کاربر ناشناس
محمد بن حسن صفار قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Kmhoseini بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
محمد بن حسن صفار را از برجسته‌ترین شیوخ [[حدیث]] [[قم]] دانسته‌اند و رجالیان با عباراتی که حاکی از بلندی جایگاه علمی وی و وثاقتش است از او سخن رانده‌اند.<ref>نجاشی، ص۳۵۷</ref> | محمد بن حسن صفار را از برجسته‌ترین شیوخ [[حدیث]] [[قم]] دانسته‌اند و رجالیان با عباراتی که حاکی از بلندی جایگاه علمی وی و وثاقتش است از او سخن رانده‌اند.<ref>نجاشی، ص۳۵۷</ref> | ||
[[پرونده:بصائراادرجات.jpg|بندانگشتی|بصائراادرجات]] | [[پرونده:بصائراادرجات.jpg|بندانگشتی|بصائراادرجات]] | ||
=== بصائر الدرجات === | === بصائر الدرجات === | ||
{{اصلی|بصائر الدرجات}} | {{اصلی|بصائر الدرجات}} | ||
از جمله آثار وی که امروزه در دسترس ماست، کتاب '''بصائر الدرجات الکبری فی فضائل آل محمد''' مشهور به '''بصائر الدرجات''' از منابع معتبر حدیثی [[شیعه]]است. این کتاب، اثری روایی با رویکرد [[علم کلام|کلامی]] محسوب می گردد که [[روایات|احادیث]] آن درباره مسأله [[امامت]]، شناخت امام و فضائل [[ائمه اطهار]](ع) است. | |||
[[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]]عناوین دیگر آثار او را چنین برشمرده است<ref>نجاشی، ص۳ق</ref>: | |||
[[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] | |||
{{ستون-شروع|۴}} | {{ستون-شروع|۴}} | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
* کتاب فضل القران | * کتاب فضل القران | ||
* کتاب المثالب | * کتاب المثالب | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
چنان که از عناوین کتاب‌های صفار معلوم است، بیشتر آثار او موضوعات [[فقه|فقهی]] داشته و بیش از همه راوی احادیث فقهی بوده است.<ref>انصاری، ۶۴</ref>. بااین حال برخی از کتاب‌هایش در موضوعات [[کلام امامیه|کلامی]] و اعتقادی بوده است. | چنان که از عناوین کتاب‌های صفار معلوم است، بیشتر آثار او موضوعات [[فقه|فقهی]] داشته و بیش از همه راوی احادیث فقهی بوده است.<ref>انصاری، ۶۴</ref>. بااین حال برخی از کتاب‌هایش در موضوعات [[کلام امامیه|کلامی]] و اعتقادی بوده است. | ||
افزون بر این | افزون بر این آثار، وی مجموعه‌ای از سوالات را از امام حسن عسکری(ع) از طریق نامه پرسیده بود که این نامه‌ها به شکل مکتوب تا مدتی باقی بوده و [[شیخ صدوق]] آن را در اختیار داشته است.<ref>صدوق، ج۱، ص۱۴۲؛ ۱۵۴</ref> | ||
محمد بن حسن بن صفار در علم فقه نیز از علمای سرشناس بود. یکی از آرای فقهی وی که در منابع نقل شده، حکم به صحت خواندن قنوت به زبان فارسی است.<ref>حلی، ج۲، ص۱۸۱</ref> | محمد بن حسن بن صفار در علم فقه نیز از علمای سرشناس بود. یکی از آرای فقهی وی که در منابع نقل شده، حکم به صحت خواندن قنوت به زبان فارسی است.<ref>حلی، ج۲، ص۱۸۱</ref> | ||