قرض: تفاوت میان نسخه‌ها

قرض (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۱۴

۲٬۰۷۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ نوامبر ۲۰۱۷

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mgolpayegani

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[آذر]]|روز=[[۶]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Mgolpayegani  }}
 '''قرض''' یا '''دَین''' اعطاى بخشى از مال به دیگری است، به صورتى كه قرض دهنده آن را باز پس گيرد. واژه قرض به صورت «قرض حسن» در [[قرآن]] آمده و در روایات [[اهل بیت (ع)]] برای قرض دادن فضیلت بسیاری ذکر شده و حتی بهتر از [[صدقه]] شمرده شده است. در [[فقه]] اسلامی احکام و شرایط  قرض بیان شده است. از مسایل مرتبط با قرض، مسئله [[ربا]] است.
+==در قرآن==
+در قرآن، آيات زيادى وجود دارد كه در آن‏ها كلمه قرض به صورت «قرض حسن» (قرض الحسنة) به كار رفته است.<ref>بقره، آيه ۲۴۵؛ مزمل، آيه ‏۲۰؛ تغابن، آيه ۱۷؛ حديد،  آيه‏ ۱۱ و ۱۸.</ref>
+برخی مفسران درباره این آیات معتقدند كه منظور از قرض حسن همان قرض اصطلاحی است؛ زيرا قرض دادن به خداوند امكان ندارد، پس اين آيات حمل برقرض دادن به مومنان می‌‏شود. اما به اين برداشت اعتراض شده است كه این موارد استعاره است براى اعمال صالح؛ زيرا اعمال صالحى كه بنده مومن انجام می‌دهد، عوض آن در آخرت براى وى محفوظ است. بنابراين، اين آیات دلالتی بر مشروعيت قرض به بندگان  ندارند.<ref>طريحى، مجمع البحرين، ج‏۴، ص‏۲۲۶</ref> آنان قائلند که مراد از قرض دادن به خداوند در اين آيات، انفاق و صدقه دادن در راه خداست.<ref>طوسی، التبيان، ج‏۲، ص‏۲۸۷؛ طبرسی، مجمع البيان، ج‏۱، ص‏۳۴۸، طباطبایی، الميزان، ج‏۲، ص‏۲۸۴؛ مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۲، ص۱۶۰.</ref>
+برخی از علمای شیعه مانند محقق اردبيلى آيات را به صورتى عام معنا كرده‌اند، تا شامل قرض هم بشود. آنان مراد از قرض دادن به خدا را هرگونه انجام عمل نيك براى خدا می‌‌دانند چه با فدا كردن جان در جهاد يا تلاش در تحصيل علوم و واجبات دينى يا سعى در برآوردن نياز افراد نيازمند و چه به صورت قرض يا غير آن‏.<ref>محقق اردبیلی، زبده البيان، ص‏۴۵۱.</ref>
 ==اهمیت قرض در روایات==