مدرسه علمیه حقانی (قم): تفاوت میان نسخه‌ها

چند تن از فضلا و مدرّسان حوزه علمیه قم، از جمله سیدمحمد حسینى بهشتى (شهادت 1360ش)، سیدمحمدرضا سعیدى (شهادت 1348 ش) و على مشكینى (متوفى 1386ش)، در دوره مرجعیت آیت‌اللّه حاج‌آقا حسین بروجردى (متوفى 1340ش) درصدد اصلاح نظام آموزشى حوزه برآمدند.<ref>رجوع کنید به بهشتى، 1361ش، ص 6</ref> پیش از این نیز برخى از مدرّسان حوزه، باتوجه به تأكید و توصیه آیت‌اللّه بروجردى مبنى بر «ضرورت گزینش طلبه و نظم‌پذیرى حوزه» و برنامه‌ریزى براى جذب و تربیت افراد مستعد، تلاش هایى كرده بودند، اما این تلاشها، به عللى، از جمله پاره‌اى مخالفتها، بی‌نتیجه مانده بود.<ref>رجوع کنید به موسوى اردبیلى، ص 24؛ سلطانى طباطبائى، ص 44؛ دوانى، ج 12، ص 227ـ225</ref> در این میان حاج‌على حقانى، از خیران قم، درصدد بود مدارسى براى خدمت به حوزه علمیه قم و رشد و ترقى طلاب احداث كند. به همین منظور زمینى خرید و بخشى از آن را به ساختمان مدرسه اختصاص داد. پس از آنكه مدرسه آماده بهره‌بردارى شد، حسین حقانى، فرزند وى، از سیدمحمد بهشتى ـ كه طرح جدیدى براى دوره‌هاى آموزشى حوزه تدوین كرده بود ـ خواست كه این طرح را در مدرسه آنان اجرا كند. بهشتى این پیشنهاد را پذیرفت و فعالیت مدرسه شروع شد. چندى پس از آغاز فعالیت آن، آیت‌اللّه بروجردى از مدرسه بازدید كرد و برنامه‌هاى آن را ستود.<ref>حسین حقانى، توضیحات مورخ آبان 1387</ref> بنیان‌گذاران مدرسه حقانى عبارت بودند از: سیدمحمد حسینی‌بهشتى، على قدوسى، عبدالرحیم ربّانی‌شیرازى، مهدى حائری‌تهرانى، سیدمرتضى جزایرى و حسین حقانى (فرزند على حقانى).

فعالیت مدرسه در 1339ش آغاز شد و در 1341ش برنامه رسمى آن تدوین گردید.<ref>مركز اسناد انقلاب اسلامى، آرشیو، پرونده «سیدمحمدرضا طباطبایى»، ش 12632، ص 1ـ2</ref> آیت‌اللّه میلانى از همان ابتدا از مدرسه حمایت مالى و معنوى كرد كه تا 1357ش ادامه داشت.<ref>حسین حقانى، همان توضیحات</ref>

نخستین هیئت مدیره مدرسه عبارت بودند از: سیدمحمد حسینی‌بهشتى، على مشكینى، مهدى حائری‌تهرانى و حسین حقانى<ref>حقانى، ص130</ref> مدیریت مدرسه را ابتدا محمد مجتهد شبسترى و پس از دو سال محمدعلى شیخ‌زاده عهده‌دار بودند و از 1347 تا 1357ش على قدوسى (شهادت 1360ش) این سمت را به‌عهده داشت.<ref>حقانى، ص 131؛ قس طباطبایى، 1375ش، ص 25ـ26 كه مؤلف آغاز كار قدوسى را از 1345ش می‌داند</ref> محمدتقى مصباح یزدى در اداره و برنامه‌ریزى مدرسه با بهشتى و قدوسى همكارى می‌كرد.

بهشتى<ref>1375ش، ص 8</ref> هدف از تأسیس مدرسه را تربیت انسانهایى معرفى كرده بود كه «محققانه و نه مقلدانه» انسان و جهان را بشناسند و طلبه «آگاه شده آگاه‌كننده» باشند.<ref>نیز رجوع کنید به شعبان‌زاده، ص 56</ref> دیگر دلایل تأسیس این مدرسه عبارت بوده است از:رفع نابسامانیهاى حوزه، ایجاد نظم و تشكیلات، اصلاح متون درسى، نظارت بر اخلاق و انضباط طلاب، تربیت طلاب آشنا به مسائل روز،<ref>احمد جنتى، ص 5</ref> «اتحاد و ارتباط حوزه و دانشگاه»،<ref>مركز اسناد انقلاب اسلامى، آرشیو، پرونده «مهدى حائرى تهرانى»، ش 560، ص 6</ref> تدریس برخى از علوم اسلامى كه به آنها توجه كافى نمی‌شد،<ref>همو، پرونده «روح‌اللّه حسینیان»، ش 12638، ص 2ـ3</ref> تربیت مجتهدان آشنا به علوم جدید به‌ویژه علوم انسانى و مباحث سیاسى و حقوقى و نیز زبان انگلیسى.<ref>همو، پرونده «على فلاحیان»، ش 12636، ص 1ـ2</ref>