دعای پنجاه و سوم صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای پنجاه و سوم، از دعاهای [[صحیفه سجادیه]] است که امام زین العابدین هنگام خاکساری و تذلل به درگاه الهی آن را می‌خواند. اظهار تذلل در پیشگاه الهی به‌وسیله زبان و دیگر اعضای بدن، باعث صعود روح انسان و [[تقرب به خدا]] می‌شود.<ref>فضل الله، آفاق الروح، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۶۲۶-۶۲۷.</ref> در مقابل شأن خدا که عزت و عظمت و اظهار بی‌نیازی مطلق است، شأن بنده را اظهار خاکساری دانسته‌اند و امام معصوم که به بالاترین درجات معرفت رسیده بیشتر از هرکسی اظهار تذلل در مقابل خدا می‌کند.<ref> ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۳۶۵.</ref>