سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره اَنعام''' ششمین [[سوره|سوره‌]] و از [[سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] هفتم و هشتم جای دارد. علت نامگذاری این سوره به نام «اَنعام»، (به معنای چهارپایان) سخن گفتن از چهارپایان در پانزده [[آیه]] آن است. محور اصلی  سوره انعام، [[اصول دین|اصول عقاید دین]]، یعنی [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] است. در این سوره احتجاج و گفتگوی [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] با [[کفر|کافران]] درباره [[عبادت|پرستش]] ستارگان و خورشید آمده است.

{{عربی|«'''وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ‌ وَالْبَحْرِ‌ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَ‌قَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْ‌ضِ وَلَا رَ‌طْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ''' ﴿۵۹﴾»

<br />

</noinclude>

{{پایان}}