پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

قرآن برخی از معجزات پیامبران را ذکر کرده است؛ [[ناقه حضرت صالح]]،<ref>سوره اعراف، آیه۷۳.</ref> سرد شدن آتش بر ابراهیم،<ref>سوره انبیاء، آیه۶۹.</ref> [[چهار مرغ ابراهیم|چهار مرغ]]،<ref> سوره بقره، آیه۲۶۰.</ref> معجزات نه‌گانه موسی مانند تبدیل شدن [[عصای موسی|عصا]] به اژدها،<ref>سوره شعراء، آیه۳۲.</ref> جاری شدن دوازده چشمه آب برای اسباط بنی‌اسرائیل،<ref>سوره بقره آیه۶۰.</ref> شکافته‌شدن دریا و باز شدن راه نجات برای بنی‌اسرائیل،<ref>سوره شعراء، آیه۶۳.</ref> [[ید بیضا]] (دست تابان)،<ref>سوره اعراف: آیه۱۰۸؛ سوره طه، آیه۲۲؛ سوره شعراء، آیه۳۳؛ سوره نمل، آیه۱۲؛ سوره قصص، آیه۳۲.</ref> معجزات حضرت عیسی مانند شفا دادن بیماران، زنده کردن مردگان، تبدیل گِل به پرنده<ref>سوره آل عمران، آیه۴۹؛ سوره مائده، آیه۱۱۰.</ref> و  [[معجزات پیامبر اکرم]] مانند [[اعجاز القرآن|قرآن کریم]]<ref>سوره طور، آیه ۳۴.</ref> و [[شق القمر]]<ref>سوره قمر، آیه۱.</ref> از معجزات مشهور پیامبران است که در قرآن به آنها اشاره شده است. ابن جوزی از منابعی سخن می‌گوید که بیش از ۱۰۰۰ معجزه برای پیامبر اکرم نقل کرده‌اند.<ref> ابن جوزی، المنتظم، ج۱۵، ص۱۲۹.</ref>

===ارهاصات===

پیش از بعثت پیامبران اتفاقاتی با هدف، آماده ساختن مردم برای پذیرش ادعای بعدی آنان، رخ می‌داد،<ref>تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات، مکتبه لبنان، ج۱، ص۱۴۱.</ref> که در اصطلاح متکلمان به [[ارهاص]] مشهورند: نجات حضرت موسی از نیل، سخن گفتن حضرت عیسی در گهواره،<ref>جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۳۰۰.</ref> خشک شدن [[دریاچه ساوه]]، لرزیدن [[طاق کسری]]، خاموش شدن [[آتشکده فارس]] و دیگر حوادثی که در سال تولد پیامبر اسلام  رخ داد<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۶۸؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۸.</ref> از جمله ارهاصات پیامبران بوده است.

تعدادی از پیامبران کتاب آسمانی داشته‌اند؛ بنا بر آیات قرآن، [[زبور]] کتاب [[حضرت داوود]]<ref>سوره اسراء، آیه۵۵.</ref>، [[تورات]] کتاب حضرت موسی{{یادداشت|قرآن، تصریح نکرده است که تورات بر موسی نازل شده اما نزول تورات را از جانب خدا(سوره مائده، آیه۴۴.) و نیز نزول الواح را بر موسی تأیید می‌کند.(سوره اعراف، آیه۱۵۴.) برخی از مفسران گفته‌اند الواح همان تورات است. طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۵۰.}}، [[انجیل]] کتاب حضرت عیسی<ref>سوره حدید، آیه۲۷.</ref> و [[قرآن]] کتاب حضرت محمد(ص)<ref>سوره شوری، آیه۷.</ref> بوده است. قرآن کتابی برای حضرت ابراهیم نام نبرده و از عبارت «صُحُف» برای او استفاده کرده است.<ref>سوره اعلی، آیه۱۹.</ref> همچنین برپایه حدیثی، خداوند ۵۰ صحیفه بر [[شیث]]، ۳۰ صحیفه بر [[ادریس]] و ۲۰ صحیفه بر [[ابراهیم]] فرستاده است.<ref>صدوق، خصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴.</ref>  

علامه طباطبایی گفته است که هریک از پیامبران اولوالعزم دارای کتاب و شریعت بوده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۱.</ref> او معتقد است کتاب داشتن داوود بنا بر قرآن<ref>سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref> و آدم، شیث و ادریس بنا بر روایات،<ref>صدوق، خصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴.</ref> منافاتی با اختصاص داشتن شریعت به  پیامبران اولوالعزم ندارد زیرا کتاب‌های پیامبران غیر اولوالعزم مشتمل بر احکام و شریعت نبوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۱.</ref>

==منابع==

* صدوق، محمد بن علی، الخصال، تصحیح: علی‌اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۲ش.

* صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، تصحیح: علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۳ق.

* صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، تصحیح: علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق.

* مفید، محمد بن محمد، النکت الاعتقادیه، قم، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، ۱۴۱۳ق.

* مفید، محمد بن محمد، اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات، قم، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، ۱۴۱۳ق.

* مفید، محمد بن محمد، عدم سهو النبی، قم، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، ۱۴۱۳ق.

{{پیامبران در قرآن}}

{{نبوت}}