نامحرم: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[نماز]] خواندن زن با صدای بلند در جایی که می‌داند نامحرم صدایش را می‌شنود، بنا به نظر فقیهانی مانند [[شهید اول]]، حرام و موجب بطلان نماز است.<ref>شهید اول، ذکری‌الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۳۲۲.</ref> [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] با پذیرفتن حرام بودن چنین عملی، باطل شدن نماز به وسیله آن را نپذیرفته است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۹، ص۳۸۳-۳۸۴.</ref>  

بنا به نظر برخی فقها خلوت کردن با نامحرم حرام است.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۹، ص۳۲۳-۳۲۵.</ref> برخی فقها خلوت کردن با نامحرم را فقط در صورت احتمال افتادن در گناه، حرام دانسته‌اند.<ref>مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، الموسوعة‌الفقهیة، ۱۴۲۳ق، ج۵، ص۱۸۵.</ref> به فتوای [[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]] (درگذشت ۱۳۷۱ش) خلوت كردن با نامحرم از باب مقدمه حرام و از این جهت که زمینه‌ساز افتادن در گناه می‌شود حرام است.<ref>توحیدی، مصباح الفقاهة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۰.</ref> بنا به نظر [[محمدحسن نجفی]] نویسنده [[جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام (کتاب)|جواهر الکلام]] خلوت کردن با نامحرم [[مکروه]] است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۲، ص۳۴۴.</ref>