شاه نعمت‌الله ولی: تفاوت میان نسخه‌ها

شاه نعمت‌الله در سال ۷۶۲ق به سمرقند رفت.<ref>شیبی، تشیع و تصوف، ۱۳۸۵ش، ص۲۳۲.</ref> او سپس از طریق خراسان به شهر کش، زادگاه [[تیمور گورکانی]] رفته و آنجا فعالیت را شروع کرد.<ref>نوربخش، «زندگی و آثار شاه نعمت‌الله ولی»، ۱۳۳۷ش، ص۱۲.</ref> تیمور پس از چندی او را به‌خاطر نگرانی از افزایش نفوذش، توصیه به خروج از این شهر کرد<ref>کمبریج، تاریخ ایران دوره تیموریان، ۱۳۷۸ش، ص۹۹.</ref> نعمت‌الله ولی سپس به [[مرو]] و [[هرات]] رفت.<ref>نوربخش، «زندگی و آثار شاه نعمت‌الله ولی»، ۱۳۳۷ش، ص۳۱.</ref>شاه نعمت‌الله هنگام سیر و سیاحت در اطراف کرمان، گذرش به منطقه ماهان افتاد.<ref>مستوفی بافقی، جامع مفیدی، ۱۳۴۰ش، ج۳، ص۳۱.</ref> در آنجا قصد اقامت کرد و ۲۵ سال آخر عمر خود را در آن دیار گذراند.<ref>Rieu, Catalogue of the Persian Manuscripts, 1966, vol. 2, p. 634-635.</ref> به دلیل اقامت طولانی‌اش در ماهان کرمان،‌ شهرت کرمانی یافت.<ref>زرین کوب، ارزش میراث صوفیه، ۱۳۴۴ش، ص۹۳.</ref>

از نعمت الله یک فرزند به نام سید خلیل‌الله باقی ماند.<ref>فرزام، تحقیق در احوال شاه نعمت‌الله، ۱۳۷۹ش، ص۱۹۷.</ref> پس از درگذشت نعمت‌الله بنا به وصیت او، تنها فرزندش جانشین سلسله عرفانی او شد.<ref>مستوفی بافقی، جامع مفیدی، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۴۴.</ref>