آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخه‌ها

در این آیه روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط اجابت دعا آن است که دعا صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۵، ص۳۸۱.</ref>

:::[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] فرمودند: این آیه در مورد [[قائم آل محمد|قائم]] نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامی که در [[مقام ابراهیم]] دو رکعت نماز بجا میآورد و دست به درگاه خداوند متعال برمی‌دارد [[دعا|دعای]] او را اجابت میکند، ناراحتیها را برطرف میسازد و او را خلیفه روی زمین قرار میدهد.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۱۲۹.</ref>

در زبان عموم مردم از این آیۀ شریفه به عنوان دعا تعبیر می‌شود و حتی مراسمی به عنوان ختم امن یجیب مرسوم هست.<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c13_14962/%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AA/%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AA_%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA_%D9%87%D8%A7/%D8%A7%D9%85%D8%B4%D8%A8_%D8%AE%D8%AA%D9%85_%D8%A7%D9%85%D9%86_%DB%8C%D8%AC%DB%8C%D8%A8_%D8%A8%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D8%AF «امشب ختم امن یجیب بگیرید»]</ref> میرزا جواد ملکی تبریزی هم می‌گوید:‌ خوب است انسان هنگامی که با سختی‌ها و مشکلات روبه‌رو شد این آیۀ شریفه را بخواند<ref>ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۳۸۸ش، ص۲۶۱.</ref> البته توجه به این نکته هم لازم است که آیه هیچ سبک و سیاق دعایی ندارد و امامان وقتی که از این آیه ارادۀ دعا می‌کردند این‌گونه قرائت می‌کردند: یا مَنْ یجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۲، ص۱۰۳؛ ابن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۴۲</ref>

*ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم،‌دار الذخایر، ۱۴۱۱ق.

*طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ق.

*قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، قم،‌دار الکتاب، ۱۳۶۳ق.

*مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت،‌دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.

*ملکی تبریزی، جواد، المراقبات، ترجمه کریم فیضی، قم، انتشارات قائم آل محمد(ص)، ۱۳۸۸ش.