پرش به محتوا

فقه الرضا (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح ترتیب محتوا
imported>M.bahrami
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami
(اصلاح ترتیب محتوا)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان          = فقه الرضا
| عنوان          = فقه الرضا
خط ۳۱: خط ۳۰:


'''فقه الرضا''' کتابی به زبان عربی منسوب به [[امام رضا(ع)]]. درباره صحت این انتساب نظرات مختلفی وجود دارد. بسیاری از فقها این انتساب را به دلیل عدم اشاره فقهای اولیه به آن مخصوصاَ [[شیخ صدوق]] که همه آثار مربوط به امام رضا(ع) را در کتاب [[عیون اخبار الرضا]] جمع‌آوری کرده است، وجود عبارات متعارض و وجود مباحثی مخالف [[مذهب شیعه]] صحیح ندانسته‌اند. [[محمدتقی مجلسی]] اولین بار در تاریخ شیعه، نامی از این کتاب برده است. به دلیل ذکرنشدن سلسله سند روایات، بسیاری از فقها به روایات آن توجه نکرده‌اند.
'''فقه الرضا''' کتابی به زبان عربی منسوب به [[امام رضا(ع)]]. درباره صحت این انتساب نظرات مختلفی وجود دارد. بسیاری از فقها این انتساب را به دلیل عدم اشاره فقهای اولیه به آن مخصوصاَ [[شیخ صدوق]] که همه آثار مربوط به امام رضا(ع) را در کتاب [[عیون اخبار الرضا]] جمع‌آوری کرده است، وجود عبارات متعارض و وجود مباحثی مخالف [[مذهب شیعه]] صحیح ندانسته‌اند. [[محمدتقی مجلسی]] اولین بار در تاریخ شیعه، نامی از این کتاب برده است. به دلیل ذکرنشدن سلسله سند روایات، بسیاری از فقها به روایات آن توجه نکرده‌اند.
==فقه الرضا؛ حدیثی یا فتوایی==
فقه الرضا کتابی منتسب به [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] است<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۱۰؛ مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۵۷.</ref> که در میان علمای قرن‌های اولیه، معروف نبوده<ref>قرشی، پژوهشی دقیق در زندگانی امام علی بن موسی الرضا،  ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۰۴.</ref> و تا زمان [[مجلسی اول]] در قرن یازدهم، هیچ نشانی از این کتاب در تاریخ [[فقه شیعه]] وجود ندارد و هیچ یک از فقهای اولیه در کتاب‌های خود به آن اشاره نکرده‌اند. روایات این کتاب به صورت مرسل نقل شده، یعنی [[سلسله سند]] آن تا امام کامل نیست و به همین دلیل بسیاری از فقها در استنباط [[احکام شرعی]] به آن استناد نکرده‌اند.<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۵۰- ۵۶؛ مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۵.</ref>
این کتاب در ۱۱۹ باب تنظیم شده است و از باب «مواقیت الصلاه» آغاز و به باب « القضاء و المشیة و الإراده» ختم شده‌ است. در این کتاب مجموعه [[حدیث|روایاتی]] در قالب [[فتوا|فتاوا]] جمع‌آوری شده است.<ref> نگاه کنید به: منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌.</ref> این کتاب از جمله کتاب‌هایی بوده که به دلیل این انتساب، در مراجع و مصادر مختلفی از آن بحث شده و نظرات مختلفی پیرامون آن ارائه شده است.<ref> منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۱۰؛ مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۵۷.</ref> برخی معتقدند که این کتاب یک اثر حدیثی است و برخی دیگر این کتاب را به عنوان یک کتاب فقهی-فتوایی معرفی‌کرده‌اند.<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۱۱.</ref>
== نویسنده کیست؟==
== نویسنده کیست؟==
دربارهٔ مؤلف این کتاب آرا و دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد: <ref>مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۰- ۴۶۱؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۱۰. </ref>
دربارهٔ مؤلف این کتاب آرا و دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد: <ref>مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۰- ۴۶۱؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۱۰. </ref>
خط ۵۶: خط ۶۰:
#در متن برخی از روایات تعابیری وجود دارد که نشان از جهل نویسنده است، چیزی که در خصوص ائمه معصومین قابل قبول نیست.<ref>خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق، ص۲۴؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۶.</ref>
#در متن برخی از روایات تعابیری وجود دارد که نشان از جهل نویسنده است، چیزی که در خصوص ائمه معصومین قابل قبول نیست.<ref>خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق، ص۲۴؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۶.</ref>


==فقه الرضا؛ حدیثی یا فتوایی==
 
فقه الرضا کتابی منتسب به [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] است<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۱۰؛ مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۵۷.</ref> که در میان علمای قرن‌های اولیه، معروف نبوده<ref>قرشی، پژوهشی دقیق در زندگانی امام علی بن موسی الرضا،  ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۰۴.</ref> و تا زمان [[مجلسی اول]] در قرن یازدهم، هیچ نشانی از این کتاب در تاریخ [[فقه شیعه]] وجود ندارد و هیچ یک از فقهای اولیه در کتاب‌های خود به آن اشاره نکرده‌اند. روایات این کتاب به صورت مرسل نقل شده، یعنی [[سلسله سند]] آن تا امام کامل نیست و به همین دلیل بسیاری از فقها در استنباط [[احکام شرعی]] به آن استناد نکرده‌اند.<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۵۰- ۵۶؛ مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۵.</ref>
این کتاب در ۱۱۹ باب تنظیم شده است و از باب «مواقیت الصلاه» آغاز و به باب « القضاء و المشیة و الإراده» ختم شده‌ است. در این کتاب مجموعه [[حدیث|روایاتی]] در قالب [[فتوا|فتاوا]] جمع‌آوری شده است.<ref> نگاه کنید به: منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌.</ref> این کتاب از جمله کتاب‌هایی بوده که به دلیل این انتساب، در مراجع و مصادر مختلفی از آن بحث شده و نظرات مختلفی پیرامون آن ارائه شده است.<ref> منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۱۰؛ مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۵۷.</ref> برخی معتقدند که این کتاب یک اثر حدیثی است و برخی دیگر این کتاب را به عنوان یک کتاب فقهی-فتوایی معرفی‌کرده‌اند.<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق‌، ص۱۱.</ref>
[[پرونده:تصویری از نسخه خطی کتاب فقه الرضا.jpeg|بندانگشتی|تصویری از نسخه خطی کتاب فقه الرضا موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران- قابل دسترسی در [http://dl.nlai.ir/UI/1509d5c2-d294-4222-a5be-75f834d09362/LRRView.aspx اینجا]]]
[[پرونده:تصویری از نسخه خطی کتاب فقه الرضا.jpeg|بندانگشتی|تصویری از نسخه خطی کتاب فقه الرضا موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران- قابل دسترسی در [http://dl.nlai.ir/UI/1509d5c2-d294-4222-a5be-75f834d09362/LRRView.aspx اینجا]]]


کاربر ناشناس