پرش به محتوا

بغی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
imported>Shahabi
imported>Shahabi
خط ۱۷: خط ۱۷:
* رفتار با [[اسیران]] اهل بغی، با توجه به فئه (بدون تشکیلات منسجم) و ذوفئه بودن (دارای تشکیلاتِ منسجم‌ و رهبری‌ مشخص‌) آن، متفاوت است. در صورت اول (مانند اصحاب جمل) اسیران کشته نمی‌شوند و فراریان تعقیب نمی‌شوند.<ref>علامه حلی، تحرير الأحكام، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۳۳.</ref> امّا در صورت دوم (مانند اصحاب صفین)، اسیران کشته و فراریان تعقیب شوند.<ref>خويى، منهاج الصالحين، ۱۴۱۰ق، ج‌۱، ص۳۸۹-۳۹۱.</ref>
* رفتار با [[اسیران]] اهل بغی، با توجه به فئه (بدون تشکیلات منسجم) و ذوفئه بودن (دارای تشکیلاتِ منسجم‌ و رهبری‌ مشخص‌) آن، متفاوت است. در صورت اول (مانند اصحاب جمل) اسیران کشته نمی‌شوند و فراریان تعقیب نمی‌شوند.<ref>علامه حلی، تحرير الأحكام، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۳۳.</ref> امّا در صورت دوم (مانند اصحاب صفین)، اسیران کشته و فراریان تعقیب شوند.<ref>خويى، منهاج الصالحين، ۱۴۱۰ق، ج‌۱، ص۳۸۹-۳۹۱.</ref>
* امام می‌تواند از [[اهل ذمه]] برای نبرد کمک بگیرد. اگر آنان به اهل بغی بپیوندند، از احکام ذمه خارج می‌شوند.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۲-۳۴۳؛ انصاری، الموسوعة الفقهية الميسرة، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۳۶۶.</ref>
* امام می‌تواند از [[اهل ذمه]] برای نبرد کمک بگیرد. اگر آنان به اهل بغی بپیوندند، از احکام ذمه خارج می‌شوند.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۲-۳۴۳؛ انصاری، الموسوعة الفقهية الميسرة، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۳۶۶.</ref>
* برخی از فقها مانند [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] اهل بغی را فقط به‌خاطر شورش، کافر ندانسته؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ج۲۱، ۱۴۰۴ق، ص۳۳۷-۳۳۸.</ref> ولی در مقابل شیخ طوسی کفر باغیان را به برخی اصحاب امامیه نسبت داده است.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۳۶-۳۳۵.</ref> [[خواجه نصیرالدین طوسی|خواجه نصیر]] نیز در [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید الاعتقاد]] کسانی که مقابل امام علی(ع) جنگیده‌اند را کافر دانسته؛<ref>نصیرالدین طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، ص۲۹۵.</ref> و مالکیان از اهل‌سنت آنان را [[فاسق]] شمرده‌اند.<ref>جزیری و غروی، الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۵، ۱۴۱۹ق، ص۶۲۹.</ref>
* برخی از فقها مانند [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] اهل بغی را فقط به‌خاطر شورش، کافر ندانسته؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ج۲۱، ۱۴۰۴ق، ص۳۳۷-۳۳۸.</ref> ولی در مقابل شیخ طوسی کفر باغیان را به برخی اصحاب امامیه نسبت داده است.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۳۶-۳۳۵.</ref> [[خواجه نصیرالدین طوسی|خواجه نصیر]] نیز در [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید الاعتقاد]] کسانی که مقابل امام علی(ع) جنگیده‌اند را کافر دانسته؛<ref>نصیرالدین طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، ص۲۹۵.</ref> و مالکیان از اهل‌سنت آنان را [[فاسق]] شمرده‌اند.<ref>جزیری و غروی، الفقه علی المذاهب الاربعه، ۱۴۱۹ق، ج۵، ص۶۲۹.</ref>
* حکمِ میتِ مسلمان پیدا کردنِ باغیانی که در جنگ کشته می‌شوند، مورد اختلافِ نظر فقها قرار گرفته است. شیخ طوسی و کاشف‌الغطاء بر این باورند که آنان [[غسل]] داده نشده و [[نماز میت|نماز]] بر آنان خوانده نمی‌شود. زیرا از [[کافر حربی|کافران حربی]] شمرده می‌شوند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۲۷۸؛ کاشف‌الغطاء، کشف‌الغطاء عن مبهمات الشريعة الغراء، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۳۶۹.</ref> در مقابل علامه حلی در [[منتهى المطلب في تحقيق المذهب|منتهی المطلب]]، معتقد است که کشته‌های آنان غسل داده می‌شوند.<ref>علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۸۹.</ref>
* حکمِ میتِ مسلمان پیدا کردنِ باغیانی که در جنگ کشته می‌شوند، مورد اختلافِ نظر فقها قرار گرفته است. شیخ طوسی و کاشف‌الغطاء بر این باورند که آنان [[غسل]] داده نشده و [[نماز میت|نماز]] بر آنان خوانده نمی‌شود. زیرا از [[کافر حربی|کافران حربی]] شمرده می‌شوند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۲۷۸؛ کاشف‌الغطاء، کشف‌الغطاء عن مبهمات الشريعة الغراء، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۳۶۹.</ref> در مقابل علامه حلی در [[منتهى المطلب في تحقيق المذهب|منتهی المطلب]]، معتقد است که کشته‌های آنان غسل داده می‌شوند.<ref>علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۸۹.</ref>


کاربر ناشناس