کاربر ناشناس
عبدالله بن جعفر بن ابیطالب: تفاوت میان نسخهها
جز
←واقعه کربلا
جز (تصحیح) |
imported>Hasaninasab جز (←واقعه کربلا) |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
===واقعه کربلا=== | ===واقعه کربلا=== | ||
در جریان حرکت امام حسین (ع) از [[مکه]] به سوی | در جریان حرکت امام حسین (ع) از [[مکه]] به سوی [[کوفه]]، عبداللّه توسط پسرانش، [[عون بن عبدالله بن جعفر|عون]] و [[محمد بن عبدالله بن جعفر|محمد]]، برای امام نامه نوشت و آن حضرت را از حرکت به سوی کوفه برحذر داشت و گفت که پس از این نامه، به امام خواهد پیوست. وی از عامل مکه، [[عمرو بن سعید]]، نیز برای امام حسین (ع) اماننامه گرفت.<ref>طبری، ج۵، ص۳۸۷ـ۳۸۸؛ قس ابناعثم کوفی، ج۵، ص۶۷</ref> | ||
عبدالله در واقعه کربلا حضور | عبدالله در واقعه کربلا حضور نداشت؛ اما دو فرزندش، عون و محمّد، و به قولی [[عبیدالله بن عبدالله بن جعفر|عبیدالله]] در [[روز عاشورا]] به [[شهادت]] رسیدند.<ref>طبری، ج۵، ص۴۱۹، ۴۶۶؛ ابوالفرجاصفهانی، مقاتلالطالبیین، ص۹۱ـ۹۲</ref> | ||
درباره علت غیبت عبدالله بن جعفر در [[قیام عاشورا]] اختلاف است. رجبی دوانی وی را به جهت غیبت در کربلا سرزنش میکند و بههمینجهت حتی وی را شایسته همسری [[حضرت زینب]] نمیداند.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/5499008/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8%D8%B3-%D8%A7%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7-%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D9%86%DA%A9%D8%B1%D8%AF رجبی دوانی، «چرا همسر حضرت زینب(س) ایشان را در کربلا همراهی نکرد؟»، پایگاه خبری باشگاه خبرنگاران جوان.</ref> در مقابل، برخی مواردی مانند کهولت سن، نابینایی و احتمال مأموریتداشتن وی در [[مدینه]] از جانب امام حسین(ع) را علت عدم همراهی وی بیان میکنند.<ref>عرب ابوزیدآبادی، [http://tarikh.nashriyat.ir/node/564 «عبداللهبن جعفر و قيام كربلا»]، ۱۳۸۸ش.</ref> | |||
در سال [[سال ۶۳ هجری قمری|۶۳]]ق در [[واقعه حره]]، عبدالله بن جعفر دربارۀ مردم [[مدینه]] با [[یزید]] مذاکره کرد و کوشید یزید را از خشونت با مردم مدینه بازدارد. یزید خواست وی را، در صورت اطاعت اهالی مدینه، پذیرفت. عبدالله برای عدهای از سران مدینه نامه نوشت و از آنان خواست که متعرض سپاه یزید نشوند.<ref>ابنسعد،الطبقاتالکبیر، ج۷، ص۱۴۵</ref> | در سال [[سال ۶۳ هجری قمری|۶۳]]ق در [[واقعه حره]]، عبدالله بن جعفر دربارۀ مردم [[مدینه]] با [[یزید]] مذاکره کرد و کوشید یزید را از خشونت با مردم مدینه بازدارد. یزید خواست وی را، در صورت اطاعت اهالی مدینه، پذیرفت. عبدالله برای عدهای از سران مدینه نامه نوشت و از آنان خواست که متعرض سپاه یزید نشوند.<ref>ابنسعد،الطبقاتالکبیر، ج۷، ص۱۴۵</ref> |