پرش به محتوا

سوره حجر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۶۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۲
جز
خط ۷۸: خط ۷۸:
</noinclude>
</noinclude>
{{پایان}}
{{پایان}}
مفسران با استناد به [[روایات]] منظور از یقین در این آیه را رسیدن وقت [[مرگ]] انسان دانسته‌اند و علت آن را قطعی و یقینی بودن مرگ می‌دانند. امر به [[عبادت]] در این آیه تا زمان مرگ را به این دلیل دانسته‌اند که اگر این قید نمی‌آمد با یک عبادت نیز این امر محقق و بنده مطیع خداوند شناخته می‌شد؛ ولی با اضافه شدن این قید انسان را ملزم به عبادت خداوند تا زمان رسیدن مرگ می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۳۴.</ref> و سخن برخی از صوفیان که این آیه را دستاویز ترک عبادت قرار داده‌اند، مخدوش می‌سازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۴۳.</ref>
مفسران با استناد به [[روایات]] منظور از یقین در این آیه را رسیدن وقت [[مرگ]] انسان دانسته‌اند و علت آن را قطعی و یقینی بودن مرگ می‌دانند. امر به [[عبادت]] در این آیه تا زمان مرگ را به این دلیل دانسته‌اند که اگر این قید نمی‌آمد با یک عبادت نیز این امر محقق و بنده مطیع خداوند شناخته می‌شد؛ ولی با اضافه شدن این قید انسان را ملزم به عبادت خداوند تا زمان رسیدن مرگ می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۳۴.</ref>علامه طباطبایی در باره امربه عبادت(فاعبد ربک) در این آیه دو احتمال داده ۱-منظور امر به عبادت است که در این صورت تفسیری برای آیه قبل است که پیامبر مأمور به تسبیح و سجده شده است در نتیجه تسبیح وسجده از مصادیق عبادت می شوند.۲-منظور پایبندی به لوازم عبودیت و تسلیم و اطاعت است.این احتمال هم از ظاهر این آیه وهم آیات پیش از این فهمیده می‌شود، در این  صورت معنی آیه چنین است:ای پیامبر  تداوم بر عبودیت داشته باش و برای انجام طاعت و پرهیز از معصیت و در برابر سخنان گزنده دشمنان صبر پیشه کن تا مرگ فرارسد؛ و در عالم آخرت که عالم یقین است شاهد انتقام  وکیفر الهی باشی.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۱۹۵-۱۹۶</ref>
و سخن برخی از صوفیان که این آیه را دستاویز ترک عبادت قرار داده‌اند، مخدوش می‌سازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۴۳.</ref>


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
۱۸٬۴۲۹

ویرایش