تورات: تفاوت میان نسخه‌ها

تورات در [[قرآن|آیات قرآن]] کتابی است که پس از حضرت[[ابراهیم]](ع) و [[اسرائیل]](حضرت[[یعقوب]](ع)نازل شده است.<ref>سوره آل عمران، آیه ۶۵، آیه ۹۳</ref> با توجه به آیات قرآن حضرت[[عیسی]](ع) نیز این کتاب را تایید نموده است.<ref>سوره آل عمران، سوره ۵۰؛ سوره مائده، آیه ۴۶؛ سوره صف، آیه ۶</ref> قرآن بر بیان [[احکام الهی]] در تورات تاکید می‌کند و به کسانی که از این کتاب تبعیت کرده‌اند وعده بهشت داده شده است.<ref>سوره مائده، آیه ۴۳؛ سبزوارى نجفى، ارشادالاذهان الى تفسيرالقرآن، 1419ق، ص ۱۲۰؛ طيب، اطيب‌البيان في تفسيرالقرآن، 1378ش، ج ۴، ص ۳۷۳؛ مكارم‌شيرازى، الأمثل فى تفسير كتاب‌الله‌المنزل، 1421ق، ج ۴، ص ۱۱؛ بيضاوى، أنوارالتنزيل و أسرارالتأويل، 1418ق، ج ۲، ص ۱۲۸؛ اندلسى، البحرالمحيط فى‌التفسير، 1420ق، ج ۴، ص ۲۶۱-۲۷۰؛ ملاحویش، بیان‌المعانی، ۱۳۸۲ق، ج ۱، ص ۴۰؛ ج ۶، ص ۳۳۲؛ شاذلی، فی ظلال‌القرآن، ۱۴۱۲ق، ج ۲، ص ۸۲۸-۸۹۵؛ سوره مائده، آیه ۷۰؛ دایره‌المعارف اسلامیه، دارالمعرفه، ج ۶، ص ۱</ref>  

در مقابل نیز کسانی که این کتاب را در دست دارند و به آن عمل نمی‌کنند را مانند چارپایی بیان نموده که کتاب را حمل می‌کند.<ref>سوره جمعه،آیه ۵؛ طباطبايى، الميزان فى تفسيرالقرآن، 1417ق، ج ۵، ص ۳۶۲؛ ج ۱۱، ص ۳۰۲؛ ج ۱۲، ۲۴۴؛ ج ۱۹، ص ۲۶۶؛ سبزوارى نجفى، ارشاد‌الاذهان الى تفسيرالقرآن، 1419ق، ص ۵۵۸-۵۵۹؛ طيب، اطيب‌البيان في تفسيرالقرآن، 1378ش، ج ۱، ص ۴۰-۴۵؛ فيض كاشانى، الأصفى فى تفسيرالقرآن، 1418ق، ج ۲، ص ۱۳۰۳؛ جصاص، احكام القرآن(جصاص)، 1405ق، ج ۴، ص ۱۵۳؛ ج ۵، ص ۳۳۵</ref> قرآن به وعده بعثت پیامبری امی پس از حضرت موسی(ع)، در کتاب تورات اشاره می کند.<ref>سوره اعراف،آیه۱۵۷؛ دایره‌المعارف اسلامیه، دارالمعرفه، ج ۶، ص ۱</ref>

در قرآن به دو صورت از [[کتاب مقدس]] یهودیان نام می‌برد؛ در آیاتی اشاره به الواح نازل شده بر حضرت موسی(ع) می‌کند و در آیات دیگری از لفظ تورات برای اشاره به  این کتاب استفاده نموده است.<ref>طباطبایی، ترجمه المیزان، ۱۳۷۴، ج۳، ص ۱۱</ref>  

آنچه از تفاسیر یهودی به دست می‌آید الواح حضرت موسی(ع) شامل ده فرمان اخلاقی بوده و آنچه در کتاب تورات متداول، بیان شده مجموعه‌ای از احکام و اخلاقیات است. کتاب تلمود، تفسیری از احکام و اخلاقیات کتاب مقدس می‌باشد.<ref>سلیمانی اردستانی، کتاب مقدس، ۱۳۸۵، ص ۳۰</ref> باید توجه داشت که تورات کلمه‌ای است عبرانی که در زبان عربی به معنای شریعت است.<ref>طباطبايى، الميزان فى تفسيرالقرآن، 1417ق، ج ۳، ص ۱۱</ref> با توجه به تاریخ یهودیت در دورانی ما بین حمله [[بخت‌النصر]](نبوکدنصر یکی از پادشاهان بابل) تا دوران کورش(یکی از پادشاهان ایران) کتاب مقدس یهودی از بین رفت و پس از بازگشت از تبعید بابلی، دوباره آنچه به صورت شفاهی در بین مردم رواج داشت نوشته شد.<ref>سلیمانی اردستانی، کتاب مقدس، ۱۳۸۵، ص ۸۴</ref>

 

با توجه به آیات نازل شده بر [[پیامبر اسلام]](ص) درباره تورات، می‌توان این کتاب را همان کتاب در دست یهودیان در زمان پیامبر دانست.<ref>طباطبايى، الميزان فى تفسيرالقرآن، 1417ق، ج۳، ص ۳۱۰؛ ج ۵، ص ۳۵۸، ج ۷، ص ۲۵۵</ref>

آیات قرآن دلالت بر بیان احکام شرعی در تورات دارند.<ref>طباطبايى، الميزان فى تفسيرالقرآن، ۱۴۱۷ق، ج ۵، ص ۳۵۸</ref> در قرآن از [[تحریف]] در کتاب مقدس یهودی سخن گفته، اما تمام مطالب تورات را رد نکرده است. در [[تفسیر المیزان]] بیان می‌کند، که با توجه به [[اخلاق]] عمومی و خصوصیات نژادی بنی اسرائیل و حضور پیامبران مختلف در میان این قوم، در این کتاب جز بخشی از [[هدایت]] و نور بیان نشده است.<ref>سوره مائده، آیه ۴۴؛ طباطبايى، الميزان فى تفسيرالقرآن، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص ۳۱۰</ref> اما به طور کلی هدایت و نور در این کتاب وجود دارد.<ref>سبزوارى نجفى، ارشادالاذهان الى تفسيرالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص ۱۲۱؛ طيب، اطيب‌البيان في تفسيرالقرآن، ۱۳۷۸ش، ج ۴، ص ۳۸۲؛ نحاس، اعراب‌القرآن( نحاس)، ۱۴۲۱ق، ج ۱، ص ۲۷۰؛ ج ۲، ص ۵۲؛ مكارم شيرازى، الأمثل فى تفسير كتاب‌الله‌المنزل، ۱۴۲۱ق، ج ۳، ص ۳۲؛ ج ۴، ص ۲۱؛ حسينى همدانى، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص ۳۲؛ ابن عجيبه، البحرالمديد فى تفسير القرآن‌المجيد، ۱۴۱۹ق، ج ۲، ص ۴۵، ص ۶۶؛ اندلسى، البحرالمحيط فى التفسير، ۱۴۲۰ق، ج ۱، ص ۳۲۸؛ زجاج، اعراب‌القرآن(زجاج)، ۱۴۲۰ق، ج ۲، ص ۵۱۴؛ بيضاوى، أنوارالتنزيل و أسرارالتأويل، ۱۴۱۸ق، ج ۲، ص ۱۲۹</ref>

[[علامه طباطبایی]] این امر را دلیل بر عدم جهانی بودن این دین می‌داند و دین [[یهودیت]] را خاص بنی اسراییل بیان می‌کند. در سوره اعراف<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۵</ref> نیز در جایی که از الواح حضرت موسی(ع)سخن می‌گوید، به این نکته اشاره می‌کند که در این الواح از هر چیزی، بخشی از آن را بیان نمودیم.<ref>طباطبايى، الميزان فى تفسيرالقرآن، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص ۹-۱۵؛ ۲۱۷؛ ج ۵، ص ۵۶۱</ref>