۱۶٬۹۸۱
ویرایش
imported>Amini بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
}} | }} | ||
'''سعید بن عبدالله حنفی'''، | '''سعید بن عبدالله حنفی'''، از [[شهدای کربلا|از شهدای واقعه کربلا]]. وی در شمار شیوخ [[شیعه]] و اعیان [[کوفه]] بوده و نقش او در دعوت از امام(ع) به [[عراق]] شهرت بسیاری دارد. سعید دو نوبت حامل نامههای مهمی از کوفه بود و به خدمت امام(ع) شتافت. در نوبت دوم، نامه [[مسلم بن عقیل]] را خدمت امام(ع) برد و از آنجا همراه کاروان امام(ع) به [[کربلا]] آمد. سخنرانی وی در [[شب عاشورا]] در حمایت از امام حسین(ع)، نشان از محبت وی به [[اهل البیت علیهم السلام|خاندان رسول الله]](ص) بود. | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
وی از قبیلۀ بنی حنیفه<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۸.</ref> بن لجیم از شاخههای ایل بنی بکر بن وائل از بطن قبیلۀ عدنان بود. او از محترمان و مردی شناخته شده از اهالی کوفه است که به شجاعت و عبادت نیز شهرت داشت. برخی نام او را سعد ذکر کردهاند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۰.</ref> | وی از قبیلۀ بنی حنیفه<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۸.</ref> بن لجیم از شاخههای ایل بنی بکر بن وائل از بطن قبیلۀ عدنان بود. او از محترمان و مردی شناخته شده از اهالی کوفه است که به شجاعت و عبادت نیز شهرت داشت. برخی نام او را سعد ذکر کردهاند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۰.</ref> | ||
== | ==واقعه کربلا== | ||
{{اصلی|نامه های کوفیان به امام حسین}} | {{اصلی|نامه های کوفیان به امام حسین}} | ||
هنگامی که خبر مرگ [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به | هنگامی که خبر مرگ [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به کوفه رسید، [[شیعیان]] این شهر نامههایی به امام حسین(ع) نوشتند. نامۀ سوم آنان توسط سعید بن عبدالله حنفی و [[هانی بن هانی سبیعی]] به سوی آن حضرت فرستاده شد.<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۲۶۲؛ ابن شهرآشوب، مناقب، ج۴، ص۹۷؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۶.</ref> نویسندگان این نامۀ [[شبث بن ربعی|شَبَثُ بن رِبعی]]، [[حجار بن ابجر|حَجّار بن اَبجَر]]، [[یزید بن حارث]]، [[یزید بن رویم]]، [[عزرة بن قیس]]، [[عمرو بن حجاج]] و [[محمد بن عمیر]] بودند.<ref>کمرهای، عنصر شجاعت، ج۱، صص۱۵۸-۱۶۰.</ref> برخی معتقدند که این مأموریت به جهت وجاهت سعید بن عبدالله بوده، به امید آنکه این وجاهت، امام(ع) را قانع به آمدن نماید.<ref>کمرهای، عنصر شجاعت، ج۱، ص۱۵۸.</ref> | ||
نویسندگان نامۀ | |||
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقلقول =:{{سخ}}'''السَّلامُ عَلَی سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَنَفِی الْقَائِلِ لِلْحُسَینِ وَ قَدْ أذِنَ لَهُ فِی الانْصِرَافِ لا نُخَلِّیک حَتَّی یعْلَمَ اللَّهُ أنَّا قَدْ حَفِظْنَا غَیبَةَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فِیک وَ اللَّهِ لَوْ أَعْلَمُ أنِّی أقْتَلُ ثُمَّ أحْیا ثُمَّ أحْرَقُ ثُمَّ أذْرَی وَ یفْعَلُ ذَلِک بِی سَبْعِینَ مَرَّةً مَا فَارَقْتُک حَتَّی ألْقَی حِمَامِی دُونَک وَ کیفَ لا أفْعَلُ ذَلِک وَ إِنَّمَا هِی مَوْتَةٌ أوْ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ هِی الْکرَامَةُ الَّتِی لا انْقِضَاءَ لَهَا أبَداً فَقَدْ لَقِیتَ حِمَامَک وَ وَاسَیتَ إِمَامَک وَ لَقِیتَ مِنَ اللَّهِ الْکرَامَةَ فِی دَارِ الْمُقَامَةِ حَشَرَنَا اللَّهُ مَعَکمْ فِی الْمُسْتَشْهَدِینَ وَ رَزَقَنَا مُرَافَقَتَکمْ فِی أعْلَی عِلِّیینَ'''|تاریخ بایگانی | منبع = <small>بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۰.</small> | تراز = چپ| عرض = 200px | اندازه خط = 15px|رنگ پس زمینه=#FF3399 | گیومه نقلقول = | تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول | عنوان = | نقلقول =:{{سخ}}'''السَّلامُ عَلَی سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَنَفِی الْقَائِلِ لِلْحُسَینِ وَ قَدْ أذِنَ لَهُ فِی الانْصِرَافِ لا نُخَلِّیک حَتَّی یعْلَمَ اللَّهُ أنَّا قَدْ حَفِظْنَا غَیبَةَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فِیک وَ اللَّهِ لَوْ أَعْلَمُ أنِّی أقْتَلُ ثُمَّ أحْیا ثُمَّ أحْرَقُ ثُمَّ أذْرَی وَ یفْعَلُ ذَلِک بِی سَبْعِینَ مَرَّةً مَا فَارَقْتُک حَتَّی ألْقَی حِمَامِی دُونَک وَ کیفَ لا أفْعَلُ ذَلِک وَ إِنَّمَا هِی مَوْتَةٌ أوْ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ هِی الْکرَامَةُ الَّتِی لا انْقِضَاءَ لَهَا أبَداً فَقَدْ لَقِیتَ حِمَامَک وَ وَاسَیتَ إِمَامَک وَ لَقِیتَ مِنَ اللَّهِ الْکرَامَةَ فِی دَارِ الْمُقَامَةِ حَشَرَنَا اللَّهُ مَعَکمْ فِی الْمُسْتَشْهَدِینَ وَ رَزَقَنَا مُرَافَقَتَکمْ فِی أعْلَی عِلِّیینَ'''|تاریخ بایگانی | منبع = <small>بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۰.</small> | تراز = چپ| عرض = 200px | اندازه خط = 15px|رنگ پس زمینه=#FF3399 | گیومه نقلقول = | تراز منبع = چپ}} | ||
امام حسین(ع) به وسیلۀ سعید پاسخ | امام حسین(ع) به وسیلۀ سعید پاسخ مردم کوفه داد و قید کرد که مسلم بن عقیل را به عنوان سفیر خود برای شما روانه کوفه نمود. زمانی که مسلم وارد کوفه شد و برای مردم سخنرانی کرد. [[عابس بن ابی شبیب شاکری]] و سپس [[حبیب بن مظاهر]] خطبه خواندند و پس از آن دو نفر سعید بن عبدالله حنفی بپاخواسته و سوگند خورد که مصمم است به یاری حسین(ع) برخیزد. مسلم در این مجلس، سعید بن عبدالله را مأمور کرد تا امام(ع) را برای ورود به کوفه دعوت کند. سعید به مکه بازگشت و نامۀ مسلم بن عقیل را به امام داد او از مکه در همراه با کاروان امام حسین همراه شد.<ref>سماوی، ابصار العین، ص۲۱۶.</ref> | ||
===حضور در کربلا=== | ===حضور در کربلا=== | ||
در شب [[عاشورا]] که [[امام حسین(ع)|امام(ع)]] اصحاب را پشت خیمهها جمع کرد و پس از سخنرانی معروف خود از آنان خواستند که هر یک دست دوست خود را گرفته و از تاریکی شب بهره گرفته و این ناحیه و سرزمین را ترک کنند. سعید از جای خود برخاست و گفت: | |||
::یا ابن رسول الله(ص) به خدا سوگند ما دست از یاری شما بر نخواهیم داشت... به خدا سوگند اگر کشته شوم، سپس زنده گردم، هفتاد مرتبه مرا بسوزانند و خاکستر مرا به باد دهند باز هم از شما دست بر نخواهم داشت.<ref>طبری، تاریخ، ج۴، ص۳۱۸؛ تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۱۰۷؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۶؛ رکـ: ابن شهرآشوب، مناقب، ج۴، ص۱۰۷؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۸؛ کمرهای، عنصر شجاعت، ج۱، ص۱۶۴؛ مقرم، مقتل الحسین(ع)، ص۸۹؛ ابی مخنف، وقعة الطف، ص۲۲۹؛ ساحل خونین، صص۱۲۵-۱۲۶؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص۱۰۷؛ امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱؛ ترجمه تاریخ طبری، ج۷، ص۳۰۱۶</ref> | |||
سعید | |||
::یا ابن رسول الله(ص) به خدا سوگند ما دست از یاری شما بر نخواهیم | |||
===شهادت=== | ===شهادت=== | ||
برخی بر این عقیدهاند که او در [[روز عاشورا]] پس از [[نماز ظهر]] به شهادت رسیده است. برخی دیگر از تاریخنگاران، شهادت سعید را بعد از زوال آفتاب ظهر عاشورا و بعد از نماز ظهر نوشتهاند.<ref> طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۶.</ref> رجز ذیل به او منسوب است: | |||
{{شعر2 | |||
{{ | |أقدم حسین الیوم تلق أحمدا| و شیخک الخیر علیا ذا الندی<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج۴، ص۱۱۲.</ref>}} | ||
ظهر عاشورا | ظهر عاشورا هنگامی که [[امام حسین(ع)]] [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله مقابل حضرت ایستاد و با صورت، سینه، پهلوها و دست هایش، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری میکرد.<ref> تستری، قاموس الرجال، ج۵، صص۱۰۷-۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۷؛ ابیمخنف، وقعة الطف، ص۲۶۶؛ امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> نقل کرده اند که زمانی که به زمین افتاد و در حال جان دادن بود این دعا را میخواند | ||
::خدایا! همانگونه که قوم عاد و ثمود لعنت کردی، اینان (سپاه [[کوفه]]) را مورد لعن خویش قرار ده. خدایا! سلام و درود مرا به پیامبرت برسان و درد و رنجی را که در اثر زخمهای بدنم تحمل نمودم به آن حضرت ابلاغ فرما؛ زیرا من در یاری پیامبرت خواستار دستیابی به پاداش توأم.<ref>تستری، قاموس الرجال، ج۵، صص۱۰۷-۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، صص۲۱۷-۲۱۸؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۸.</ref> | |||
نقل | |||
::خدایا! | |||
سپس رو به امام(ع) کرده، میگوید:ای فرزند [[رسول خدا]]، آیا به پیمانم عمل کردم؟ امام(ع) فرمود: آری؛ تو در [[بهشت]] پیشاپیش من قرار داری.<ref>تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۸؛ جلالی، سلحشوران طف، ص۲۶۵؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۸.</ref> نقل شده که هنگام شهادت، به جز زخمهای شمشیر و نیزه، ۱۳ تیر بر بدنش بوده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> | سپس رو به امام(ع) کرده، میگوید:ای فرزند [[رسول خدا]]، آیا به پیمانم عمل کردم؟ امام(ع) فرمود: آری؛ تو در [[بهشت]] پیشاپیش من قرار داری.<ref>تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۸؛ جلالی، سلحشوران طف، ص۲۶۵؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۸.</ref> نقل شده که هنگام شهادت، به جز زخمهای شمشیر و نیزه، ۱۳ تیر بر بدنش بوده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> | ||
خط ۷۰: | خط ۵۶: | ||
* امین عاملی، سید محسن، '''اعیان الشیعة'''، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۲۱ ق. | * امین عاملی، سید محسن، '''اعیان الشیعة'''، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۲۱ ق. | ||
* تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، موسسه نشر الاسلامی، قم، ۱۴۱۴ق. | * تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، موسسه نشر الاسلامی، قم، ۱۴۱۴ق. | ||
* سماوی، محمد بن طاهر، | * سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین فی انصار الحسین علیهالسلام، تحقیق محمد جعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة، ۱۳۷۷ش/۱۴۱۹ق. | ||
* طبری، محمد بن جریر، '''تاریخ الطبری'''، المعروف بتاریخ الامم و الملوک، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۸۷۹م. | * طبری، محمد بن جریر، '''تاریخ الطبری'''، المعروف بتاریخ الامم و الملوک، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۸۷۹م. | ||
* همو، '''تاریخ طبری یا تاریخ الرسل و الملوک، ''' ترجمه ابوالقاسم پاینده، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، تهران، ۱۳۵۲ش. | * همو، '''تاریخ طبری یا تاریخ الرسل و الملوک، ''' ترجمه ابوالقاسم پاینده، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، تهران، ۱۳۵۲ش. | ||
خط ۷۸: | خط ۶۳: | ||
* موسوی مقرم، سید عبدالرزاق، '''مقتل الحسین(ع) او حدیث کربلاء'''، منشورات الشریف الرضی. | * موسوی مقرم، سید عبدالرزاق، '''مقتل الحسین(ع) او حدیث کربلاء'''، منشورات الشریف الرضی. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{فاجعه کربلا}} | {{فاجعه کربلا}} |
ویرایش