سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره آل عِمْران''' سومین سوره و از [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌‌های مدنی قرآن]] است که در دو [[جزء]] سوم و چهارم جای دارد. این سوره به سبب ذکر نام عِمران (پدر حضرت مریم) و خاندان او، آل عمران نامیده شده است. محتوای اصلی سوره آل عمران درباره دعوت [[ایمان|مؤمنان]] به اتحاد و [[صبر]] در برابر دشمنان اسلام است. [[توحید]]، [[صفات خداوند]]، [[معاد]]، [[جهاد]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[تولی]]،[[تبری]] و [[حج]] در این سوره مورد بررسی قرار گرفته و به بیان تاریخ انبیایی مانند [[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]] و داستان [[حضرت مریم]] و عبرت‌های [[غزوه احد]] و [[غزوه بدر]] نیز  پرداخته است.

آیات [[آیه اعتصام|اعتصام]]، [[محکم و متشابه]]، کظم غیظ، [[آیه مباهله|مباهله]] و آیات ربنا از جمله آیات مشهور سوره آل عمران است. چندین آیه این سوره نیز در بردارنده احکام فقهی است.

 

نام‌گذاری این سوره به نام «آل عمران» به دلیل وجود واژه «عمران» در دو آیه از این سوره است. در آیه ۳۳ به خاندان عمران ذیل عنوان [[آل عمران]] و در آیه ۳۵ به عمران پدر [[حضرت مریم(س)]] اشاره کرده است.<ref>خرمشاهی، «سوره آل عمران»، ص۱۲۳۶.</ref> نام دیگر این سوره «طیبه» یعنی پاک و پاکیزه از آلودگی‌ها و اتهامات است که اشاره به پاکی حضرت مریم از [[گناه|گناهان]] و تهمت‌ها دارد.<ref>سرمدی، «سوره آل عمران»، ص۶۷۹.</ref> [[سوره بقره]] و سوره آل عمران را با هم، [[زهراوان|زَهراوان]] نامیده‌اند.<ref>خرمشاهی، «سوره بقره»، ص۱۲۳۶.</ref> در روایتی [[امام علی علیه‌السلام]] از دو سوره بقره و [[سوره آل‌عمران]] به عنوان جمال القرآن یاد کرده است.{{یادداشت| جَمالُ القُرآنِ البَقَرةُ و آلُ عِمْرانَ غرر الحكم  

سوره آل عمران جزو [[سوره‌های مدنی]] و در [[فهرست ترتیبی سوره‌های قرآن|ترتیب نزول]]، هشتاد و نهمین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] نازل شده است. این سوره در چینش کنونی [[مصحف|مُصحَف]]، سومین سوره است و در [[جزء]] سوم و چهارم قرآن جای دارد.<ref>خرمشاهی، «سوره آل عمران»، ص ص۱۲۳۶.</ref>