Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۱۷
ویرایش
نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها
←پس از پیروزی انقلاب اسلامی
(←پانویس) |
|||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
صالحی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، در [[حوزه علمیه قم]] ماند و به فعالیت‌های علمی ادامه داد. نخست به تدریس [[نهج البلاغه]] پرداخت و به تدریج با اهمیت یافتن مسئله [[ولایت فقیه]] در سال ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ دست به بررسی آن زد و از مفهوم انشایی ولایت فقیه یا مشروعیت مردمی و انتخابی آن دفاع کرد. او در آن مباحث برای اولین بار نظریه مشهور آن روز‌ها که [[ولی فقیه]] باید [[مجتهد]] اعلم باشد، را رد کرد و نظر داد ولی فقیه در جمع [[مجتهدان]]، مثل وزیر بهداری در جمع پزشکان است.<ref> فراتی، روحانیت و تجدد، ص۴۲۴ </ref> | صالحی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، در [[حوزه علمیه قم]] ماند و به فعالیت‌های علمی ادامه داد. نخست به تدریس [[نهج البلاغه]] پرداخت و به تدریج با اهمیت یافتن مسئله [[ولایت فقیه]] در سال ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ دست به بررسی آن زد و از مفهوم انشایی ولایت فقیه یا مشروعیت مردمی و انتخابی آن دفاع کرد. او در آن مباحث برای اولین بار نظریه مشهور آن روز‌ها که [[ولی فقیه]] باید [[مجتهد]] اعلم باشد، را رد کرد و نظر داد ولی فقیه در جمع [[مجتهدان]]، مثل وزیر بهداری در جمع پزشکان است.<ref> فراتی، روحانیت و تجدد، ص۴۲۴ </ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
با آغاز [[جنگ ایران و عراق|جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] به بررسی فقهی مسئله [[جهاد]] در [[اسلام]] | با آغاز [[جنگ ایران و عراق|جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] به بررسی فقهی مسئله [[جهاد]] در [[اسلام]] در ۷۳ جلسه درسی پرداخت. او ضمن نفی [[جهاد ابتدایی]] در اسلام به تفاوت اقوال فقها با [[قرآن]] و [[سیره نبوی]] اشاره می‌کند و با اصل قرار دادن [[صلح]] در روابط بین [[مسلمانان]] با سایر دول، به توجیه دفاعی بودن [[جنگ‌های پیامبر|جنگ‌های پیامبر اسلام(ص)]] همت گماشت. صالحی در خلال تدریس مسئله جهاد، طی نامه‌ای، مسئولان جنگ را به علت تحریم [[کنفرانس طائف]] که به بررسی جنگ [[ایران]] و [[عراق]] می‌پرداخت، مورد انتقاد قرار داد. این نامه که به صورت محرمانه در اسفند ماه ۱۳۵۹ برای مسئولان نظام فرستاده شده بود، بعد از مدتی از بولتن نهضت آزادی منتشر شد.<ref> فراتی، روحانیت و تجدد، ص۴۲۵ </ref> مخاطب نامه به صورت غیرمستقیم [[امام خمینی]] بود. صالحی خواستار حضور ایران در کنفرانس طائف در جهت مذاکره ایران با عراق برای حل مسأله جنگ شده بود.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵، ص۱۰۶.</ref> او همچنین در این نامه از نمایندگان مجلس خواسته بود در مواردی که اهلیت آن را دارند اظهار نظر کنند؛ هرچند موافق نظر امام خمینی نباشد. صالحی طرفدار مذاکره بلاواسطه با عراق بود حتی معتقد بود باید پیشنهاد دهنده مذاکره ایران باشد<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵، ص۲۰۷.</ref> او این نامه را در تعدادی محدود به برخی از سران کشوری داده بود؛ اما گویا به دست امام هم رسیده بود و امام در موضع گیریش مذاکره را محکوم کرد.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵، ص۲۰۸.</ref> این نامه در سال ۱۳۸۸ در کتابی با عنوان «نامه سرگشاده درباره کنفرانس طائف و مسائل جنگ» منتشر شد.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵، ص۲۱۱.</ref>. | ||
== روش پژوهشی == | == روش پژوهشی == | ||