confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
سید محمدحسین شهریار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (تمیز کاری) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== زندگی‌نامه== | == زندگی‌نامه== | ||
سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، فرزند حاج میرآقا خشگنابی (از وکلای درجه اول تبریز، دانشمند و اهل ادب) در سال ۱۲۸۳ش.<ref>البته در بیوگرافی وی به قلم لطف الله زاهدی که در همین دیوان (ص ۵۹) آمده، زادروزش ۱۲۸۵ش. یاد شده است.</ref> در تبریز متولد شد. خانواده وی اصالتا از روستای خشگناب بودند. دوران کودکی‌اش مصادف با انقلاب‌های تبریز بود. او این دوران را در روستاهای «شنگول‌آباد»، «قیش‌قرشاق»، و «خشگناب» گذراند.<ref>زهری، علی، مقدمه دیوان شهریار (۱)، ص۳۹.</ref> | سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، فرزند حاج میرآقا خشگنابی (از وکلای درجه اول تبریز، دانشمند و اهل ادب) در سال ۱۲۸۳ش.<ref>البته در بیوگرافی وی به قلم لطف الله زاهدی که در همین دیوان (ص ۵۹) آمده، زادروزش ۱۲۸۵ش. یاد شده است.</ref> در [[تبریز]] متولد شد. خانواده وی اصالتا از روستای خشگناب بودند. دوران کودکی‌اش مصادف با انقلاب‌های تبریز بود. او این دوران را در روستاهای «شنگول‌آباد»، «قیش‌قرشاق»، و «خشگناب» گذراند.<ref>زهری، علی، مقدمه دیوان شهریار (۱)، ص۳۹.</ref> | ||
تحصیلات وی با قرائت گلستان و [[نصاب الصبیان|نصاب]] در مکتب روستا و نزد پدرش آغاز شد و در همان اوان با دیوان حافظ آشنایی پیدا کرد. پس از آن سیکل اول متوسطه را در مدرسه متحده و فیوضات به پایان رساند و در سال ۱۳۰۰ش. به تهران آمد و تحصیلات متوسطه را در [[دار الفنون]] (۱۳۰۳) به پایان رساند و وارد مدرسه طب شد.<ref>زهری، علی، مقدمه دیوان شهریار (۱)، ص۳۹.</ref> وی تا کلاس آخر مدرسه طب را تحصیل کرد اما به دلایلی از ادامه تحصیل محروم شد. شهریار پس از آن وارد خدمت دولتی شد.<ref>زاهدی، لطف الله، بیوگرافی استاد شهریار، در دیوان شهریار (۱)، ص ۵۹.</ref> | تحصیلات وی با قرائت گلستان و [[نصاب الصبیان|نصاب]] در مکتب روستا و نزد پدرش آغاز شد و در همان اوان با دیوان حافظ آشنایی پیدا کرد. پس از آن سیکل اول متوسطه را در مدرسه متحده و فیوضات به پایان رساند و در سال ۱۳۰۰ش. به تهران آمد و تحصیلات متوسطه را در [[دار الفنون]] (۱۳۰۳) به پایان رساند و وارد مدرسه طب شد.<ref>زهری، علی، مقدمه دیوان شهریار (۱)، ص۳۹.</ref> وی تا کلاس آخر مدرسه طب را تحصیل کرد اما به دلایلی از ادامه تحصیل محروم شد. شهریار پس از آن وارد خدمت دولتی شد.<ref>زاهدی، لطف الله، بیوگرافی استاد شهریار، در دیوان شهریار (۱)، ص ۵۹.</ref> | ||
وی در سال ۱۳۱۰ وارد خدمت دولت شد و تهران را ترک کرد و به خراسان (اداره ثبت اسناد نیشابور و مشهد)<ref>زاهدی، لطف الله، بیوگرافی استاد شهریار، در دیوان شهریار (۱)، ص ۵۹.</ref> رفت و تا سال ۱۳۱۴ش. در آنجا بود.<ref>زهری، علی، مقدمه دیوان شهریار (۱)، ص۳۹.</ref> در سال ۱۳۱۳ پدرش درگذشت و در [[قم]] مدفون شد.<ref>زاهدی، لطف الله، بیوگرافی استاد شهریار، در دیوان شهریار (۱)، ص ۵۹.</ref> | وی در سال ۱۳۱۰ وارد خدمت دولت شد و [[تهران]] را ترک کرد و به [[خراسان]] (اداره ثبت اسناد [[نیشابور]] و [[مشهد]])<ref>زاهدی، لطف الله، بیوگرافی استاد شهریار، در دیوان شهریار (۱)، ص ۵۹.</ref> رفت و تا سال ۱۳۱۴ش. در آنجا بود.<ref>زهری، علی، مقدمه دیوان شهریار (۱)، ص۳۹.</ref> در سال ۱۳۱۳ پدرش درگذشت و در [[قم]] مدفون شد.<ref>زاهدی، لطف الله، بیوگرافی استاد شهریار، در دیوان شهریار (۱)، ص ۵۹.</ref> | ||
شهریار در ۱۳۳۲ش به تبریز بازگشت و از ۱۳۴۶ش در دانشکده ادبیات تبریز به تدریس اشتغال یافت. وزارت فرهنگ ایران، آموزشگاهی در تبریز را به نام وی نامگذاری کرد و روز [[۲۶ اسفند]] را در تاریخ فرهنگ آذربایجان روز شهریار نامید<ref>آرین پور، ج۳، ص۵۱۰</ref>. او در همان زمان منظومه معروف و ترکی خود به نام حیدربابایه سلام را منتشر کرد.<ref> سخنوران نامی معاصر، ج۳، ص۲۱۰۸</ref> | شهریار در ۱۳۳۲ش به تبریز بازگشت و از ۱۳۴۶ش در دانشکده ادبیات تبریز به تدریس اشتغال یافت. وزارت فرهنگ ایران، آموزشگاهی در تبریز را به نام وی نامگذاری کرد و روز [[۲۶ اسفند]] را در تاریخ فرهنگ آذربایجان روز شهریار نامید<ref>آرین پور، ج۳، ص۵۱۰</ref>. او در همان زمان منظومه معروف و ترکی خود به نام حیدربابایه سلام را منتشر کرد.<ref> سخنوران نامی معاصر، ج۳، ص۲۱۰۸</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
=== درگذشت === | === درگذشت === | ||
[[پرونده:مقبره الشعراء.jpg|بندانگشتی|راست|[[مقبرة الشعرا]] محل [[دفن]] سید محمد حسین شهریار و بسیاری دیگر از مشاهیر [[ایران]]]] | [[پرونده:مقبره الشعراء.jpg|بندانگشتی|راست|[[مقبرة الشعرا]] محل [[دفن]] سید محمد حسین شهریار و بسیاری دیگر از مشاهیر [[ایران]]]] | ||
شهریار در سال ۱۳۶۷ ش در [[تهران]] درگذشت و جنازه‌اش به تبریز منتقل شد. وی آخرین شاعری بود که در [[مقبرة الشعرا]] دفن شد. به گفته برقعی در کتاب سخنوران نامی معاصر ایران، او در آخرین لحظات حیات، اشعار زیر را زمزمه می‌کرد:<ref> سخنوران نامی معاصر، ج۳، ص۲۱۰۸</ref> | شهریار در سال ۱۳۶۷ ش در [[تهران]] درگذشت و جنازه‌اش به تبریز منتقل شد. وی آخرین شاعری بود که در [[مقبرة الشعرا]] [[دفن]] شد. به گفته برقعی در کتاب سخنوران نامی معاصر ایران، او در آخرین لحظات حیات، اشعار زیر را زمزمه می‌کرد:<ref> سخنوران نامی معاصر، ج۳، ص۲۱۰۸</ref> | ||
{{شعر۲ | {{شعر۲ | ||
|عرض=۶۰ | |عرض=۶۰ | ||