استجابت دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''استجابت دعا''' به معنای پاسخ دادن و پذیرفتن درخواست بندگان از طرف خداوند است. [[خداوند]] به بندگان خود وعده استجابت دعا را در چند [[آیه]] از [[قرآن]] داده است. آیات و [[روایات]] استجابت را مشروط به رعایت برخی امور مانند یکی بودن نیت قلبی و زبان در [[دعا]]، چشم‌پوشی و قطع امید از غیر خداوند، شناخت خدادانسته‌اند.  

استجابت دعا به‌معنای پاسخ دادن و پذیرفتن درخواست است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ذیل واژه جوب.</ref> و وعده‌ای است که [[خداوند]] به بندگان خود در چند [[آیه]] از [[قرآن]] داده است.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۶؛ سوره غافر، آیه ۶۰؛ سوره شوری، آیه ۲۶.</ref> «مجیب» به‌معنای اجابت‌کننده درخواست بندگان یکی از [[اسماء الهی]] است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ذیل واژه جوب.</ref> [[مفسران]] با توجه به مجموع این آیات به نکاتی اشاره کرده‌اند: