پرش به محتوا

محمد بن حسن صفار قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
| وب‌گاه رسمی =
| وب‌گاه رسمی =
}}
}}
'''ابوجعفر محمد بن حسن بن فَروخ صَفّار قُمّی''' (درگذشت [[سال ۲۹۰ هجری قمری|۲۹۰ق]]) [[حدیث|محدث]] و [[فقیه]] [[امامیه|امامی]] و از هم‌عصران و [[یاران امام حسن عسکری(ع)]] است. گفته شده است صفار رساله‌های متعدد حدیثی داشته که به شکل مستقل به ما نرسیده است.  کتاب [[بصائر الدرجات (کتاب) |بصائرالدرجات]] که مجموعه‌ای حدیثی با موضوع فضایل و ویژگی‌ها و دلائل [[امامان شیعه]] است، منسوب به اوست.
'''ابوجعفر محمد بن حسن بن فَروخ صَفّار قُمّی''' (درگذشت [[سال ۲۹۰ هجری قمری|۲۹۰ق]]) [[حدیث|محدث]] و [[فقیه جامع‌الشرائط|فقیه]] و از هم‌عصران و [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] است. گفته شده است صفار رساله‌های متعدد حدیثی داشته که به شکل مستقل به ما نرسیده است.  کتاب [[بصائر الدرجات (کتاب) |بصائرالدرجات]] که مجموعه‌ای حدیثی با موضوع فضایل و ویژگی‌ها و دلائل [[امامان شیعه]] است، منسوب به اوست.


==زندگی==
==زندگی==
محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۱۶ق، ص۳۵۴.</ref> و از همین رو نسبت «‌اشعری‌» داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران [[غیبت صغری]] است.<ref>جباری، مکتب حدیثی قم، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۵.</ref>
محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۱۶ق، ص۳۵۴.</ref> و از همین رو نسبت «‌اشعری‌» داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران [[غیبت صغرا|غیبت صغری]] است.<ref>جباری، مکتب حدیثی قم، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۵.</ref>


به گفته [[شیخ طوسی]]، وی از [[اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] بود. اصلی‌ترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسش‌هایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۲۱.</ref> این نامه‌نگاری‌ها می‌تواند نشانه‌ای بر مقام [[سازمان وکالت ائمه(ع) |وکالت]] و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد.{{مدرک}}
به گفته [[شیخ طوسی]]، وی از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] بود. اصلی‌ترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسش‌هایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۲۱.</ref> این نامه‌نگاری‌ها می‌تواند نشانه‌ای بر مقام [[سازمان وکالت|وکالت]] و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد.{{مدرک}}
[[پرونده:بصائراادرجات.jpg|بندانگشتی|[[بصائرالدرجات]]]]
[[پرونده:بصائراادرجات.jpg|بندانگشتی|[[بصائرالدرجات]]]]
در منابع حدیث‌گاه از او با لقب مموله نیز یاد شده است. این لقب در برخی از منابع به شکل حموله آمده است. صفت مموله در برخی از منابع به مجموعه سوالاتی که وی از [[امام حسن عسکری(ع)]] پرسیده بود، اطلاق شده است.<ref>طوسی، الابواب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۰۲.</ref>
در منابع حدیث‌گاه از او با لقب مموله نیز یاد شده است. این لقب در برخی از منابع به شکل حموله آمده است. صفت مموله در برخی از منابع به مجموعه سوالاتی که وی از [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] پرسیده بود، اطلاق شده است.<ref>طوسی، الابواب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۰۲.</ref>


==آثار و جایگاه علمی==
==آثار و جایگاه علمی==
Automoderated users، confirmed، templateeditor
۱٬۷۴۵

ویرایش