پرش به محتوا

سوره انفال: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۲
جز
خط ۴۷: خط ۴۷:


===شکست مشرکان با معجزه===
===شکست مشرکان با معجزه===
همچنین بر پایه روایتی در روز بدر [[جبرئیل]] به پیامبر اسلام فرمود مشتی خاک بردار بر روی دشمن بپاش. هنگامی که دو سپاه در مقابل هم قرار گرفتند پیامبر(ص) به [[علی(ع)]] گفت مشتی از سنگریزها به من بده و آن را به طرف مشرکان پاشید و فرمود: «مسخ و زشت باد این چهره‌ها». بر اساس روایات آن شن‌ها به چشم و دهان دشمنان رفت و [[مسلمانان]] به طرف آنها حمله کردند و شکستشان دادند. وقتی مشرکان شکست خوردند آیه «وَمَا رَ‌مَيْتَ إِذْ رَ‌مَيْتَ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ رَ‌مَىٰ»<ref>سوره انفال، آیه۱۷.</ref> نازل شد که تو نبودی به سمت دشمن سنگریزه‌ها را انداختی بلکه خدا بود. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] این کار را از [[معجزات الهی]] معرفی کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۸۱۴.</ref> این آیه از آیات مشهور است که بیانگر توحید افعالی خدواند است که به تعبیر برخی مفسران انسان در افعال خود، نه مستقل از اراده‌ى خداوند است و نه مجبور. كارها، از آن جهت كه با اختيار از انسان سر مى‌زند، به او نسبت داده مى‌شود، ولى چون نيرو و تأثير از خداست، به خدا نسبت داده مى‌شود. ما رَمَيْتَ‌ ... وَ لكِنَّ اللهَ رَمى‌ قرائتی، <ref>محسن، تفسیر نور، ذیل آیه مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش، چاپ يازدهم
همچنین بر پایه روایتی در روز بدر [[جبرئیل]] به پیامبر اسلام فرمود مشتی خاک بردار بر روی دشمن بپاش. هنگامی که دو سپاه در مقابل هم قرار گرفتند پیامبر(ص) به [[علی(ع)]] گفت مشتی از سنگریزها به من بده و آن را به طرف مشرکان پاشید و فرمود: «مسخ و زشت باد این چهره‌ها». بر اساس روایات آن شن‌ها به چشم و دهان دشمنان رفت و [[مسلمانان]] به طرف آنها حمله کردند و شکستشان دادند. وقتی مشرکان شکست خوردند آیه «وَمَا رَ‌مَيْتَ إِذْ رَ‌مَيْتَ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ رَ‌مَىٰ»<ref>سوره انفال، آیه۱۷.</ref> نازل شد که تو نبودی به سمت دشمن سنگریزه‌ها را انداختی بلکه خدا بود. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] این کار را از [[معجزات الهی]] معرفی کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۸۱۴.</ref> این آیه از آیات مشهور است که بیانگر [[توحید افعالی]] خدواند است که به تعبیر برخی مفسران انسان در افعال خود، نه مستقل از اراده‌ى خداوند است و نه مجبور. كارها، از آن جهت كه با اختيار از انسان سر مى‌زند، به او نسبت داده مى‌شود، ولى چون نيرو و تأثير از خداست، به خدا نسبت داده مى‌شود. ما رَمَيْتَ‌ ... وَ لكِنَّ اللهَ رَمى‌ قرائتی، <ref>محسن، تفسیر نور، ذیل آیه مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش، چاپ يازدهم
</ref>
</ref>


۱۸٬۴۵۹

ویرایش