پرش به محتوا

ملا عباس تربتی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:
}}
}}


'''عباس تربتی''' معروف به '''ملا عباس تربتی''' و '''حاج آخوند''' ([[سال ۱۲۵۰ هجری شمسی|۱۲۵۰]]-[[سال ۱۳۲۲ هجری شمسی|۱۳۲۲]]ش) روحانی٬ واعظ و عارف قرن [[قرن چهارده هجری شمسی|چهاردهم]] و اهل [[ایران]] است. ملا عباس در [[تربت حیدریه]] و [[حوزه علمیه مشهد]] [[فقه]]٬ [[اصول]] و [[فلسفه]] آموخت؛ اما شهرتش بیشتر به این بود که اهل کشف و کرامت است. وی گاه ابیاتی از شاهنامه را با گریه می‌خوانده است. مردم برای دادخواهی و شکایت از خوانین به او رجوع می‌کردند. [[حسینعلی راشد]] فرزند اوست.
'''عباس تربتی''' معروف به '''ملا عباس تربتی''' و '''حاج آخوند''' ([[سال ۱۲۵۰ هجری شمسی|۱۲۵۰]]-[[سال ۱۳۲۲ هجری شمسی|۱۳۲۲]]ش) روحانی٬ واعظ و عارف قرن [[قرن چهارده هجری شمسی|چهاردهم]] و اهل [[ایران]] است. ملا عباس در [[تربت حیدریه]] و [[حوزه علمیه مشهد]] [[فقه]]٬ [[اصول]] و [[فلسفه]] آموخت؛ اما شهرتش بیشتر به این بود که اهل کشف و کرامت است. وی گاه ابیاتی از [[شاهنامه]] را با گریه می‌خوانده است. مردم برای دادخواهی و شکایت از خوانین به او رجوع می‌کردند. [[حسینعلی راشد]] فرزند اوست.


کنگرهٔ بزرگداشت وی در سال ۱۳۸۶ در تربت حیدریه برگزار شد.
کنگرهٔ بزرگداشت وی در سال ۱۳۸۶ در تربت حیدریه برگزار شد.
خط ۷۶: خط ۷۶:
درباره درگذشت وی فرزندش حسینعلی راشد چنین نقل کرده‌است:
درباره درگذشت وی فرزندش حسینعلی راشد چنین نقل کرده‌است:


«یک هفته قبل از وفات٬ بعد از نماز صبح در حالت بیماری رو به قبله خوابید و عبایش را بر روی چهره‌اش کشید. ناگهان مانند آفتابی که از روزنی بر جایی بتابد یا نورافکنی را متوجه جایی گردانند روی پیکرش از سر تا پا روشن شد و رنگ چهره‌اش که به سبب بیماری زرد گشته بود شفاف گردید چنانکه از زیر عبای نازک که بر رخ کشیده بود دیده می‌شد. تکانی خورد و گفت: سلام علیکم یا [[رسول الله]] (ص). پس از آن بر حضرت [[امیرالمؤمنین]] [[امام علی|علی]] (ع) و یکایک [[ائمه]] تا [[امام دوازدهم]] سلام می‌کرد و از آمدن آنها اظهار تشکر می‌کرد. پس بر حضرت [[فاطمه زهرا]] (س) سلام کرد. سپس بر حضرت [[زینب]] سلام کرد. پس بر مادر خودش سلام کرد. این حالت تا دو ساعت از آفتاب برآمده دوام داشت. پس از آن روشنی که بر پیکرش می‌تابید از بین رفت و به حال عادی برگشت و باز رنگ چهره به همان حالت زردی بیماری عود کرد و درست در یکشنبه دیگر در همان ساعت، حالت احتضار را گذرانید و به آرامی تسلیم حق گشت.»<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده،۱۳۸۰ش،ص۱۴۹و۱۵۰.</ref>
«یک هفته قبل از وفات٬ بعد از [[نماز صبح]] در حالت بیماری رو به قبله خوابید و عبایش را بر روی چهره‌اش کشید. ناگهان مانند آفتابی که از روزنی بر جایی بتابد یا نورافکنی را متوجه جایی گردانند روی پیکرش از سر تا پا روشن شد و رنگ چهره‌اش که به سبب بیماری زرد گشته بود شفاف گردید چنانکه از زیر عبای نازک که بر رخ کشیده بود دیده می‌شد. تکانی خورد و گفت: سلام علیکم یا [[رسول الله]] (ص). پس از آن بر حضرت [[امیرالمؤمنین]] [[امام علی|علی]] (ع) و یکایک [[ائمه]] تا [[امام دوازدهم]] سلام می‌کرد و از آمدن آنها اظهار تشکر می‌کرد. پس بر حضرت [[فاطمه زهرا]] (س) سلام کرد. سپس بر [[حضرت زینب]] سلام کرد. پس بر مادر خودش سلام کرد. این حالت تا دو ساعت از آفتاب برآمده دوام داشت. پس از آن روشنی که بر پیکرش می‌تابید از بین رفت و به حال عادی برگشت و باز رنگ چهره به همان حالت زردی بیماری عود کرد و درست در یکشنبه دیگر در همان ساعت، حالت احتضار را گذرانید و به آرامی تسلیم حق گشت.»<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده،۱۳۸۰ش،ص۱۴۹و۱۵۰.</ref>


ملا عباس در مشهد و در [[صحن آزادی (حرم امام رضا)|صحن آزادی]] (زاویه شمال غربی) در [[حرم امام رضا]] (ع) به خاک سپرده شده است.
ملا عباس در مشهد و در [[صحن آزادی (حرم امام رضا)|صحن آزادی]] (زاویه شمال غربی) در [[حرم امام رضا]] (ع) به خاک سپرده شده است.
خط ۸۳: خط ۸۳:


===فرهنگی تبلیغی===
===فرهنگی تبلیغی===
از جمله اقدامات ملا عباس تربتی، برگزاری مجلس سخنرانی و موعظه بود. وی هر روز پس از اقامه [[نماز جماعت]] در هر سه نوبت منبر می‌رفت.<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده٬ ۱۳۸۰ش،ص۱۰۸و۱۰۹و۱۱۵و۱۷۴.</ref>
از جمله اقدامات ملا عباس تربتی، برگزاری مجلس سخنرانی و موعظه بود. وی هر روز پس از اقامه [[نماز جماعت]] در هر سه نوبت منبر می‌رفت.<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده٬ ۱۳۸۰ش، ص۱۰۸ و۱۰۹ و ۱۱۵ و ۱۷۴.</ref>


===اجتماعی===
===اجتماعی===
خط ۱۰۲: خط ۱۰۲:
ملا عباس از نظر عرفانی و اخلاقی دارای ویژگی‌های ممتازی بود که فرزندش حسینعلی راشد در کتاب فضیلت‌های فراموش شده آنها را بر شمرده است: روزه داری در بیشتر روزهای سال٬<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده،ص۱۵۵.</ref>  
ملا عباس از نظر عرفانی و اخلاقی دارای ویژگی‌های ممتازی بود که فرزندش حسینعلی راشد در کتاب فضیلت‌های فراموش شده آنها را بر شمرده است: روزه داری در بیشتر روزهای سال٬<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده،ص۱۵۵.</ref>  
مداومت به نماز های [[مستحب|مستحبی]] در حال حرکت و سواره٬<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده٬،ص۱۷۲و۱۷۴</ref>  
مداومت به نماز های [[مستحب|مستحبی]] در حال حرکت و سواره٬<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده٬،ص۱۷۲و۱۷۴</ref>  
اقامه [[نمازشب]] از سن تکلیف تا آخر عمر٬ قناعت و ساده زیستی فوق‌العاده٬ دستگیری و کمک به نیازمندان و رعایت شدید حقوق دیگران<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده،ص۱۸۵و۱۸۹</ref> از جمله ویژگی‌های وی بوده است.
اقامه [[نمازشب]] از سن تکلیف تا آخر عمر٬ قناعت و ساده زیستی فوق‌العاده٬ دستگیری و کمک به نیازمندان و رعایت شدید حقوق دیگران<ref>راشد،فضیلت‌های فراموش شده،ص۱۸۵و۱۸۹</ref> از جمله ویژگی‌های وی بوده است.


کاربر ناشناس