پرش به محتوا

قرض: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۶۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ نوامبر ۲۰۱۷
جز
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
خط ۴: خط ۴:
==در قرآن==
==در قرآن==
در قرآن، آيات زيادى وجود دارد كه در آن‏ها كلمه قرض به صورت «قرض حسن» (قرض الحسنة) به كار رفته است.<ref>بقره، آيه ۲۴۵؛ مزمل، آيه ‏۲۰؛ تغابن، آيه ۱۷؛ حديد،  آيه‏ ۱۱ و ۱۸.</ref>
در قرآن، آيات زيادى وجود دارد كه در آن‏ها كلمه قرض به صورت «قرض حسن» (قرض الحسنة) به كار رفته است.<ref>بقره، آيه ۲۴۵؛ مزمل، آيه ‏۲۰؛ تغابن، آيه ۱۷؛ حديد،  آيه‏ ۱۱ و ۱۸.</ref>
برخی مفسران درباره این آیات معتقدند كه منظور از قرض حسن همان قرض اصطلاحی است؛ زيرا قرض دادن به خداوند امكان ندارد، پس اين آيات حمل برقرض دادن به مومنان می‌‏شود. اما به اين برداشت اعتراض شده است كه این موارد استعاره است براى اعمال صالح؛ زيرا اعمال صالحى كه بنده مومن انجام می‌دهد، عوض آن در آخرت براى وى محفوظ است. بنابراين، اين آیات دلالتی بر مشروعيت قرض به بندگان  ندارند.<ref>طريحى، مجمع البحرين، ج‏۴، ص‏۲۲۶</ref> آنان قائلند که مراد از قرض دادن به خداوند در اين آيات، انفاق و صدقه دادن در راه خداست.<ref>طوسی، التبيان، ج‏۲، ص‏۲۸۷؛ طبرسی، مجمع البيان، ج‏۱، ص‏۳۴۸، طباطبایی، الميزان، ج‏۲، ص‏۲۸۴؛ مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۲، ص۱۶۰.</ref>
برخی مفسران درباره این آیات معتقدند كه منظور از قرض حسن همان قرض اصطلاحی است؛ زيرا قرض دادن به خداوند امكان ندارد، پس اين آيات حمل برقرض دادن به مومنان می‌‏شود. اما به اين برداشت اعتراض شده است براین اساس که قرض دادن به خدا در این آیات استعاره است براى اعمال صالح؛ زيرا اعمال صالحى كه بنده مومن انجام می‌دهد، عوض آن در آخرت براى وى محفوظ است. بنابراين، اين آیات دلالتی بر مشروعيت قرض به بندگان  ندارند.<ref>طريحى، مجمع البحرين، ج‏۴، ص‏۲۲۶</ref> آنان قائلند که مراد از قرض دادن به خداوند در اين آيات، انفاق و صدقه دادن در راه خداست.<ref>طوسی، التبيان، ج‏۲، ص‏۲۸۷؛ طبرسی، مجمع البيان، ج‏۱، ص‏۳۴۸، طباطبایی، الميزان، ج‏۲، ص‏۲۸۴؛ مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۲، ص۱۶۰.</ref>


برخی از علمای شیعه مانند محقق اردبيلى آيات را به صورتى عام معنا كرده‌اند، تا شامل قرض هم بشود. آنان مراد از قرض دادن به خدا را هرگونه انجام عمل نيك براى خدا می‌‌دانند چه با فدا كردن جان در جهاد يا تلاش در تحصيل علوم و واجبات دينى يا سعى در برآوردن نياز افراد نيازمند و چه به صورت قرض يا غير آن‏.<ref>محقق اردبیلی، زبده البيان، ص‏۴۵۱.</ref>
برخی از علمای شیعه مانند محقق اردبيلى آيات را به صورتى عام معنا كرده‌اند، تا شامل قرض هم بشود. آنان مراد از قرض دادن به خدا را هرگونه انجام عمل نيك براى خدا می‌‌دانند چه با فدا كردن جان در جهاد يا تلاش در تحصيل علوم و واجبات دينى يا سعى در برآوردن نياز افراد نيازمند و چه به صورت قرض يا غير آن‏.<ref>محقق اردبیلی، زبده البيان، ص‏۴۵۱.</ref>
اما واژه دین در طولانی ترین آیه از قرآن بدان اشاره شده است:
:::«يا ايها الذين آمنوا اذا تداينتم بدين الى اجل مسمى فاكتبوه؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! هنگامى كه بدهى مدت دارى به يكديگر پيدا كنيد، آن را بنويسيد.»<ref>بقره، آيه‏۲۸۲.</ref>
بنابر نظر برخی از فقها و مفسران این آیه هر دينِ مدت دارى مانند قرض را شامل می شود. البته این آيه تنها بر جواز قرض دادن و قرض گرفتن دلالت دارد و نه بر استحباب آن.<ref>طبرسی، مجمع البيان، ج‏۲، ص‏۳۹۷؛ محقق اردبیلی، زبده البيان، ص‏۴۴۲؛ شهید ثانی، مسالك الافهام، ج‏۳، ص‏۴۵۵.</ref>


==اهمیت قرض در روایات==
==اهمیت قرض در روایات==
کاربر ناشناس