۱۶٬۹۷۶
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== قرآن == | == قرآن == | ||
در آیات [[قرآن]] چگونگی دحو الارض و زمان و مکان آغاز آن بیان نشده است. تنها در آیه سیام [[سوره نازعات]]{{متن قرآن|''' وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِک دَحَاهَا'''|ترجمه= و پس از آن، زمین را با غلتانیدن گسترد|سوره=[[سوره نازعات|نازعات]]|آیه=۳۰ | در آیات [[قرآن]] چگونگی دحو الارض و زمان و مکان آغاز آن بیان نشده است. تنها در آیه سیام [[سوره نازعات]]{{متن قرآن|''' وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِک دَحَاهَا'''|ترجمه= و پس از آن، زمین را با غلتانیدن گسترد|سوره=[[سوره نازعات|نازعات]]|آیه=۳۰}}، به آن اشاره شده و برای آن قید «بعد ذلک»(به معنای «پس از آن»)آمده است. | ||
[[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره مقصود از این قید اختلاف نظر دارند. [[طبری]] به این اختلاف اشاره کرده است. به نوشته وی برخی از مفسران کلمه «بعد» را به معنای اصلی آن، که خلاف «قبل» است، دانسته و معتقدند که گسترش زمین پس از آفرینش آسمان بوده است. در مقابل، گروهی دیگر «بعد ذلک» را به معنای «مع ذلک» گرفته و گفتهاند که زمین پیش از آسمان آفریده و گسترده شده است.<ref>طبری، جامع البیان، دار المعرفة، ج۳۰، ص۲۹.</ref> طبری روایتی از [[ابن عباس]] را سازگار با ظاهر آیه میداند. این روایت میان آفرینش(خلق) زمین و گسترشِ (دحو) آن تفاوت گذاشته و خلقت آسمان را پس از آفرینش زمین و پیش از گستردن دانسته است.<ref>طبری، جامع البیان، دار المعرفة، ج۳۰، ص۲۹.</ref> طبری در تاریخ الامم و الملوک نیز ضمن آوردن همین مباحث، دلیل پذیرش این سخن را کاربرد اهل زبان دانسته و میگوید در زبان عربی، «بعد» متضاد «قبل» است و به معنای «مع» نیست. و ملاک معنا کردن کلمات همین کاربرد اهل زبان است.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، بیروت، ج۱، ص۴۹.</ref> | [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره مقصود از این قید اختلاف نظر دارند. [[طبری]] به این اختلاف اشاره کرده است. به نوشته وی برخی از مفسران کلمه «بعد» را به معنای اصلی آن، که خلاف «قبل» است، دانسته و معتقدند که گسترش زمین پس از آفرینش آسمان بوده است. در مقابل، گروهی دیگر «بعد ذلک» را به معنای «مع ذلک» گرفته و گفتهاند که زمین پیش از آسمان آفریده و گسترده شده است.<ref>طبری، جامع البیان، دار المعرفة، ج۳۰، ص۲۹.</ref> طبری روایتی از [[ابن عباس]] را سازگار با ظاهر آیه میداند. این روایت میان آفرینش(خلق) زمین و گسترشِ (دحو) آن تفاوت گذاشته و خلقت آسمان را پس از آفرینش زمین و پیش از گستردن دانسته است.<ref>طبری، جامع البیان، دار المعرفة، ج۳۰، ص۲۹.</ref> طبری در تاریخ الامم و الملوک نیز ضمن آوردن همین مباحث، دلیل پذیرش این سخن را کاربرد اهل زبان دانسته و میگوید در زبان عربی، «بعد» متضاد «قبل» است و به معنای «مع» نیست. و ملاک معنا کردن کلمات همین کاربرد اهل زبان است.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، بیروت، ج۱، ص۴۹.</ref> |
ویرایش