مقام ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس [[حدیث|روایات]]، پس از اینکه خداوند به [[حضرت ابراهیم|ابراهیم(ع)]] امر فرمود مردم را برای انجام [[حج]] فراخوانَد، ایشان بر روی این سنگ قرار گرفته و امر الهی را انجام داد و جای پای وی در سنگ ماند.<ref>صدوق، علل الشرایع، قم، مكتبة الداوری، ص۴۲۳</ref> در نقلی دیگر وی به هنگام ساخت قسمت‌های بالای دیوار [[کعبه]] بر روی این سنگ می‌ایستاد.<ref>ازرقی، اخبار مكه، مكه مكرمه، دارالثقافة ۱۴۰۳ هـ. ق. ج۱، ص۵۹؛ نظام الدین نیشابوری، تـفسیر غـرائب القـرآن، حاشیه تفسیر طبری، بیروت،‌دار احیاء تراث العربی، ج۱، ص۳۹۵</ref>

بر اساس منابع تاریخی، تا زمان [[خلیفه دوم]] این سنگ بر روی زمین قرار داشت. در زمان وی جاری شدن سیلی که «اُمِّ اَشهَل» نام گرفت این سنگ را تا مسافت زیادی جابجا کرد و خلیفه برای سنگ، پایه‌ای در جای قبلی خود ساخت.<ref>اخبار مكه، تـرجمه دكتـر مـحمود مهدوی دامغانی، تهران، چاپ و نشر بنیاد مستضعفان، ۱۳۶۸هـ. ش. ج۲، ص۳۲۷</ref> در قرن دوم هجری سنگ مقام که از چندجا شکسته شده بود را با نقره به هم متصل نموده و روکشی از طلا برای آن قرار دادند. بعدها برای حفاظت بیشتر، گنبدی با چهار پنجره از آهن بر روی آن ساختند. تا سال ۱۳۴۶ شمسی ساختمانی چوبی به ابعاد ۳ در ۶ متر بر روی مقام وجود داشت که برای طواف‌کنندگان ایجاد زحمت می‌کرد. دولت سعودی تصمیم داشت مقام را به نزدیکی [[باب بنی شیبه]] منتقل کند اما به دلیل مخالفت عمومی عالمان مسلمان، جای مقام ابراهیم تغییر نکرده و استوانه فلزی طلایی رنگی بر روی آن قرار گرفت.<ref>[http://hajj.ir/99/3552 سایت حج]</ref><ref>التاریخ القویم، ج۴، ص۵۲</ref> از شیشه‌های اطراف این استوانه می‌توان سنگ مقام و جای پاها که هم اکنون با نقره پوشانده شده را مشاهده کرد.<ref>فضل الحجرالاسود و مقام ابراهیم،سائد بکداش، صص۱۰۵-۱۰۴</ref> مقام ابراهیم حدود ۱۳ متر از کعبه فاصله دارد.