۱۷٬۸۴۳
ویرایش
نماز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
نماز، عمل عبادی مسلمانان است که در [[قرآن]] ۹۸ بار<ref>نوروزی، مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، انتشارات یادآوران، ص۱۱۶.</ref> از آن یاد شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره حج، آیه ۴۱؛ سوره بقره، آیه ۳؛ سوره نساء۱۰۳و۱۶۲؛ سوره مائده۶؛ سوره انفال آیات ۲،۳و۴؛ سوره ابراهیم آیه۳۱؛ سوره مومنون آیه ۲؛ سوره نمل آیات ۲و۳.</ref> بنا بر آیات قرآن، نماز عامل بازدارندۀ از گناه،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref> وسیلۀ رستگاری،<ref> سوره اعلی، آیه ۱۵و۱۴.</ref> یاری‌کننده انسان در مشکلات،<ref> سوره بقره، آیه ۴۵.</ref> و از سفارشات مهم [[خدا]] به [[پیامبران]]<ref>سوره مریم، آیه ۳۱.</ref> و از دغدغه‌های [[پیامبران]] به‌ویژه درباره خانواده‌شان<ref> سوره مریم، آیه ۵۵.</ref> است. به گفته [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری]] نمار در همان اوایل [[بعثت]] و در [[مکه]] واجب شده است.<ref>محمدی ری‌شهری، شناخت‌نامه نماز، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۵۸.</ref> بر پایه روایتی که در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] نقل شده است پیامبر(ص)، یک روز پس از بعثت، با [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|حضرت خدیجه]] و دیگران نماز خوانده است.<ref>نگاه کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۱۷۹-۱۸۰.</ref> | نماز، عمل عبادی مسلمانان است که در [[قرآن]] ۹۸ بار<ref>نوروزی، مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، انتشارات یادآوران، ص۱۱۶.</ref> از آن یاد شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره حج، آیه ۴۱؛ سوره بقره، آیه ۳؛ سوره نساء۱۰۳و۱۶۲؛ سوره مائده۶؛ سوره انفال آیات ۲،۳و۴؛ سوره ابراهیم آیه۳۱؛ سوره مومنون آیه ۲؛ سوره نمل آیات ۲و۳.</ref> بنا بر آیات قرآن، نماز عامل بازدارندۀ از گناه،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref> وسیلۀ رستگاری،<ref> سوره اعلی، آیه ۱۵و۱۴.</ref> یاری‌کننده انسان در مشکلات،<ref> سوره بقره، آیه ۴۵.</ref> و از سفارشات مهم [[خدا]] به [[پیامبران]]<ref>سوره مریم، آیه ۳۱.</ref> و از دغدغه‌های [[پیامبران]] به‌ویژه درباره خانواده‌شان<ref> سوره مریم، آیه ۵۵.</ref> است. به گفته [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری]] نمار در همان اوایل [[بعثت]] و در [[مکه]] واجب شده است.<ref>محمدی ری‌شهری، شناخت‌نامه نماز، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۵۸.</ref> بر پایه روایتی که در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] نقل شده است پیامبر(ص)، یک روز پس از بعثت، با [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|حضرت خدیجه]] و دیگران نماز خوانده است.<ref>نگاه کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۱۷۹-۱۸۰.</ref> | ||
نماز از [[ضروری دین|ضروریات دین اسلام]]<ref>وزیری‌فرد، «بررسی انکار ضروری دین و آثار آن در فقه»، ص۱۸۳.</ref> و عبادتی است که به‌فتوای فقیهان در هیچ حالتی نباید ترک شود. <ref>مدرسی، احکام مقدمات نماز، ۱۳۸۷ش، ص۶۱.</ref> و ترک آن از [[گناهان کبیره]]<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۱۶۸.</ref> و نشانه [[کفر]] و [[منافق|نفاق]]<ref>پاینده، نهج الفصاحه، ص۲۷۹.</ref> دانسته شده است. در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک آن]] بیش از ۱۱۶۰۰ [[حدیث]]{{مدرک}} در موضوع نماز نقل شده است.<ref>نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشيعه، ۱۴۱۲ق، کتاب الصلاه، ج۴، ص۷-۱۰۵؛ | نماز از [[ضروری دین|ضروریات دین اسلام]]<ref>وزیری‌فرد، «بررسی انکار ضروری دین و آثار آن در فقه»، ص۱۸۳.</ref> و عبادتی است که به‌فتوای فقیهان در هیچ حالتی نباید ترک شود. <ref>مدرسی، احکام مقدمات نماز، ۱۳۸۷ش، ص۶۱.</ref> و ترک آن از [[گناهان کبیره]]<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۱۶۸.</ref> و نشانه [[کفر]] و [[منافق|نفاق]]<ref>پاینده، نهج الفصاحه، ص۲۷۹.</ref> دانسته شده است. در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک آن]] بیش از ۱۱۶۰۰ [[حدیث]]{{مدرک}} در موضوع نماز نقل شده است.<ref>نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشيعه، ۱۴۱۲ق، کتاب الصلاه، ج۴، ص۷-۱۰۵؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۹-۱۶۶.</ref> در کتاب‌های فقهی، بابی با عنوان کتاب الصلاة است که به احکام و آداب نماز اختصاص دارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۷، ص۲ به بعد.</ref> درباره نماز آثاری به صورت مستقل نیز نوشته شده است که آمار آنها را تا سال ۱۳۷۶ش حدود دوهزار کتاب و رساله و نیز صدها غزل و قصیده گفته‌اند.<ref>صحتی سردرودی، «کتاب‌شناسی گزینشی و توصیفی نماز»، ص۴۲.</ref> تا سال ۲۰۱۹م در جهان حدود سه میلیون ششصد هزار [[مسجد]] برای نمازخواندن احداث شده است.<ref>[https://mawdoo3.com/كم_عدد_المساجد_في_العالم «كم عدد المساجد في العالم»]، اکبر موقع عربی بالعالم.</ref> همچنین در اماکن عمومی و جاده‌ها مکانی به خواندن نماز اختصاص دارد که به آن نمازخانه می‌گویند.{{مدرک}} | ||
=== تعابیر به کار رفته در روایات درباره نماز === | === تعابیر به کار رفته در روایات درباره نماز === | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
==پیامدهای سهل‌انگاری در نماز== | ==پیامدهای سهل‌انگاری در نماز== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]|:«إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاة؛ شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد»| منبع =شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۴۸۴.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]|:«إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاة؛ شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد»| منبع =شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۴۸۴.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]|:«من احسن صلاته حتى تراها الناس، وأساءها حين يخلو، فتلك استهانة؛ کسی که در مقابل مردم با دقت و در خلوت بدون دقت نماز گزارد به نماز بی‌اعتنایی کرده است»| منبع =نوری، مستدرک الوسائل، مؤسسة آل البیت، ج۳، ص۲۶.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | |||
*محروم ماندن از [[شفاعت|شفاعت اهل‌بیت]]<ref>شیخ صدوق من لایحضره الفقیه،۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> بنا بر روایتی که ابوبصیر نقل کرده است [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] زمانی که در حال [[احتضار]] بود بستگان خود را فراخواند و گفت: شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۴۸۴.</ref> | *محروم ماندن از [[شفاعت|شفاعت اهل‌بیت]]<ref>شیخ صدوق من لایحضره الفقیه،۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> بنا بر روایتی که ابوبصیر نقل کرده است [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] زمانی که در حال [[احتضار]] بود بستگان خود را فراخواند و گفت: شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۴۸۴.</ref> | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۳۰: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
حاضرنشدن در جماعت، به تأخیرانداختن نماز از اول وقت و نماز بدون خضوع و خشوع را از مصادیق سبک‌شمردن نماز می‌دانند.{{مدرک}} | حاضرنشدن در جماعت،{{مدرک}} به تأخیرانداختن نماز از اول وقت بدون عذر <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۰، ص۶.</ref> و نماز بدون خضوع و خشوع{{مدرک}} را از مصادیق سبک‌شمردن نماز می‌دانند.{{مدرک}} | ||
{{ببینید|تارک الصلاة}} | {{ببینید|تارک الصلاة}} | ||
==تفاوت نماز در مذهب شیعه و مذاهب هل‌سنت== | ==تفاوت نماز در مذهب شیعه و مذاهب هل‌سنت== | ||
| خط ۲۲۰: | خط ۲۲۱: | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق. | * مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق. | ||
* مجلسی، محمدتقی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، قم، مؤسسه فرهنگی اسلامی کوشانبور، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. | * مجلسی، محمدتقی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، قم، مؤسسه فرهنگی اسلامی کوشانبور، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. | ||
* | * نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، ۱۳۶۶ش. | ||
* نوری، میرزا حسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۷ق. | |||
* محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | * محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، انتشارات دارالحدیث. | * محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، انتشارات دارالحدیث. | ||
| خط ۲۲۸: | خط ۲۳۰: | ||
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائه الاسلام، تحقیق و تصحیح عباس قواچانی و علی آخوندی، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش. | * نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائه الاسلام، تحقیق و تصحیح عباس قواچانی و علی آخوندی، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش. | ||
* نوروزی محمد مسعود، مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، انتشارات بین المللی یادآوران. | * نوروزی محمد مسعود، مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، انتشارات بین المللی یادآوران. | ||
* نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق. | * نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق. | ||
* وزیری‌فرد، محمدجواد، «بررسی انکار ضروری دین و آثار آن در فقه»، در دو فصلنامه علامه، شماره ۳۹، بهار و تابستان ۱۳۹۱ش. | * وزیری‌فرد، محمدجواد، «بررسی انکار ضروری دین و آثار آن در فقه»، در دو فصلنامه علامه، شماره ۳۹، بهار و تابستان ۱۳۹۱ش. | ||