میزان: تفاوت میان نسخه‌ها

«میزان» یکی از [[مواقف قیامت]] است که در آن به سنجش مجموع اعمال و اعتقادات انسان پرداخته می‌شود<ref>طهرانی، معادشناسی، ج۸، ص۱۵۷</ref> و درجات [[بهشت]] یا [[جهنم]] فرد متناسب با آن خواهد بود. بر اساس آیات 9-8 [[سوره اعراف]]،{{یادداشت|{{عربی|«فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم»|ترجمه=کسانی که میزان‌های (عمل) آنها سنگین است، همان رستگارانند و کسانی که میزان‌های (عمل) آنها سبک است، افرادی هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده‌اند».}})سوره اعراف، آیات۹-۸)}} [[حسنات|اعمال حسنه]] باعث سنگین شدن ترازوی اعمال و [[گناه|گناهان]] باعث سبک شدن ترازوی اعمال می‌شوند نه اینکه حسنات را در یک کفه ترازو قرار دهند و گناهان را در کفه دیگر.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۸، ص۱۱.</ref> هریک از اعمال نیز برای خود معیار سنجش مجزایی دارند و هر عمل با مصداق کامل همان عمل سنجیده می‌شود، [[نماز]] فرد با نماز کامل سنجیده می‌شود و [[روزه]] با روزه کامل؛ به عبارت دیگر، هر انسان با [[انسان کامل]] مورد سنجش قرار گرفته و هر عملش با عملی که انسان کامل انجام داده و کامل‌ترین مصداق عمل است سنجیده می‌شود. بر این اساس، «میزان» در قیامت انسان کامل خواهد بود.

در [[روایات]]، [[پیامبران]] و جانشینان آنان مصداق «میزان قسط» در آیۀ {{عربی|«وَ نَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ...»|ترجمه=ما ترازوهای عدل را در روز قیامت برپا می‌کنیم... سوره انبیاء، آیه۴۷.}} معرفی شده‌اند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۴۹.</ref> در [[زیارت مطلقه]] حضرت علی(ع) بر میزان اعمال بودن ایشان تأکید بیشتری شده است: {{عربی|«السّلامُ علَی میزانِ الأعمالِ».}}<ref>بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ص۲۸۷.</ref>  

بر این اساس، میزان اعمال هر امت، پیامبران و جانشینان آنان خواهد بود.<ref>منشور جاوید، بی‌تا، ج۵، ص۴۶۸.</ref>

[[علامه طباطبایی]] «میزان» در آیه «{{عربی|وَ أَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَ الْمِیزَانَ}}» را به معنای [[دین]] دانسته و گفته است از این جهت دین را میزان می‌گویند که عقاید و اعمال انسان‌ها به وسیله آن سنجیده می‌شود و در روز [[قیامت]] بر طبق آن سنجش محاسبه و جزا داده می‌شود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۵۴.</ref>