پرش به محتوا

سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۶۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ مهٔ ۲۰۲۲
جز
خط ۵۲: خط ۵۲:
ترجمه: و من نفس خود را تبرئه نمى‌كنم، چرا كه نفس قطعاً به بدى امر مى‌كند، مگر كسى را كه خدا رحم كند، زيرا پروردگار من آمرزنده مهربان است.  
ترجمه: و من نفس خود را تبرئه نمى‌كنم، چرا كه نفس قطعاً به بدى امر مى‌كند، مگر كسى را كه خدا رحم كند، زيرا پروردگار من آمرزنده مهربان است.  


این فراز از آیه به این جهت اهمیت دارد که به یکی از مراتب نفس آدمی که [[نفس اماره]]  است اشاره دارد وحتی یوسف که به تصریح قرآن از مُخلَصین است{{یادداشت|إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ سوره یوسف آیه۲۴}}اگر ادعایی می کند که توانسته در صحنه‌ی گناه و پشت درب‌های بسته در کاخ عزیز مصر از گناه خوداری کند واعلام می کند که (أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ ترجمه: من هرگز در نهانی به او(عزیزمصر) خیانت نکردم ) برای  این که در این ادعایش احساس استقلال و خودباوری باطل نباشد بلافاصله در جمله ی بعد می گوید: 'وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ تا اعلام کند که ادعایش مبنی بر خیانت نکردنش در کاخ عزیز مصر برای خودستایی و تعریف از خود نبوده بلکه برای این بوده که بفهماند رحمت الهی شامل حالش شده (والبته هیچ اجباری از سوی خداوند متعال برای انجام کار های نیک نسبت به انسان وجود ندارد) خلاصه سخن این که هم انجام کارهای نیک وحسنات در پرتو رحمت الهی است وهم دوری از گناه وخیانت نکردن در کاخ به عزیز مصر. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. موسسه اعلمی بیروت، ج۱۷ ص۱۹۸   
این فراز از آیه به این جهت اهمیت دارد که به یکی از مراتب نفس آدمی که [[نفس اماره]]  است اشاره دارد وحتی یوسف که به تصریح قرآن از مُخلَصین است{{یادداشت|إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ سوره یوسف آیه۲۴ /واژه اخلاص در قرآن به ‌کار نرفته؛ ولی مشتقّات خلوص ۳۱ بار در قرآن آمده که بیشتر آن‌ها به موضوع اخلاص مربوط است. از این موارد، ۲۲ مورد از باب افعال و ۱۲ آیه مربوط به «مُخلِصین» (کسانی‌که دین خود را برای خدا خالص کرده‌اند) بوده، و ۱۰ آیه مربوط به مُخلَصین( کسانی که تمام وجودشان را برای خدا خالص کرد ه اند ) می‌باشد. }}اگر ادعایی می کند که توانسته در صحنه‌ی گناه و پشت درب‌های بسته در کاخ عزیز مصر از گناه خوداری کند واعلام می کند که (أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ ترجمه: من هرگز در نهانی به او(عزیزمصر) خیانت نکردم ) برای  این که در این ادعایش احساس استقلال و خودباوری باطل نباشد بلافاصله در جمله ی بعد می گوید: 'وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ تا اعلام کند که ادعایش مبنی بر خیانت نکردنش در کاخ عزیز مصر برای خودستایی و تعریف از خود نبوده بلکه برای این بوده که بفهماند رحمت الهی شامل حالش شده (والبته هیچ اجباری از سوی خداوند متعال برای انجام کار های نیک نسبت به انسان وجود ندارد) خلاصه سخن این که هم انجام کارهای نیک وحسنات در پرتو رحمت الهی است وهم دوری از گناه وخیانت نکردن در کاخ به عزیز مصر. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. موسسه اعلمی بیروت، ج۱۷ ص۱۹۸   
</ref>
</ref>


۱۸٬۳۳۸

ویرایش