آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه أَمَّنْ يُجیب''' آیه ۶۲ [[سوره نمل]] است. بر اساس این آیه هرگاه فردی به اضطرار برسد و از خداوند درخواست حل مشکلش را نماید خداوند نیز خواسته او را اجابت و گرفتاری‌اش را برطرف می‌کند. بر اساس برخی از روایات این آیه در مورد [[حضرت مهدی(عج)]] است.

| آيا بت‌هایی که معبود شما هستند بهترند يا کسی که دعای مضطر را اجابت می‌کند و گرفتاری را بر طرف می‌سازد و شما را خلفای زمين قرار می‌دهد؟ آيا معبودی با خداست؟! کم متذکر می‌شويد.

در این آیه روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط اجابت دعا آن است که دعا صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۵، ص۳۸۱.</ref>

:::[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] فرمودند: این آیه در مورد [[قائم آل محمد|قائم]] نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامی که در [[مقام ابراهیم]] دو رکعت نماز بجا میآورد و دست به درگاه خداوند متعال برمی‌دارد [[دعا|دعای]] او را اجابت میکند، ناراحتیها را برطرف میسازد و او را خلیفه روی زمین قرار میدهد.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۱۲۹.</ref>

*ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم،‌دار الذخایر، ۱۴۱۱ق.

*قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، قم،‌دار الکتاب، ۱۳۶۳ق.

*مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت،‌دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.