خلفای راشدین: تفاوت میان نسخه‌ها
←خلافت ابوبکر
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==خلافت ابوبکر== | ==خلافت ابوبکر== | ||
{{اصلی|ابوبکر بن ابوقحافه|واقعه سقیفه بنی ساعده}} | {{اصلی|ابوبکر بن ابوقحافه|واقعه سقیفه بنی ساعده}} | ||
پس از وفات پیامبر(ص)، [[انصار]] و [[مهاجرین]] در [[سقیفه بنی‌ساعده |سقیفه بنی ساعده]] در [[مدینه]] اجتماع کردند و به دنبال منازعه‌ای که بر سر جانشینی آن حضرت، میان انصار با یکدیگر و بین آنان و مهاجران در گرفت، عده‌ای با [[ابوبکر]] به عنوان خلیفه بیعت کردند. <ref>رک: ابن هشام، السیرة النبویة، ج ۴، صص ۳۱۰- ۳۱۱؛ ابن قتیبه، تاریخ الخلفاء، ج ۱، صص ۴- ۹؛ یعقوبی، تاریخ، نشر دار صادر، ج ۲، صص ۱۲۳- ۱۲۴؛ طبری، تاریخ، ج ۳، صص ۲۱۸- ۲۲.</ref> این بیعت که در زمانِ غیبتِ بیشتر [[صحابه|اصحاب پیامبر]](ص) صورت گرفت به بیعت سقیفه معروف شد.<ref>یعقوبی، تاریخ، نشر دار صادر، ج ۲، صص ۳۲۵- ۳۲۶؛ نیز رک: حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام: السیاسی و الدینی و الثقافی و الاجتماعی، ج ۱، ص۲۰۵.</ref> بنابر اعتقاد متکلمان [[اهل سنت]]، اجماع [[اهل حل و عقد]]، بنیاد مشروعیت خلافت ابوبکر تلقی شد.<ref>رک: قاضی عبدالجبار بن احمد، المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج ۲۰، قسم ۱، صص ۲۵۹ به بعد؛ ماوردی، کتاب الاحکام السلطانیة و الولایات الدینیة، ص۶؛ ابن فراء، الاحکام السلطانیة، صص ۲۳- ۲۴؛ قلقشندی، آثر الانافة فی معالم الخلافة، ج ۱، ص۴۰.</ref> | پس از وفات پیامبر(ص)، [[انصار]] و [[مهاجرین]] در [[سقیفه بنی‌ساعده |سقیفه بنی ساعده]] در [[مدینه]] اجتماع کردند و به دنبال منازعه‌ای که بر سر جانشینی آن حضرت، میان انصار با یکدیگر و بین آنان و مهاجران در گرفت، عده‌ای با [[ابوبکر]] به عنوان خلیفه بیعت کردند. <ref>رک: ابن هشام، السیرة النبویة، ج ۴، صص ۳۱۰- ۳۱۱؛ ابن قتیبه، تاریخ الخلفاء، ج ۱، صص ۴- ۹؛ یعقوبی، تاریخ، نشر دار صادر، ج ۲، صص ۱۲۳- ۱۲۴؛ طبری، تاریخ، ج ۳، صص ۲۱۸- ۲۲.</ref> این بیعت که در زمانِ غیبتِ بیشتر [[صحابه|اصحاب پیامبر]](ص) صورت گرفت به بیعت سقیفه معروف شد.<ref>یعقوبی، تاریخ، نشر دار صادر، ج ۲، صص ۳۲۵- ۳۲۶؛ نیز رک: حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام: السیاسی و الدینی و الثقافی و الاجتماعی، ج ۱، ص۲۰۵.</ref> بنابر اعتقاد متکلمان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، اجماع [[اهل حل و عقد]]، بنیاد مشروعیت خلافت ابوبکر تلقی شد.<ref>رک: قاضی عبدالجبار بن احمد، المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج ۲۰، قسم ۱، صص ۲۵۹ به بعد؛ ماوردی، کتاب الاحکام السلطانیة و الولایات الدینیة، ص۶؛ ابن فراء، الاحکام السلطانیة، صص ۲۳- ۲۴؛ قلقشندی، آثر الانافة فی معالم الخلافة، ج ۱، ص۴۰.</ref> | ||
هرچند [[امام علی]] (علیه‌السلام) و [[بنی هاشم]] و طرفداران حضرت علی(ع)، از جمله گروهی از مهاجران و انصار، که به نخستین [[شیعیان]] مشهور شدند، با استناد به نص پیامبر اکرم(ص) بر جانشینی علی (علیه‌السلام) و قرابت او با پیامبر(ص) و سبقت او در [[اسلام]]، از بیعت خودداری کردند.<ref>رک: یعقوبی، تاریخ، نشر دار صادر، ج ۲، صص ۳۲۵- ۳۲۶؛ مسعودی، تاریخ، ج ۳، ص۴۳؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۱، ص۳۲۵.</ref> | هرچند [[امام علی]] (علیه‌السلام) و [[بنی هاشم]] و طرفداران حضرت علی(ع)، از جمله گروهی از مهاجران و انصار، که به نخستین [[شیعیان]] مشهور شدند، با استناد به نص پیامبر اکرم(ص) بر جانشینی علی (علیه‌السلام) و قرابت او با پیامبر(ص) و سبقت او در [[اسلام]]، از بیعت خودداری کردند.<ref>رک: یعقوبی، تاریخ، نشر دار صادر، ج ۲، صص ۳۲۵- ۳۲۶؛ مسعودی، تاریخ، ج ۳، ص۴۳؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۱، ص۳۲۵.</ref> | ||