درایة الحدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

==معنای درایه الحدیث==

 

===معنای لغوی===

درایه، مصدر ثلاثی مجرد از ریشه «د-ر-ی» به معنای دانستن است؛ البته دانستن و دانشی که به دنبال یک سلسله مقدمات و با نوعی تدبیر<ref>راغب اصفهانی، ذیل «دری»</ref> و به شیوه غیر معمول به دست می‌آید نه از طریق مقدمات معمول.<ref> مصطفوی، ذیل «دری»</ref>برخی گفته اند درایه نوعی دانستن است که به دنبال شک کردن ایجاد می شود.<ref>مامقانی، ج۱، ص ۴۰</ref>

'''در احادیث [[شیعه]]'''، واژه درایه به معنای فهم [[حدیث]] و در مقابل روایه به معنای نقل و روایت حدیث به کار رفته است.<ref> کراجکی، ج۲، ص ۳۱؛ مجلسی، ج ۲، ص ۱۶۰</ref> در این احادیث بر لزوم فهم حدیث، برتری فهم بر نقل و اندک بودن فهم کنندگان در مقایسه با نقل کنندگان تأکید شده است.<ref>کلینی، ج ۱، ص ۴۰؛ مجلسی، ج ۱، ص ۱۰۶</ref> از این رو به بیان برخی پژوهشگران معنای اصطلاح درایه الحدیث همان معنایی بوده است که امروزه از اصطلاح فقه الحدیث دریافت می‌شود. <ref>سلیمانی، بررسی نسبت فقه الحدیث با درایه الحدیث، ص 53-54</ref>  

با دور شدن از عصر حضور امامان٬ نیاز به بررسی سند روایت برای اطمینان از صحت انتساب روایت به امام بیشتر شد و بدین ترتیب بررسی سند روایات اهمیت زیادی یافت. بدین ترتیب در طول زمان درایه الحدیث دامنه موضوعی وسیع‌تری یافت که شامل متن و سند حدیث می‌شد.