Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۱
ویرایش
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
چون خبر به سلطان سنجر رسید، برای زیارت به آنجا رفت و پنجاه هزار دینار زر سرخ تقدیم کرد و خواست صندوق را با خود به مرو ببرد و در آنجا دفن کند و بارگاهی بسازد ولی علما و مردم مانع شده و تقاضا کردند در همانجا بماند و او از تصمیم خود منصرف شد و ساختمان کوچک خشتی بنا کرد. او تصمیم داشت بارگاه بسیار مجللی بسازد ولی به سبب گرفتاری به جنگ توفیق ساختن نیافت و در سال ۵۵۲ق درگذشت. | چون خبر به سلطان سنجر رسید، برای زیارت به آنجا رفت و پنجاه هزار دینار زر سرخ تقدیم کرد و خواست صندوق را با خود به مرو ببرد و در آنجا دفن کند و بارگاهی بسازد ولی علما و مردم مانع شده و تقاضا کردند در همانجا بماند و او از تصمیم خود منصرف شد و ساختمان کوچک خشتی بنا کرد. او تصمیم داشت بارگاه بسیار مجللی بسازد ولی به سبب گرفتاری به جنگ توفیق ساختن نیافت و در سال ۵۵۲ق درگذشت. | ||
===ایجاد زیارتگاه=== | ===ایجاد زیارتگاه=== | ||
[[پرونده:Sardare rawze sakhi.jpg|بندانگشتی|یکی از سر دروازههای روضه سخی]] | [[پرونده:Sardare rawze sakhi.jpg|بندانگشتی|250px|یکی از سر دروازههای روضه سخی]] | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|گویند که مرتضی علی در نجف است|در بلخ بیا ببین چه بیت الشرف است}} | |||
{{ب|جامی نه عدن گوی و نه بین الجبلین|خورشید یکی و نور او هر طرف است}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
در زمان حمله چنگیز مغول به [[خراسان بزرگ]]، مردم از ترس حمله مغولان به بارگاه مزارشریف و حرمتشکنی آنان، بنای مزار را ویران کردند و اثری از آن بر جای نگذاشتند. سالها گذشت و باز قبر امام علی(ع)گمنام شد. | در زمان حمله چنگیز مغول به [[خراسان بزرگ]]، مردم از ترس حمله مغولان به بارگاه مزارشریف و حرمتشکنی آنان، بنای مزار را ویران کردند و اثری از آن بر جای نگذاشتند. سالها گذشت و باز قبر امام علی(ع)گمنام شد. | ||