ابوالقاسم فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

فردوسی در شاهنامه چندبار ارادت خود را به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و خاندان پاکش ابراز داشته و بر آن تأکید ورزیده است.<ref>خطیبی، «هزاره نظم شاهنامه»، ص۵.</ref> او در دیباچه کتاب و آغاز و انجام داستان‌ها، به شیوه یک مسلمان شیعه، به توصیف و ستایش [[خدا|خداوند]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و طرفداری از [[شیعه|تشیع]] و مدح علی(ع) پرداخته است.<ref>زرشناس، «ذکر علی(ع) در شاهنامه»، ص۴۴. </ref> فردوسی مهر و اعتقاد خود به خاندان علی(ع) را آشکارا به زبان می‌آورد.<ref>اسلامی ندوشن، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، ص۵۲.</ref> زرین‌کوب، ادیب و منتقد ادبی، احتمال می‌دهد یک دلیل بی‌بهره بودن فردوسی از دستگاه سلطان محمود، محبت و اعتقاد فردوسی به علی(ع) و خاندانش باشد.<ref>زرین‌کوب، با کاروان حُلّه، ص۳۹.</ref>

{{شعر|نستعلیق}}

{{ب|که من شهر علمم، علیَّم در است| درست این سخن قول [[محمد(ص)|پیغمبر]] است<ref> [https://ganjoor.net/ferdousi/shahname/aghaz/sh7/ فردوسی، شاهنامه، باب هفتم]</ref> }}