کاربر ناشناس
درایة الحدیث: تفاوت میان نسخهها
جز
←رابطه درایة الحدیث و دیگر علوم حدیثی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
imported>Kmhoseini |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==رابطه درایة الحدیث و دیگر علوم حدیثی== | ==رابطه درایة الحدیث و دیگر علوم حدیثی== | ||
با آنکه عالمان اهل سنت، عموماً، این | با آنکه عالمان اهل سنت، عموماً، این تعاریف را نقد و بررسی نکردهاند،<ref> برای نقد اجمالی این تعارف نک: د. اسلام، چاپ دوم، ذیل اصول الحدیث </ref> از دو منظر میتوان درباره آن بحث کرد: اول از منظر رابطهٔ درایة الحدیث با علوم زیر مجموعه آن، مثلاً [[علم رجال]]؛ دوم از منظر رابطهٔ درایة الحدیث و روایة الحدیث با یکدیگر. با توجه به تعاریف موجود، همه دانشهای حدیثی را میتوان ذیل این دو شاخه قرار داد. | ||
گروهی از درایه نگاران معاصر همه دانشهای حدیثی را زیر مجموعه درایه دانسته و به شش مورد از آنها | گروهی از درایه نگاران معاصر همه دانشهای حدیثی را زیر مجموعه درایه دانسته و به شش مورد از آنها تصریح کردهاند<ref>صبحی صالح ص۱۰۷-۱۱۲؛ صباغ، ص ۱۵۱-۱۶۵</ref> حال آنکه متقدمان یکایک مباحث ذیل درایه را یک علم مستقل دانسته و بعضاً حدی مشخص هم برای آنها قائل نشدهاند.<ref>ابن حجر عسقلانی، ۱۴۱۷، ج ۱، ص ۲۳۲-۲۳۴؛ سیوطی، ج ۱، ص ۳۳</ref> مثلاً از مهمترین شاخههای درایـة الحدیث علم رجال است که بسیاری از مباحث آن، از جمله مباحث ناظر به طبقات و اسامی راویان و همچنین مباحث درایه فزون تر است، رابطه این دانش را با زیرمجموعههای آن، به ویژه رجال در خود تأمل میسازد. ناروشن بودن مرز بین این دانش با فروع آن همچنین موجب شده است تاریخ نگارش آثار درایی نیز آشفته به نظر برسد و به رغم اینکه تاریخ نگارش آثار مستقل در بعضی از زیرمجموعههای علم درایه بسیار پیش از قرن چهارم است، اولین اثر مستقل در زمینه این علم را متعلق به رامهرمزی متوفی ۳۶۰ دانستهاند. | ||
در خصوص رابطه دو دانش روایة الحدیث و درایة الحدیث نیز باید گفت که گاه ارتباط درایه را با متن حدیث از نوع رابطه تفسیر با متن و احکام با وقایع<ref>صبحی صالح، ص ۱۰۷</ref> و گاه از نوع رابطه اصول فقه با فقه و نحو با اعراب دانستهاند.<ref>نورالدین عتر، ص ۳۴</ref> | در خصوص رابطه دو دانش روایة الحدیث و درایة الحدیث نیز باید گفت که گاه ارتباط درایه را با متن حدیث از نوع رابطه تفسیر با متن و احکام با وقایع<ref>صبحی صالح، ص ۱۰۷</ref> و گاه از نوع رابطه اصول فقه با فقه و نحو با اعراب دانستهاند.<ref>نورالدین عتر، ص ۳۴</ref> |