کاربر ناشناس
کمیت بن زید اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
←ویژگی‌های شعری: خلاصه سازی
imported>M.bahrami بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>M.bahrami (←ویژگی‌های شعری: خلاصه سازی) |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
==ویژگی‌های شعری== | ==ویژگی‌های شعری== | ||
گزارش‌های مختلفی در مورد تعداد اشعار کمیت وارد شده است؛ علامه امینی به نقل از کتاب «[[الاغانی (کتاب)|اغانی]]» و «[[المعاهد (کتاب)|المعاهد]]» تعداد اشعار او را ۵۲۸۹ شعر دانسته است.<ref>امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۷ به نقل از «الاغانی» جلد ۱۵ صفحه ۱۱۵ و ۱۲۷ </ref> در کشف الظنون به نقل از کتاب عیون الاخبار ابن شاکر تعداد اشعار او به بیش از ۵۰۰۰ قصیده گزارش شده است.<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون عن أسامي الکتب و الفنون، بیروت، ج۱، ص ۸۰۸.</ref> | گزارش‌های مختلفی در مورد تعداد اشعار کمیت وارد شده است؛ علامه امینی به نقل از کتاب «[[الاغانی (کتاب)|اغانی]]» و «[[المعاهد (کتاب)|المعاهد]]» تعداد اشعار او را ۵۲۸۹ شعر دانسته است.<ref>امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۷ به نقل از «الاغانی» جلد ۱۵ صفحه ۱۱۵ و ۱۲۷ </ref> در کشف الظنون به نقل از کتاب عیون الاخبار ابن شاکر تعداد اشعار او به بیش از ۵۰۰۰ قصیده گزارش شده است.<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون عن أسامي الکتب و الفنون، بیروت، ج۱، ص ۸۰۸.</ref> بر اساس آنچه علامه امینی گزارش کرده‌است فراهم‌آورنده شعر کمیت، [[اصمعی]] و آراینده و افزایندۀ آن [[ابن سکیت]] می‌باشند.<ref>امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۷.</ref> «ابن سکیت» ، نیز راوی شعر کمیت از قول استادش «نصران» است، و نصران گفته است که: من نیز شعر کمیت را بر [[عمر بن ابی بکر|ابی حفص عمر بن ابی بکر]] خوانده‌ام.<ref>امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۷</ref> | ||
فراهم‌آورنده شعر کمیت، [[اصمعی]] و آراینده و افزایندۀ آن [[ابن سکیت]] | |||
«ابن سکیت» ، نیز راوی شعر کمیت از قول استادش «نصران» است، و نصران گفته است که: من نیز شعر کمیت را بر [[عمر بن ابی بکر|ابی حفص عمر بن ابی بکر]] خوانده‌ام.<ref>امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۷</ref> | |||
==هجویات و مناظره‌های شاعر== | ==هجویات و مناظره‌های شاعر== | ||
عصبیت کمیت نسبت به «[[عدنانیه]]» همیشگی بود و [[هجو|هجوسرائی]] هایش با شعراء [[یمن]] دائمی، به گونه‌ای که در تمام دوران زندگی، میان او، و آنان هجوسرائی و پاسخگوئی رواج داشت. «[[دعبل بن علی خزاعی|دعبل]]» و «[[ابن عیینه]]» ، «[[قصیده مذهبه|قصیدۀ مذهّبۀ]]» او را پس از مرگش پاسخ گفتند. البته «[[ابو زلفاء بصری]]» آزاد شدۀ [[بنی هاشم]] نیز جواب آن دو را داده است. | عصبیت کمیت نسبت به «[[عدنانیه]]» همیشگی بود و [[هجو|هجوسرائی]] هایش با شعراء [[یمن]] دائمی، به گونه‌ای که در تمام دوران زندگی، میان او، و آنان هجوسرائی و پاسخگوئی رواج داشت. «[[دعبل بن علی خزاعی|دعبل]]» و «[[ابن عیینه]]» ، «[[قصیده مذهبه|قصیدۀ مذهّبۀ]]» او را پس از مرگش پاسخ گفتند. البته «[[ابو زلفاء بصری]]» آزاد شدۀ [[بنی هاشم]] نیز جواب آن دو را داده است. | ||