۱۴٬۹۸۰
ویرایش
عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش شناسه) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نیایش}} | {{نیایش}} | ||
'''عبادت''' به معنای اطاعت و پیروی خاضعانه حالتی در وجود انسان است که خود را در اختیار حقیقتی که او را آفریده، می‌بیند. هدف از خلقت جهان، یاد و ذکر خدا و نیاز انسان به خدا را فلسفه و چرایی عبادت نامیده‌اند.<br /> | '''عبادت''' به معنای اطاعت و پیروی خاضعانه حالتی در وجود انسان است که خود را در اختیار حقیقتی که او را آفریده، می‌بیند. هدف از خلقت جهان، یاد و ذکر خدا و نیاز انسان به خدا را فلسفه و چرایی عبادت نامیده‌اند.<br /> | ||
عبادت را به اجباری و اختیاری تقسیم کرده‌اند. در قرآن و روایات آثاری مانند [[آمرزش گناهان]]، آرامش و سرور انسان، افزایش رزق و روزی، [[امامت]]، تقرب الهی و استواری [[دین]] برای | عبادت را به اجباری و اختیاری تقسیم کرده‌اند. در قرآن و روایات آثاری مانند [[آمرزش گناهان]]، آرامش و سرور انسان، افزایش رزق و روزی، [[امامت]]، تقرب الهی و استواری در [[دین]] برای آن، ذکر شده است.<br /> همچنین [[اخلاص|خلوص]]، اعتدال، صبر، علم، خشوع و [[طهارت]] را از آداب و شرایط عبادت دانسته‌اند. عبادت منحصر در مناسک عبادی نیست. [[دعا]]، تفکر و کسب روزی حلال را از مصادیق آن برشمرده‌اند.<br /> | ||
در آیات و روایات [[تفاخر]]، [[تکبر]]، جهل، [[دنیاگرایی]] و [[حرام‌خواری]] از موانع عبادت محسوب شده است.<br /> | در آیات و روایات [[تفاخر]]، [[تکبر]]، جهل، [[دنیاگرایی]] و [[حرام‌خواری]] از موانع عبادت محسوب شده است.<br /> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== فلسفه عبادت == | == فلسفه عبادت == | ||
برای چرایی عبادت [[خداوند]] چند علت ذکر شده است. هدف خلقت جهان، یاد و ذکر | برای چرایی عبادت [[خداوند]] چند علت ذکر شده است. هدف خلقت جهان، یاد و ذکر خدا و نیاز انسان به خدا از جمله دلائل عبادت قرار داده شده است. | ||
* '''هدف خلقت جهان:''' عبودیت و بندگی خدا هدف اصلی از خلقت جهان قرار داده شده است. بر اساس برخی از آیات قرآن، خداوند [[جن]] و انس را برای عبادت خلق کرده است؛<ref>سوره ذاریات، آیه ۵۶.</ref> و به همین دلیل زمانی که انسان از این هدف منحرف می‌شود، خداوند پیامبرانی را مبعوث می‌کند تا انسان را از تحت عبادت طاغوت نجات داده به هدف اصلی خلقت خود باز گرداند.<ref>سوره نحل، آیه۳۶.</ref> عبودیت و پرستش خداوند چیزی است که در فطرت انسان قرار داده شده و با سرشت او عجین شده است؛ ولی گاه از مسیر صحیح خود خارج شده و باعث پرستش موجوداتی از قبیل بت و انسان‌های دیگر می‌شود.<ref>مطهری، آزادی معنوی، ۱۳۷۸ش، ص۱۰۹.</ref> [[امام علی(ع)]] در این باره هدف بعثت [[پیامبر اسلام(ص)]] را خارج کردن بندگان خدا از عبادت بت‌ها به سوی عبادت خداوند می‌داند.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۴۷.</ref> | * '''هدف خلقت جهان:''' عبودیت و بندگی خدا هدف اصلی از خلقت جهان قرار داده شده است. بر اساس برخی از آیات قرآن، خداوند [[جن]] و انس را برای عبادت خلق کرده است؛<ref>سوره ذاریات، آیه ۵۶.</ref> و به همین دلیل زمانی که انسان از این هدف منحرف می‌شود، خداوند پیامبرانی را مبعوث می‌کند تا انسان را از تحت عبادت طاغوت نجات داده به هدف اصلی خلقت خود باز گرداند.<ref>سوره نحل، آیه۳۶.</ref> عبودیت و پرستش خداوند چیزی است که در فطرت انسان قرار داده شده و با سرشت او عجین شده است؛ ولی گاه از مسیر صحیح خود خارج شده و باعث پرستش موجوداتی از قبیل بت و انسان‌های دیگر می‌شود.<ref>مطهری، آزادی معنوی، ۱۳۷۸ش، ص۱۰۹.</ref> [[امام علی(ع)]] در این باره هدف بعثت [[پیامبر اسلام(ص)]] را خارج کردن بندگان خدا از عبادت بت‌ها به سوی عبادت خداوند می‌داند.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۴۷.</ref> | ||
* '''یاد و ذکر خدا:''' به یاد خدا بودن و ذکر او را گفتن یکی از اهداف عبادت ذکر شده است. در آیه ۱۴ [[سوره طه]] خداوند خطاب به [[موسی(ع)]] ضمن معرفی خود به عنوان خدایی یکتا و تأکید بر وحدانیت خود، از موسی(ع) می‌خواهد که خدا را عبادت کند و [[نماز]] را برپا دارد تا یاد و ذکر خدا همیشه با او همراه باشد. مفسرین کلمه «فاعبدنی» در آیه را [[فروع دین|رکن عمل]] (فروع دین) که رکن دوم ایمان است، می‌دانند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۱۴۰؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰، ج۲۲، ص۱۹.</ref> | * '''یاد و ذکر خدا:''' به یاد خدا بودن و ذکر او را گفتن یکی از اهداف عبادت ذکر شده است. در آیه ۱۴ [[سوره طه]] خداوند خطاب به [[موسی(ع)]] ضمن معرفی خود به عنوان خدایی یکتا و تأکید بر وحدانیت خود، از موسی(ع) می‌خواهد که خدا را عبادت کند و [[نماز]] را برپا دارد تا یاد و ذکر خدا همیشه با او همراه باشد. مفسرین کلمه «فاعبدنی» در آیه را [[فروع دین|رکن عمل]] (فروع دین) که رکن دوم ایمان است، می‌دانند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۱۴۰؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰، ج۲۲، ص۱۹.</ref> | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
== آثار عبادت == | == آثار عبادت == | ||
برای عبادت آثار زیادی در [[قرآن]] و [[روایات]] ذکر شده است. [[آمرزش گناهان]]،<ref>سوره نوح، آیه ۳-۴.</ref> آرامش و سرور،<ref>سوره سجده، آیه ۱۶-۱۷؛ سوره رعد، آیه ۲۸</ref> افزایش رزق و روزی،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۵۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۸، ص۱۸۴.</ref> استواری دین،<ref>سوره بینه، آیه ۵.</ref> [[امامت]]<ref>سوره انبیاء، آیه.۷۳</ref>، تقرب الهی،<ref>سوره زمر، آیه۲-۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۷، ص۱۶.</ref> تقوای الهی،<ref>سوره بقره، آیه۲۱.</ref> جلب رحمت و رضایت الهی،<ref>سوره فتح، آیه ۲۹.</ref> [[شکر|شکر خدا]]،<ref>سوره بقره، آیه ۱۷۲؛ سوره نحل، آیه ۱۱۴؛ سوره زمر، آیه۶۶؛ سوره عنکبوت، آیه۱۷.</ref> عزت،<ref>سوره مریم، آیه۸۱-۸۱.</ref> قدرت،<ref>سوره هود، آیه۵۰-۵۲؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۸.</ref> مصونیت از گناه،<ref>سوره یوسف، آیه ۲۱؛ سوره اسراء، آیه۶۴-۶۵؛ سوره عنکبوت، آیه ۴۵؛ ابن اشعث، الجعفریات، تهران، ص۶۶.</ref> هدایت الهی،<ref>سوره نحل، آیه۳۶؛ سوره زخرف، آیه۲۶-۲۷.</ref> همنشینی با ابرار و نیکان<ref>سوره کهف، آیه ۲۸.</ref> و یقین<ref>سوره حجرات، آیه۹۸-۹۹</ref> از | برای عبادت آثار زیادی در [[قرآن]] و [[روایات]] ذکر شده است. [[آمرزش گناهان]]،<ref>سوره نوح، آیه ۳-۴.</ref> آرامش و سرور،<ref>سوره سجده، آیه ۱۶-۱۷؛ سوره رعد، آیه ۲۸</ref> افزایش رزق و روزی،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۵۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۸، ص۱۸۴.</ref> استواری دین،<ref>سوره بینه، آیه ۵.</ref> [[امامت]]<ref>سوره انبیاء، آیه.۷۳</ref>، تقرب الهی،<ref>سوره زمر، آیه۲-۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۷، ص۱۶.</ref> تقوای الهی،<ref>سوره بقره، آیه۲۱.</ref> جلب رحمت و رضایت الهی،<ref>سوره فتح، آیه ۲۹.</ref> [[شکر|شکر خدا]]،<ref>سوره بقره، آیه ۱۷۲؛ سوره نحل، آیه ۱۱۴؛ سوره زمر، آیه۶۶؛ سوره عنکبوت، آیه۱۷.</ref> عزت،<ref>سوره مریم، آیه۸۱-۸۱.</ref> قدرت،<ref>سوره هود، آیه۵۰-۵۲؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۸.</ref> مصونیت از گناه،<ref>سوره یوسف، آیه ۲۱؛ سوره اسراء، آیه۶۴-۶۵؛ سوره عنکبوت، آیه ۴۵؛ ابن اشعث، الجعفریات، تهران، ص۶۶.</ref> هدایت الهی،<ref>سوره نحل، آیه۳۶؛ سوره زخرف، آیه۲۶-۲۷.</ref> همنشینی با ابرار و نیکان<ref>سوره کهف، آیه ۲۸.</ref> و یقین<ref>سوره حجرات، آیه۹۸-۹۹</ref> از آثاری است که برای عبادت ذکر شده است. | ||
== آداب و شرایط عبادت == | == آداب و شرایط عبادت == | ||