Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۱۷
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
درباره [[شأن نزول]] آیه پنجم سوره هود «أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ...؛ آگاه باشيد كه آنان دل مىگردانند [و مىكوشند] تا [راز خود را] از او نهفته دارند. آگاه باشيد آنگاه كه آنان جامههايشان را بر سر مىكشند [خدا] آنچه را نهفته و آنچه را آشكار مىدارند، مىداند...» آمده است، این [[آیه]] درباره اخنس بن شریق نازل شد که مردی شیرین سخن و خوشرو در ملاقات با [[پیامبر(ص)]] بود و برخورد دوستانهای با آن حضرت داشت ولی در باطن خود ناخشنود بود و دشمنی پیامبر را در دل داشت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۲۱۶؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۲۷۱.</ref> | درباره [[شأن نزول]] آیه پنجم سوره هود «أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ...؛ آگاه باشيد كه آنان دل مىگردانند [و مىكوشند] تا [راز خود را] از او نهفته دارند. آگاه باشيد آنگاه كه آنان جامههايشان را بر سر مىكشند [خدا] آنچه را نهفته و آنچه را آشكار مىدارند، مىداند...» آمده است، این [[آیه]] درباره اخنس بن شریق نازل شد که مردی شیرین سخن و خوشرو در ملاقات با [[پیامبر(ص)]] بود و برخورد دوستانهای با آن حضرت داشت ولی در باطن خود ناخشنود بود و دشمنی پیامبر را در دل داشت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۲۱۶؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۲۷۱.</ref> | ||
===پاکشدن گناهان توسط حسنات=== | ===پاکشدن گناهان توسط حسنات=== | ||
درباره آیه ۱۱۴ سوره هود « وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ...؛ و در دو طرف روز [اول و آخر آن] و نخستين ساعات شب نماز را برپا دار، زيرا خوبيها بديها را از ميان مىبرد...» آمده است روزی مردی نزد [[پیغمبر(ص)]] آمد و گفت: در آن سوی شهر بر اثر | درباره آیه ۱۱۴ سوره هود « وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ...؛ و در دو طرف روز [اول و آخر آن] و نخستين ساعات شب نماز را برپا دار، زيرا خوبيها بديها را از ميان مىبرد...» آمده است روزی مردی نزد [[پیغمبر(ص)]] آمد و گفت: در آن سوی شهر بر اثر [[وسوسه شیطان]] متعرض زنی گردیدم و آلوده به [[گناه]] شدم؛ ولی به حد [[جماع]] نرسید؛ اکنون به نزد شما آمدم تا حد را بر من جاری سازی. پیامبر(ص) پاسخی نداد و مرد بازگشت تا اینکه آیه فوق نازل شد و او را صدا کرد و گفت [[وضو]] بگیر و با ما [[نماز]] بخوان که این [[کفاره]] گناه توست. در این میان شخصی پرسید آیا این حکم خاص این شخص است، که پیامبر(ص) فرمود نه برای همه [[مسلمانان]] است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۰۷؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۲۷۲.</ref> | ||
==آیات مشهور== | ==آیات مشهور== |