کاربر ناشناس
مشارطه: تفاوت میان نسخهها
جز
←مشارطه در قرآن و روایات
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==مشارطه در قرآن و روایات== | ==مشارطه در قرآن و روایات== | ||
واژه و عمل مشارطه بهصورت مستقیم در آیات [[قرآن]] و [[روایات]] [[امامان معصوم(ع)]] نیامده | واژه و عمل مشارطه بهصورت مستقیم در آیات [[قرآن]] و [[روایات]] [[امامان معصوم(ع)]] نیامده است؛ اما برخی محتوای آیات و روایات، دلالت بر مشارطه دارد. | ||
از آیات قرآن استفاده میشود كه یاران [[پیامبر اسلام]](ص) درباره مسائل مهم با خدا عهد و پیمان داشتند كه نوعی مشارطه | از آیات قرآن استفاده میشود كه یاران [[پیامبر اسلام]] (ص) درباره مسائل مهم با خدا عهد و پیمان داشتند كه نوعی مشارطه است. در آیه ۲۳ [[سوره احزاب]] آمده است: «مِنَ الْمُؤمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلًا» در میان مؤمنان مردانی هستند كه بر سر عهدی كه با خدا بستهاند صادقانه ایستادهاند، بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند) و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تبدیل و تغییری در عهد و پیمان خود ندادند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵، ص۲۴۸.</ref> | ||
در روایتی از پیامبر اسلام(ص) آمده است: | در روایتی از پیامبر اسلام(ص) آمده است: | ||
«اذا اصْبَحَ ابْنُ آدَمُ اصْبَحَتِ الْاعْضاءُ كُلُّها تَسْتَكْفِی اللِّسانُ انّی تَقُولُ اتَّقِ اللَّهَ فینا فَإِنَّكَ انِ اسْتَقَمْتَ اسْتَقَمْنا وَ انْ اعْوَجَجْتَ اعْوَجَجْنا»<ref>نراقی، مهدی ابن بیذر، جامع السعادات، بیتا، ج۲، ص۳۵۲.</ref> هر روز صبح تمام اعضاء بدن به زبان هشدار میدهند و میگویند تقوای الهی را در مورد ما رعایت کن؛ زیرا اگر تو راست باشی ما هم راستیم و اگر تو کج شوی ما هم کج میشویم. | «اذا اصْبَحَ ابْنُ آدَمُ اصْبَحَتِ الْاعْضاءُ كُلُّها تَسْتَكْفِی اللِّسانُ انّی تَقُولُ اتَّقِ اللَّهَ فینا فَإِنَّكَ انِ اسْتَقَمْتَ اسْتَقَمْنا وَ انْ اعْوَجَجْتَ اعْوَجَجْنا»<ref>نراقی، مهدی ابن بیذر، جامع السعادات، بیتا، ج۲، ص۳۵۲.</ref> هر روز صبح تمام اعضاء بدن به زبان هشدار میدهند و میگویند تقوای الهی را در مورد ما رعایت کن؛ زیرا اگر تو راست باشی ما هم راستیم و اگر تو کج شوی ما هم کج میشویم. | ||
در دعای سی و یكم [[صحیفه سجادیه]]، [[امام سجاد]](ع) به پیشگاه خداوند عرض میكند: «وَلَكَ یا رَبِّ شَرْطی الَّا اعُودَ فی مَكْرُوهِكَ، وَ ضَمانی انْ لا ارْجِعَ فی مَذْمُومِكَ وَ عَهْدی انْ اهْجُرَ جَمیعَ معاصِیكَ؛ پروردگارا! شرطی در پیشگاه تو كردهام كه به آنچه دوست نداری، باز نگردم، و تضمین میكنم به سراغ آنچه را تو مذمّت كردهای نروم و عهد میكنم كه از جمیع گناهانت دوری گزینم.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵، ص۲۴۸.</ref> | در دعای سی و یكم [[صحیفه سجادیه]]، [[امام سجاد]] (ع) به پیشگاه خداوند عرض میكند: «وَلَكَ یا رَبِّ شَرْطی الَّا اعُودَ فی مَكْرُوهِكَ، وَ ضَمانی انْ لا ارْجِعَ فی مَذْمُومِكَ وَ عَهْدی انْ اهْجُرَ جَمیعَ معاصِیكَ؛ پروردگارا! شرطی در پیشگاه تو كردهام كه به آنچه دوست نداری، باز نگردم، و تضمین میكنم به سراغ آنچه را تو مذمّت كردهای نروم و عهد میكنم كه از جمیع گناهانت دوری گزینم.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵، ص۲۴۸.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |