Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
جز (←منابع) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
بر اساس آیه ۲۱ و ۲۲ [[سوره اعراف]] شیطان [[آدم]] و [[حوا]] را با قسم دروغ گمراه کرد. او آدم و حوا را وسوسه کرد که میوه [[درخت ممنوعه]] را بخورند و برای اینکه به آنها ثابت کند که خیرخواه آنهاست قسم دروغ خورد.<ref>سوره اعراف، آیه ۲۲.</ref> آدم و حوا نیز که به خاطر قسم دروغ شیطان حسن ظن به او پیدا کرده بودند میوه درخت ممنوعه را خوردند و از [[بهشت]] اخراج شدند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲، ج۱۳، ص۶۲۷.</ref>بر اساس برخی از روایات، اولین قسم دروغ توسط شیطان برای گمراه کردن آدم مطرح شده است.<ref>بروجردی، منابع فقه شیعه، ۱۴۲۹ق، ج۲۴، ص۸۵۱.</ref> | بر اساس آیه ۲۱ و ۲۲ [[سوره اعراف]] شیطان [[آدم]] و [[حوا]] را با قسم دروغ گمراه کرد. او آدم و حوا را وسوسه کرد که میوه [[درخت ممنوعه]] را بخورند و برای اینکه به آنها ثابت کند که خیرخواه آنهاست قسم دروغ خورد.<ref>سوره اعراف، آیه ۲۲.</ref> آدم و حوا نیز که به خاطر قسم دروغ شیطان حسن ظن به او پیدا کرده بودند میوه درخت ممنوعه را خوردند و از [[بهشت]] اخراج شدند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲، ج۱۳، ص۶۲۷.</ref>بر اساس برخی از روایات، اولین قسم دروغ توسط شیطان برای گمراه کردن آدم مطرح شده است.<ref>بروجردی، منابع فقه شیعه، ۱۴۲۹ق، ج۲۴، ص۸۵۱.</ref> | ||
=== | === منافقان === | ||
[[منافقان]] که همواره اظهار [[ایمان]] میکردند و [[کفر]] باطنی خود را پنهان میکردند،<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۷۸.</ref> برای صحت اقوال و کارهای خود قسم دروغ میخوردند. قرآن کریم به موارد متعددی از قسمهای دروغ آنها اشاره کرده است.<ref>نوری، «ویژگیهای جریان نفاق در عصر نبوی»، ص۱۱۱.</ref> بر اساس آیه ۵۶ [[سوره توبه]]، منافقین هنگام مواجهه با مؤمنین، ادعا میکردند که جزء مؤمنانند، و جهت اثبات ادعایشان متوسل به قسم دروغ میشدند.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۳، ص۱۳۳.</ref> قسم دروغ برای به دست آوردن رضایت مسلمانان<ref>سوره توبه، آیه ۶۲.</ref>، بازداشتن مردم از راه خداوند<ref>سوره منافقون، آیه ۲.</ref> و بهانه برای عدم حضور در [[جهاد]]<ref>سوره توبه، آیه ۴۲.</ref> از این افراد در قرآن کریم گزارش شده است. | [[منافقان]] که همواره اظهار [[ایمان]] میکردند و [[کفر]] باطنی خود را پنهان میکردند،<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۷۸.</ref> برای صحت اقوال و کارهای خود قسم دروغ میخوردند. قرآن کریم به موارد متعددی از قسمهای دروغ آنها اشاره کرده است.<ref>نوری، «ویژگیهای جریان نفاق در عصر نبوی»، ص۱۱۱.</ref> بر اساس آیه ۵۶ [[سوره توبه]]، منافقین هنگام مواجهه با مؤمنین، ادعا میکردند که جزء مؤمنانند، و جهت اثبات ادعایشان متوسل به قسم دروغ میشدند.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۳، ص۱۳۳.</ref> قسم دروغ برای به دست آوردن رضایت مسلمانان<ref>سوره توبه، آیه ۶۲.</ref>، بازداشتن مردم از راه خداوند<ref>سوره منافقون، آیه ۲.</ref> و بهانه برای عدم حضور در [[جهاد]]<ref>سوره توبه، آیه ۴۲.</ref> از این افراد در قرآن کریم گزارش شده است. | ||