لیلة المبیت: تفاوت میان نسخه‌ها

در شب اول ماه [[ربیع الاول]] پیامبر (ص) برای آنکه مشرکان از هجرت او آگاه نشوند، به [[امام علی(ع)|علی(ع)]] فرمود: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو در بستر من می‌خوابی تا من به [[غار ثور]] بروم؟» امام علی(ع) گفت: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» پیامبر (ص) فرمود: «آری.» علی (ع) تبسمی کرد و [[سجده شکر|سجدۀ شکر]] به جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت عرض کرد: «آنچه را که مأمور شده‌ای انجام ده که چشم، گوش و قلبم فدای تو باد...»<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۶۰.</ref> سپس پیامبر (ص)، علی (ع) را در آغوش گرفت و هر دو گریه کردند و از هم جدا شدند.<ref>طوسی، امالی، ص۴۶۶</ref>

وقتی علی(ع) در بستر پیامبر (ص) خوابیده بود، [[جبرئیل]] در بالای سر او و [[میکائیل]] پایین پای او آمدند و جبرئیل گفت: «خوشا به حال کسانی چون تو‌ ای فرزند [[ابو طالب]]! که خدا در برابر [[فرشتگان]] به تو مباهات می‌کند.»<ref>صدوق، امالی، ص ۴۶۹؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۵، ص۱۷۴؛ حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۲۳</ref>

علی (ع) درهای خانه را بست و پرده‌ها را کشید، آنان با سنگ به علی (ع) که در بستر خوابیده بود زدند تا مطمئن شوند کسی در بستر خوابیده است و شک نداشتند که وی رسول خداست.<ref>طوسی، امالی، ص۲۹۸</ref> صبح که با شمشیرهای برهنه به خانه هجوم بردند، وقتی علی (ع) را در بستر رسول خدا (ص) مشاهده کردند، گفتند: محمد کجاست؟ علی (ع) فرمود: «مگر او را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟ کاری کردید که او ناچار شد خانه را ترک کند.»

در این هنگام به سوی علی (ع) یورش بردند و او را آزردند و سپس از خانه بیرون کشیده، کتک زدند. ساعتی هم در [[مسجدالحرام]] زندانی کرده، سپس آزادش کردند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۹۲.</ref> آنها در جهت [[مدینه]] به تعقیب پیامبر (ص) پرداختند در حالی‌که [[غار ثور]] در سمت دیگر قرار داشت.<ref>مفید، ارشاد، ص۳۰</ref>

در نقل دیگری آمده است که علی(ع) وقتی آنان را مشاهده کرد که شمشیرهایشان را کشیده‌اند و به سوی وی می‌آیند، با ترفندی شمشیر [[خالد بن ولید]] را که در پیشاپیش همه بود، گرفت و آنان را از خود دور کرد. آنها گفتند: ما با تو کاری نداریم، ولی بگو که محمد (ص) کجاست؟ فرمود: من اطلاعی از وی ندارم. پس قریشیان به جست و جوی رسول الله صلّی اللّه علیه و آله پرداختند.<ref>امالی شیخ طوسی، ص۴۶۶- ۴۶۷، حدیث ۳۵ و از او در بحار الانوار، ج۱۹، ص۵۸-۶۳ و حلیة الابرار، ص۸۳-۹۰.</ref>

علمای [[شیعه]]<ref>طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۳۵</ref> و گروهی از علمای اهل سنت<ref group="یادداشت">حاکم نیشابوری،المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۵؛ ابوعبدالله شیبانی، فضائل الصحابة، ج۲، ص۴۸۴؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۱، ص۱۰۱، ح ۲۹۲؛ زرکشی، البرهان، ج۱، ص۲۰۶؛ ثعلبی در تفسیر خود، ابن عقبه در ملحمه، ابوالسّعادات در فضائل‌العشره، ابن‌اثیر در اسدالغابه، غزالی در احیاء العلوم و كیمیای سعادت. به نقل از مقاله [http://ensani.ir/fa/content/78417/default.aspx بررسی سبب نزول آیه اشتراء النفس - فاطمه هاشمی] و ابن اثیر دراسد الغابة، ج۴، ص۲۵؛ تنوخی در المستجاد، ص۱۰؛ غزالی در احیاء العلوم، ج۳، ص۳۹؛ یعقوبی در تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۹؛ گنجی شافعی در کفایة الطالب، ص۲۳۹؛ حاکم حسکانی در شواهد التنزیل، ج۱، ص۹۷؛ شبلنجی در نور الابصار، ص۸۶؛ ابن صباغ مالکی در الفصول المهمة، ص۳۱؛ سبط بن جوزی در تذکرة الخواص، ص۳۵؛ دیاربکری در تاریخ الخمیس، ج۱، ص۳۲۵؛ قندوزی حنفی در ینابیع المودة، ص۹۲؛ فخر رازی در التفسیر الکبیر، ج۵، ص۲۲۳؛ ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۲۶۲؛ زینی دحلان در السیرة النبویة و حاشیه السیرة الحلبیة، ج۱، ص۳۰۶؛ به نقل از: امام شناسی در قرآن وپاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۳۱؛</ref> معتقدند [[آیه اشتراء]] (آیه ۲۰۷ سوره بقره) در شأن [[علی(ع)]] در ماجرای لیلة المبیت نازل شده است.

|آدرس=[[سوره بقره]]، آیه ۲۰۷

{{پانویس۲}}

* حاکم نیشابوری، ''المستدرک علی الصحیحین''، تحقیق مصطفی عبد القادر عطا،‌دار الکتب العلمیة، بیروت.

* زرکشی، ''البرهان''، تحقیق محمد ابراهیم،‌دار احیاءالکتب العربیه.

* صدوق، ''امالی''، مؤسسه بعثة، قم.

* طباطبایی، ''المیزان''، جامعه مدرسین، قم.

* طوسی، ''امالی''، دارالثقافه للطباعه، قم.

* عیاشی، ''تفسیر العیاشی''، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، مکتبه علمیه الاسلامیه، تهران.

* فخر رازی، ''مفاتیح الغیب''، چاپ عثمانیه.

* مفید، ''ارشاد''، مؤسسه اعلمی، بیروت.

  | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد