پرش به محتوا

دعای کمیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۵۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۴۷: خط ۴۷:


سپس آن حضرت به مقایسه بلاهای دنیا با عذاب [[آخرت]] می‌پردازد و می‌گوید: «ای مولای من گیرم که بر عذاب تو شکیبا باشم چگونه بر دوریت صبر کنم؟» بعد به امید بنده [[مؤمن]] به رحمت خداوند اشاره می‌کند و می‌گوید «آیا مؤمن و کافر یکسانند؟» و در پایان با ندا کردن خداوند به صفاتی، از خداوند حاجت‌هایی می‌طلبد.
سپس آن حضرت به مقایسه بلاهای دنیا با عذاب [[آخرت]] می‌پردازد و می‌گوید: «ای مولای من گیرم که بر عذاب تو شکیبا باشم چگونه بر دوریت صبر کنم؟» بعد به امید بنده [[مؤمن]] به رحمت خداوند اشاره می‌کند و می‌گوید «آیا مؤمن و کافر یکسانند؟» و در پایان با ندا کردن خداوند به صفاتی، از خداوند حاجت‌هایی می‌طلبد.
در فرازهای پایانی دعای کمیل امام علی(ع) ضمن در خواست [[استغفار|آمرزش]] و مغفرت برای خویش؛ دعا را تنها دارایی و امید را سرمایه و گریه را یگانه سلاح خویش دانسته است. <ref>قمی، مفاتیح الجنان، دعای کمیل.
</ref>


==ثواب قرائت==
==ثواب قرائت==
۱۸٬۴۲۹

ویرایش