تاریخچه ترکمنستان»]</ref> اسکندر مقدونی در قرن چهارم قبل از میلاد، با تصرف آسیای میانه و ایجاد راه ابریشم، این منطقه را رونق داد. هشتاد سال بعد در شهر نِسا پادشاهی اشکانیان پایه گذاری شد. پس از اشکانیان و با روی کار آمدن ساسانیان، نسا اهمیت خود را از دست نداده و از شهره‌های مهم آن دوران بود.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/4285090 باشگاه خبرنگاران جوان، «نگاهی به تاریخچه ترکمنستان»]</ref>
در زمان هخامنشیان، بخش‌های خوارزم، پارت و مارگیانا([[مرو]]) در ترکمنستان امروزی قرار داشتند.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/4285090 باشگاه خبرنگاران جوان، «نگاهی به تاریخچه ترکمنستان»]</ref> اسکندر مقدونی در قرن چهارم قبل از میلاد، با تصرف آسیای میانه و ایجاد راه ابریشم، این منطقه را رونق داد. هشتاد سال بعد در شهر نِسا پادشاهی اشکانیان پایه گذاری شد. پس از اشکانیان و با روی کار آمدن ساسانیان، نسا اهمیت خود را از دست نداده و از شهره‌های مهم آن دوران بود.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/4285090 باشگاه خبرنگاران جوان، «نگاهی به تاریخچه ترکمنستان»]</ref> یزدگرد سوم، آخرین شاه ساسانی در ۳۱ق در مرو کشته شد.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/4285090 باشگاه خبرنگاران جوان، «نگاهی به تاریخچه ترکمنستان»]</ref>


ترکمنستان پس از گسترش [[اسلام]] به این منطقه، تحت حاکمیت خراسان بزرگ و اقوام محلی اداره می‌شد. از سده نهم تا یازدهم هجری، قبایل جنوبی تحت حاکمیت حکومت‌های [[ایران|ایرانی]] قرار داشتند، در حالی که قبایل شمالی در قلمرو خانات خیوه و [[بخارا]] بودند. در اوایل سده دوازدهم / هجدهم، ایرانی‌ها قلمرو خانات خیوه و بخارا را به خاک خود مُنضم ساختند. به تدریج روس‌ها توانستند بخش اعظمی از این منطقه را به حاکمیت خود اضافه سازند و در [[۲۵ جمادی‌الثانی]] ۱۲۹۸ برابر با ۲۵ مه ۱۸۸۱، امپراتور روسیه الحاق قلمرو ترکمن‌های تکّه را با عنوان «استان ماورای خزر» به [[روسیه]]، اعلام کرد<ref>سارلی، ج ۱، ص۳۱۰۳۱۱؛ برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به سارای، ص۲۶۱ ۲۷۸</ref> که با قرارداد آخال که در دوره [[ناصرالدین شاه]] در [[۲۲ محرم]] ۱۲۹۹/ ۱۲ دسامبر ۱۸۸۱ منعقد شد، تقریبا بیشتر مناطق ترکمنستان کنونی تحت حاکمیت روسیه قرار گرفت.<ref>سارلی، ج ۱، ص۳۱۲؛ گلی، ص۱۶۱۱۶۲</ref>
ترکمنستان پس از گسترش [[اسلام]] به این منطقه، تحت حاکمیت [[خراسان بزرگ]] و اقوام محلی اداره می‌شد. در ۱۹۸ق [[مامون]]، در مرو خلافت خود را شروع کرد. مرو به همراه [[بلخ]]، [[هرات]] و [[نیشابور]] چهار ربع خراسان در این زمان بود. سامانیان، [[غزنویان]]، [[سلجوقیان]] و [[خوارزمشاهیان]] تا قرن هفت قمری بر بخشهایی از ترکمنستان بخصوص نیمه جنوبی آن حکومت کردند. مرو در حمله چنگیز نابود شد. اما سپس توسط شیبانیان ازبک تصرف شد. شاه عباس صفوی مرو را در ۹۱۶ق از ازبکان گرفت ولی دوباره بدست آنان افتاد. روس‌ها در ۱۲۹۸ق/۱۸۸۱م، قلمرو ترکمن‌ها را با عنوان «استان ماورای خزر» به [[روسیه]] الحاق کردند.<ref>سارلی، ج ۱، ص۳۱۰۳۱۱؛ برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به سارای، ص۲۶۱ ۲۷۸</ref> با قرارداد آخال که در دوره [[ناصرالدین شاه]] در [[۲۲ محرم]] ۱۲۹۹ق/۱۲ دسامبر ۱۸۸۱م منعقد شد، تقریبا بیشتر مناطق ترکمنستان کنونی تحت حاکمیت روسیه قرار گرفت.<ref>سارلی، ج ۱، ص۳۱۲؛ گلی، ص۱۶۱۱۶۲</ref>


در [[۴ آبان]] ۱۳۷۰/ ۲۶ اکتبر ۱۹۹۱، در همه پرسی ملی، ۱ر۹۴% از مردم به استقلال ترکمنستان رأی دادند. روز بعد، شورای عالی ترکمنستان قانون استقلال را به تصویب رساند و نام جمهوری را از جمهوری شوروی سوسیالیستی ترکمنستان به جمهوری ترکمنستان تغییر داد.
در [[۴ آبان]] ۱۳۷۰/ ۲۶ اکتبر ۱۹۹۱، در همه پرسی ملی، ۱ر۹۴% از مردم به استقلال ترکمنستان رأی دادند. روز بعد، شورای عالی ترکمنستان قانون استقلال را به تصویب رساند و نام جمهوری را از جمهوری شوروی سوسیالیستی ترکمنستان به جمهوری ترکمنستان تغییر داد.
کاربر ناشناس