ابوالحسن کسایی مروزی: تفاوت میان نسخه‌ها

کسایی مروزی نخستین شاعری است که ادب پارسی را با درون مایه‌ای از [[واقعه غدیر]] زینت بخشیده است.<ref>مقدسان، یحیی، ولادت کسایی مروزی شاعر اهل بیت علیهم السلام، ص۵۴</ref> او از طلایه داران شعر فارسی به شمار می‌رود.<ref>میرجعفری، سیداکبر؛ اصلاحی، سعیده؛ پناهنده، صدیقه، شعر و ادب: کسایی مروزی، ص۲۸-۲۹</ref> کسایی در ستایش [[امام علی(ع)]] برای نشر ایمان شعر می‌سروده است.<ref>موسوی گرمارودی، سیدمصطفی، کسایی مروزی شاعری ولایت مدار، شماره۴۷، دی۱۳۷۹ </ref>

وی در قصیده ای با اشاره به [[حدیث لافتی|حدیث لافتی]] که حدیث مشهور نبوی‌(ص) است می‌گوید:<ref>مرادی، ارحام، چند نکته درباره اشعار کسایی مروزی، ص۴۰-۴۳</ref>

صاحب [[النقض]] و مؤلف [[لباب الالباب]]، به صراحت و تفصیل عقاید و افکار و مذهب کسائی را بیان کرده و او را از جمله شاعران شیعی‌ مذهب دانسته‌اند.<ref>درخشان، مهدی، اشعار حکیم کسایی مروزی و تحقیقی در زندگانی و آثار او، ص۲۰</ref> دیوان اشعار [[کسایی مروزی|کسایی]] تا نیمه دوم قرن ششم و تا زمان تألیف کتاب «[[النقض (کتاب)|النقض]]» وجود داشته و مؤلف آن کتاب دیوان او را دیده و می‌نویسد: «همه اشعار کسایی مروزی، ذکر مناقب و مدایح پیغمبر اکرم(ص) و [[اهل البیت علیهم السلام|آل طاهرین(ع)]] اوست.»<ref>درخشان، مهدی، اشعار حکیم کسایی مروزی و تحقیقی در زندگانی و آثار او، ص۶</ref>

هرچند در گذشته سیره و سنت همه شاعران پارسی‌زبان بوده که به شکرانه عنایت و احسان بزرگان و به پاس حمایتی که از آنان می‌شد، زبان به مدح آنان می‌گشودند و گذشته از ارتزاق و امرار معاش، از این راه هم خود را معرفی کرده و به نشر و حفظ آثار و اشعار خود می‌پرداختند و هم با تقرب به آنان از کتابخانه‌ها و دیگر وسائل علمی که در گذشته منحصراً در اختیار بزرگان، ملوک و رجال بود استفاده می‌کردند.<ref>ر.ک: درخشان، مهدی، اشعار حکیم کسایی مروزی و تحقیقی در زندگانی و آثار او، ص۲۱</ref>