confirmed، templateeditor
۱۱٬۳۹۸
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (←تأسیس مجله مکتب اسلام: گسترش مقاله) |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
===تأسیس مجله مکتب اسلام=== | ===تأسیس مجله مکتب اسلام=== | ||
جعفر سبحانی در کنار [[مکارم شیرازی]]، مصطفی زمانی و داوود الهامی، سید هادی خسروشاهی، علی حجتی کرمانی، رضا گلسرخی کاشانی و حاج آقا مجتبی عراقی از گردانندگان اصلی [[دارالتبلیغ اسلامی]] بودند. این مرکز در سال ۱۳۴۴ش با هدف تربیت مبلغ دینی و مقابله با تبلیغات ضد دین و ضدشیعی، توسط [[آیتالله شریعتمداری]] در [[قم]] تأسیس شد.<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران (۱۳۲۰-۱۳۵۷)، ۱۳۷۸، ص۳۳۹.</ref> آیتالله سبحانی ضمن کمک به اداره این مرکز، تدریس و سخنرانی میکرد.<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران (۱۳۲۰-۱۳۵۷)، ۱۳۷۸، ص۳۲۸.</ref> | جعفر سبحانی در کنار [[مکارم شیرازی]]، مصطفی زمانی و داوود الهامی، سید هادی خسروشاهی، علی حجتی کرمانی، رضا گلسرخی کاشانی و حاج آقا مجتبی عراقی از گردانندگان اصلی [[دارالتبلیغ اسلامی]] بودند. این مرکز در سال ۱۳۴۴ش با هدف تربیت مبلغ دینی و مقابله با تبلیغات ضد دین و ضدشیعی، توسط [[آیتالله شریعتمداری]] در [[قم]] تأسیس شد.<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران (۱۳۲۰-۱۳۵۷)، ۱۳۷۸، ص۳۳۹.</ref> آیتالله سبحانی ضمن کمک به اداره این مرکز، تدریس و سخنرانی میکرد.<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران (۱۳۲۰-۱۳۵۷)، ۱۳۷۸، ص۳۲۸.</ref> | ||
[[پرونده:آیت الله جعفر سبحانی و آیت الله مکارم شیرازی از فعالان دارالتبلیغ.jpg|بندانگشتی|آیت الله [[جعفر سبحانی]] و آیت الله [[مکارم شیرازی]] از فعالان دارالتبلیغ.]] | |||
در سالهای ۱۳۳۷و ۱۳۳۸ش وی و گروهی از فضلای حوزه به رهبری برخی از مراجع وقت مجله، درسهایی از [[مجله مکتب اسلام|مکتب اسلام]] را تأسیس کردند. سبحانی یکی از نویسندگان ثابت مجله بود. در حال حاضر نیز صاحب امتیاز آن بوده و مجله، تحت سرپرستی او منتشر میشود.<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران (۱۳۲۰-۱۳۵۷)، ۱۳۷۸، ص۴۲۳.</ref> | در سالهای ۱۳۳۷و ۱۳۳۸ش وی و گروهی از فضلای حوزه به رهبری برخی از مراجع وقت مجله، درسهایی از [[مجله مکتب اسلام|مکتب اسلام]] را تأسیس کردند. سبحانی یکی از نویسندگان ثابت مجله بود. در حال حاضر نیز صاحب امتیاز آن بوده و مجله، تحت سرپرستی او منتشر میشود.<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران (۱۳۲۰-۱۳۵۷)، ۱۳۷۸، ص۴۲۳.</ref> | ||