کاربر ناشناس
نذر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Naqavi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Naqavi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
نذر سنتی است که مورد اهتمام تمامی انبیاء الهی و امت‌های گذشته بوده و در اسلام نیز سابقه و مشروعیت دارد. | نذر سنتی است که مورد اهتمام تمامی انبیاء الهی و امت‌های گذشته بوده و در اسلام نیز سابقه و مشروعیت دارد. | ||
قرآن کریم داستان نذر همسر عمران، یعنی مادر حضرت مریم(س) را نقل می کند و می‌فرماید: و به یاد آورید هنگامی را که همسر عمران گفت:«خداوندا آنچه در رحم دارم برای تو نذر کردم که آزاد و در خدمت خانه تو باشد. از من بپذیر که تو شنوا و دانایی».<ref>سوره آل عمران، آیه ۳۵.</ref> | قرآن کریم داستان نذر همسر عمران، یعنی مادر حضرت مریم(س) را نقل می کند و می‌فرماید: و به یاد آورید هنگامی را که همسر عمران گفت:«خداوندا آنچه در رحم دارم برای تو نذر کردم که آزاد و در خدمت خانه تو باشد. از من بپذیر که تو شنوا و دانایی».<ref>سوره آل عمران، آیه ۳۵.</ref> | ||
و در سوره مریم پس از نقل داستان تولد حضرت عیسی(ع) خدای متعال به حضرت مریم(س) می‌فرماید: هرگاه کسی از انسان‌ها را دیدی (با اشاره) بگو: «من برای خداوند رحمان روزه ای نذر کرده‌ام؛ بنابراین با کسی سخن نمی گویم.»<ref>سوره مریم، آیه ۲۶.</ref> | و در سوره مریم پس از نقل داستان تولد حضرت عیسی(ع) خدای متعال به حضرت مریم(س) می‌فرماید: هرگاه کسی از انسان‌ها را دیدی (با اشاره) بگو: «من برای خداوند رحمان روزه ای نذر کرده‌ام؛ بنابراین با کسی سخن نمی گویم.»<ref>سوره مریم، آیه ۲۶.</ref> | ||
این کتاب آسمانی هنگامی که یکی از ویژگی های عباد الرحمن را بر می‌شمارد، می‌فرماید: ایشان به نذر خویش وفا می کنند و از روزی( قیامت ) که شر و عذابش گسترده است، می ترسند.<ref>سوره انسان، آیه ۷.</ref> | این کتاب آسمانی هنگامی که یکی از ویژگی های عباد الرحمن را بر می‌شمارد، می‌فرماید: ایشان به نذر خویش وفا می کنند و از روزی( قیامت ) که شر و عذابش گسترده است، می ترسند.<ref>سوره انسان، آیه ۷.</ref> | ||
امام صادق(ع) در روایتی که در شأن نزول همین آیه «یوفون بالنذر» از آن حضرت صادر شده، فرموده است: هنگامی که امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) مریض بودند روزی پیامبر خدا(ص) به ملاقات آنها آمد و به علی(ع) فرمود: خوب است جهت سلامتی فرزندانت نذر نمایی. علی(ع) فرمود من نذر می کنم، چنانچه این دو بهبود یابند، سه روز را به جهت تشکر از خداوند روزه بدارم. سپس فاطمه(ع) و همچنین فضه که خادمه آنها بود، همین نذر را تکرار نمودند و خدای متعال لباس عافیت را به اندام آن دو امام پوشاند و ایشان نیز روزه داشتند.<ref>میزان الحکمه، ج۱۰، ص۴۸.</ref> | امام صادق(ع) در روایتی که در شأن نزول همین آیه «یوفون بالنذر» از آن حضرت صادر شده، فرموده است: هنگامی که امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) مریض بودند روزی پیامبر خدا(ص) به ملاقات آنها آمد و به علی(ع) فرمود: خوب است جهت سلامتی فرزندانت نذر نمایی. علی(ع) فرمود من نذر می کنم، چنانچه این دو بهبود یابند، سه روز را به جهت تشکر از خداوند روزه بدارم. سپس فاطمه(ع) و همچنین فضه که خادمه آنها بود، همین نذر را تکرار نمودند و خدای متعال لباس عافیت را به اندام آن دو امام پوشاند و ایشان نیز روزه داشتند.<ref>میزان الحکمه، ج۱۰، ص۴۸.</ref> | ||
بنابراین نه تنها نذر با توحید، رضا، تسلیم و ادب در مقابل خدای عالم منافاتی ندارد، بلکه پیمان و وفای به آن، عین توجه به حق تعالی، توحید و عبودیت او و باعث قرب به خالق هستی است و در سنت و سیره اهل عصمت و طهارت و مؤمنان جریان دارد. | بنابراین نه تنها نذر با توحید، رضا، تسلیم و ادب در مقابل خدای عالم منافاتی ندارد، بلکه پیمان و وفای به آن، عین توجه به حق تعالی، توحید و عبودیت او و باعث قرب به خالق هستی است و در سنت و سیره اهل عصمت و طهارت و مؤمنان جریان دارد. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
===صیغه نذر=== | ===صیغه نذر=== | ||
از نظر شرعی نذر وقتی واجب العمل است که یا به صورت صیغه عربی خوانده شود و یا به صیغه فارسی که در بردارنده این مضمون باشد: برای خدا بر عهده و ذمه من باشد اگر فلان حاجت و خواسته من برآورده شد، فلان کار را انجام می دهم ولی اگر تنها از ذهن و قلب گذشته و خطور کرده باشد و صیغه نذر به صورت شرعی که گفته شد خوانده نشود، این نذر وجوب عمل ندارد البته عمل به آن بی اشکال است. | از نظر شرعی نذر وقتی واجب العمل است که یا به صورت صیغه عربی خوانده شود و یا به صیغه فارسی که در بردارنده این مضمون باشد: برای خدا بر عهده و ذمه من باشد اگر فلان حاجت و خواسته من برآورده شد، فلان کار را انجام می دهم ولی اگر تنها از ذهن و قلب گذشته و خطور کرده باشد و صیغه نذر به صورت شرعی که گفته شد خوانده نشود، این نذر وجوب عمل ندارد البته عمل به آن بی اشکال است. | ||
===متعلق نذر=== | ===متعلق نذر=== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
در فرض اول مراجع معظم تقلید فرموده اند: انسان کارى را میتواند نذر کند که انجام آن برایش ممکن باشد، بنابر این کسى که نمىتواند پیاده کربلا برود، اگر نذر کند که پیاده برود، نذر او صحیح نیست.<ref>توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۲، ص ۶۱۳، حضرات آیات امام خمینی(ره)، سیستانی، بهجت، مکارم، زنجانی.</ref> | در فرض اول مراجع معظم تقلید فرموده اند: انسان کارى را میتواند نذر کند که انجام آن برایش ممکن باشد، بنابر این کسى که نمىتواند پیاده کربلا برود، اگر نذر کند که پیاده برود، نذر او صحیح نیست.<ref>توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۲، ص ۶۱۳، حضرات آیات امام خمینی(ره)، سیستانی، بهجت، مکارم، زنجانی.</ref> | ||
و در فرض دوم فرموده اند: اگر نذری غیر از نذر روزه کرده است باز هم نذرش باطل و چیزی بر او نیست.<ref>همان، بنا بر فتوای آیت الله سیستانی.</ref> ولى اگر نذر کند که روزهاى بگیرد و بدون پیش بینى قبلى از انجام آن عاجز شود، باید آن را قضا کند و اگر ممکن نشد<ref>حضرت آیت الله سیستانی در ادامه مطلب فرموده اند: و اگر ممکن نشد، احتیاط واجب آن است که یا به جاى هر روز ۷۵۰ گرم غذا به فقیرى صدقه بدهد یا ۵/ ۱ کیلو به کسى بدهد که به جاى او آن روزه را بگیرد.</ref> به مقدار یک مدّ طعام به فقیر صدقه بدهد.<ref>این نظریه بنا بر فتوای آیت الله زنجانی است.</ref> | و در فرض دوم فرموده اند: اگر نذری غیر از نذر روزه کرده است باز هم نذرش باطل و چیزی بر او نیست.<ref>همان، بنا بر فتوای آیت الله سیستانی.</ref> ولى اگر نذر کند که روزهاى بگیرد و بدون پیش بینى قبلى از انجام آن عاجز شود، باید آن را قضا کند و اگر ممکن نشد<ref>حضرت آیت الله سیستانی در ادامه مطلب فرموده اند: و اگر ممکن نشد، احتیاط واجب آن است که یا به جاى هر روز ۷۵۰ گرم غذا به فقیرى صدقه بدهد یا ۵/ ۱ کیلو به کسى بدهد که به جاى او آن روزه را بگیرد.</ref> به مقدار یک مدّ طعام به فقیر صدقه بدهد.<ref>این نظریه بنا بر فتوای آیت الله زنجانی است.</ref> | ||
==احکام نذر== | |||
===مخالفت با نذر=== | |||
در صورتى كه شخصی نذر صحيح نموده باشد با مخالفت عمدى نذر كفاره بر او لازم است.<ref>مجمع المسایل، ج2 ص318.</ref> | |||
===تغيير مصرف در نذر=== | |||
کسی که چندین سال نذری نموده در صورتى كه صيغۀ نذر را بنحو شرعى خوانده باشد تغيير جايز نيست و لكن غالب مردم صيغۀ شرعى نمى‌خوانند و لذا نذر منعقد نمى‌شود بنابراين مختار است در تغيير يا ترك عمل به آن.<ref>مجمع المسایل، ج2 ص321.</ref> | |||
===تبديل عين منذوره=== | |||
در صورتى كه نذر صحيح با صيغۀ عربى يا فارسى واقع شده باشد واجب است عين همان مورد استفاده شود.به عنوان مثال کسی که برای قربانی کردن گوسفندی را نذر می‌کند باید همان گوسفندى كه براى قربانى اسم برده شده را قربانى كنند و گوسفند ديگری به جای آن مجزى نيست.<ref>ر.ک. مجمع المسایل، ج2 ص320.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||