پرش به محتوا

نذر: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۵۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
خط ۱۷: خط ۱۷:


نذر شروطی دارد که عبارتند از:
نذر شروطی دارد که عبارتند از:
#عقل، بلوغ و اختیار: نذر کننده باید فردی عاقل و بالغ باشد و نذرش از روی اختیار و با قصد جدی صورت گیرد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۱۰، ۲۶۴۲.</ref>
#خواندن صیغه نذر: زمانی عمل به نذر الزامی است که صیغه نذر -به هر زبانی- خوانده شود. و لازم است در این صیغه، عبارت «لله» یا مترادف آن(برای خدا) به زبان گفته شود؛ مثلا در فارسی باید اینگونه صیغه نذر را خواند: «اگر بیماریم خوب شود، براى خدا بر عهده من است که هزار تومان صدقه دهم».<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۲۲۱ و ۲۲۲۲.</ref>
#رجحان متعلق نذر: آنچه که انسان نذر می‌کند باید از نظر شرعی رجحان داشته باشد؛ مثلا نذر کند یک [[مستحب|عمل مستحب]] یا [[واجب]] را انجام دهد و یا کار [[حرام]] یا [[مکروه|مکروهی]] را ترک کند.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۱-۴۳.</ref>
#امکان انجام نذر: انسان کاری را می‌تواند نذر کند که در توانش باشد؛ بنابراین کسی که نمی‌تواند مثلا پیاده به [[کربلا]] رود، اگر چنین نذری کند، نذرش صحیح نیست.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۱۳، م ۲۶۴۷.</ref> حتی اگر کسی در زمان نذر قادر به انجام آن بوده، ولی بعد از آن، از انجامش عاجز شود، نذر او باطل است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۱۳، ذیل م ۲۶۴۷.</ref>


===صیغه نذر===
زمانی عمل به نذر الزامی است که صیغه نذر -به هر زبانی- خوانده شود. و لازم است در این صیغه، عبارت «لله» یا مترادف آن -که در فارسی «برای خدا» است- به زبان گفته شود؛ مثلا در فارسی باید اینگونه صیغه نذر را خواند: «اگر بیماریم خوب شود، براى خدا بر عهده من است که هزار تومان صدقه دهم»؛ پس اگر صیغه نذر به صورت شرعی گفته نشود، عمل به آن الزامی نیست. صیغه نذر احتیاج به قصد قربت دارد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۲۲۱ و ۲۲۲۲.</ref>
===رجحان متعلق نذر===
انسان می‌تواند انجام دادن کاری را نذر کند که از نظر شرعی رجحان داشته باشد؛ مثلا نذر کند یک [[مستحب|عمل مستحب]] یا [[واجب]] را انجام دهد و یا کار [[حرام]] یا [[مکروه|مکروهی]] را ترک کند. بنابراین نذر ترک یک عمل مستحب یا واجب و یا انجام یک کار مکروه و یا حرام باطل است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۱-۴۳.</ref>
===امکان انجام نذر===
انسان کاری را می‌تواند نذر کند که در توانش باشد؛ بنابراین کسی که نمی‌تواند مثلا پیاده به [[کربلا]] برود، اگر نذر کند که پیاده برود، نذر او صحیح نیست.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۱۳، م ۲۶۴۷.</ref> حتی اگر کسی در زمان نذر قادر به انجام آن بوده، ولی بعد از آن، از انجامش عاجز شود، نذر او باطل است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۱۳، ذیل م ۲۶۴۷.</ref>
===نذر کننده===
هر فرد عاقلی که به سن تکلیف رسیده باشد می‌تواند نذر کند، البته باید نذرش از روی اختیار بوده و قصد جدی هم داشته باشد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۱۰، ۲۶۴۲.</ref>
==احکام نذر==
==احکام نذر==
===مخالفت با نذر===
===مخالفت با نذر===
confirmed، protected، templateeditor
۳٬۷۶۱

ویرایش