Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
imported>Alipour جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==زندگی و تحصیل== | ==زندگی و تحصیل== | ||
آنهماری شیمل، هفتم آوریل ۱۹۲۲م در شهر ارفوت (Erfurt) [[آلمان]]، در خانوادهای پروتستان به دنیا آمد.<ref>خندقآبادی، افسانهخوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۷ و شونبورن، ۱۳۸۵ش، ص۱۳.</ref> او از کودکی به جهان شرق و اسلام علاقهمند شد و فراگیری زبان عربی را از ۱۵ سالگی | آنهماری شیمل، هفتم آوریل ۱۹۲۲م در شهر ارفوت (Erfurt) [[آلمان]]، در خانوادهای پروتستان به دنیا آمد.<ref>خندقآبادی، افسانهخوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۷ و شونبورن، ۱۳۸۵ش، ص۱۳.</ref> او از کودکی به جهان شرق و اسلام علاقهمند شد و فراگیری زبان عربی را از ۱۵ سالگی آغاز و یک جزء از [[قرآن]] را حفظ کرد و چند سال بعد زبانهای فارسی و ترکی را آموخت.<ref>خندقآبادی، افسانهخوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۸.</ref> شیمل در ۱۹ سالگی از دانشگاه برلین در رشته زبانهای شرقی و هنر اسلامی فارغالتحصیل شد و در سال ۱۹۵۱ دکترای خود را در رشته تاریخ ادیان از دانشگاه ماربورگ کسب کرد.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۱۹۶.</ref> | ||
==ویژگیها و مسئولیتهای علمی== | ==ویژگیها و مسئولیتهای علمی== | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
'''روش دینپژوهی'''{{سخ}} | '''روش دینپژوهی'''{{سخ}} | ||
به باور شیمل، نگرش پدیدارشناختی، بهترین روش برای درک اسلام است و تنها روشی است که میتوان با آن به مشترکات ادیان رسید.<ref>شیمل، تبیین آیات خداوند، ۱۳۷۶، ص۳۱.</ref> هر چند شیمل در این روش با دینپژوهان دیگری همراه است، اما مطالعه آثارش روشن میکند روش پژوهشگرانی مانند [[هانری کربن]] در شناخت دیدگاههای فرقههای اسلامی، بیشتر مبتنی بر منابع کلاسیک و آثار اندیشمندان بزرگ این فرقههاست، اما شیمل در پارهای از آثار خود در بیان افکار و اندیشههای اسلامی، بیشتر به سخنان شفاهی و مشاهدات خود از آداب و سنن رایج میان مردم توجه کرده است. وی گاه به این روش وفادار نمیماند و تحت تأثیر روش تاریخی برخی مستشرقان قرار | به باور شیمل، نگرش پدیدارشناختی، بهترین روش برای درک اسلام است و تنها روشی است که میتوان با آن به مشترکات ادیان رسید.<ref>شیمل، تبیین آیات خداوند، ۱۳۷۶، ص۳۱.</ref> هر چند شیمل در این روش با دینپژوهان دیگری همراه است، اما مطالعه آثارش روشن میکند روش پژوهشگرانی مانند [[هانری کربن]] در شناخت دیدگاههای فرقههای اسلامی، بیشتر مبتنی بر منابع کلاسیک و آثار اندیشمندان بزرگ این فرقههاست، اما شیمل در پارهای از آثار خود در بیان افکار و اندیشههای اسلامی، بیشتر به سخنان شفاهی و مشاهدات خود از آداب و سنن رایج میان مردم توجه کرده است. وی گاه به این روش وفادار نمیماند و تحت تأثیر روش تاریخی برخی مستشرقان قرار میگیرد.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱ و ۲۰۸.</ref> | ||
'''موضعگیری علیه سلمان رشدی'''{{سخ}} | '''موضعگیری علیه سلمان رشدی'''{{سخ}} | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
آنهماری شیمل در بخشی از کتاب «مقدمهای بر معرفی اسلام» –که در ایران با نام اسلام از دیدگاه آنهماری شیمل منتشر شده است-، گزارش خلاصهای از تاریخ و آموزههای اسلامی ارائه میکند و در بخشی از آن به تاریخچه، انشعابات و عقاید مذهب [[تشیع]] میپردازد که برخی از مطالب آن مطابق با باورهای مرسوم میان [[شیعیان]] نیست. وی معتقد است که اولین نطفههای افکار کلامی تشیع حول محور امام علی و [[حسنین]](ع) دور نمیزند؛ بلکه او [[محمد بن حنفیه|محمد ابن حنفیه]] را محور اعتقادی شیعه معرفی میکند.<ref>شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۹.</ref> | آنهماری شیمل در بخشی از کتاب «مقدمهای بر معرفی اسلام» –که در ایران با نام اسلام از دیدگاه آنهماری شیمل منتشر شده است-، گزارش خلاصهای از تاریخ و آموزههای اسلامی ارائه میکند و در بخشی از آن به تاریخچه، انشعابات و عقاید مذهب [[تشیع]] میپردازد که برخی از مطالب آن مطابق با باورهای مرسوم میان [[شیعیان]] نیست. وی معتقد است که اولین نطفههای افکار کلامی تشیع حول محور امام علی و [[حسنین]](ع) دور نمیزند؛ بلکه او [[محمد بن حنفیه|محمد ابن حنفیه]] را محور اعتقادی شیعه معرفی میکند.<ref>شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۹.</ref> | ||
به اعتقادی برخی، آنهماری شیمل گاه در بیان اعتقادات مذاهب و فرقهها به سخنانی استناد میکند که موثق نیستند و او صرفاً آنها را در بعضی از مجالس مذهبی دیده یا شنیده است.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱. </ref> وی گاه آداب و رسوم مردم را با شریعت و آداب دینی خلط میکند؛ مثلاً نقل کرده است که خانمها در زمان بارداری از ورود به زیارتگاهها منع شدهاند یا اسب تزیینشده [[ذوالجناح]] در [[روز عاشورا]] را نمادی از اسب سفید [[امام زمان]] (عج) میداند.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۳.</ref> | به اعتقادی برخی، آنهماری شیمل گاه در بیان اعتقادات مذاهب و فرقهها به سخنانی استناد میکند که موثق نیستند و او صرفاً آنها را در بعضی از مجالس مذهبی دیده یا شنیده است.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱. </ref> وی گاه آداب و رسوم مردم را با شریعت و آداب دینی خلط میکند؛ مثلاً نقل کرده است که خانمها در زمان بارداری از ورود به زیارتگاهها منع شدهاند یا اسب تزیینشده [[ذوالجناح]] در [[روز عاشورا]] را نمادی از اسب سفید [[امام زمان]](عج) میداند.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۳.</ref> | ||
شیمل پس از اینکه به بیان اساطیر اخروی در [[قرآن]] اشاره میکند که سرمنشأ پارهای از داستانها شده، برخی مسائل موضوع [[مهدویت]] را از مصادیق اسطورهگرایی میداند. از نظر او این اندیشهها بر اثر عوامل روانشناختی و اسطورههای فردی و جمعی مسلمانان به وجود آمده است.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۵.</ref> | شیمل پس از اینکه به بیان اساطیر اخروی در [[قرآن]] اشاره میکند که سرمنشأ پارهای از داستانها شده، برخی مسائل موضوع [[مهدویت]] را از مصادیق اسطورهگرایی میداند. از نظر او این اندیشهها بر اثر عوامل روانشناختی و اسطورههای فردی و جمعی مسلمانان به وجود آمده است.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۵.</ref> | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
* ابعاد عرفانی اسلامی | * ابعاد عرفانی اسلامی | ||
* من بادم و تو آتش | * من بادم و تو آتش | ||
* | * شکوه شمس | ||
* اسلام در هند و | * اسلام در هند و پاکستان | ||
* راز اعداد | * راز اعداد | ||
* محمد اقبال، شاعر و فیلسوف | * محمد اقبال، شاعر و فیلسوف | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
*شیمل، آنهماری، تبیین آیات خداوند: نگاهی پدیدارشناسانه به اسلام، ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۶ش. | *شیمل، آنهماری، تبیین آیات خداوند: نگاهی پدیدارشناسانه به اسلام، ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۶ش. | ||
*مجموعه سخنرانان، آشنایی از آن سوی افق، تهران، انتشارات باز، ۱۳۸۲ش. | *مجموعه سخنرانان، آشنایی از آن سوی افق، تهران، انتشارات باز، ۱۳۸۲ش. | ||
*موسوی گیلانی، سید رضی، شرقشناسی و مهدویت، تهران، مرکز تخصصی مهدویت، بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج)، ۱۳۸۹ش. | *موسوی گیلانی، سید رضی، شرقشناسی و مهدویت، تهران، مرکز تخصصی مهدویت، بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)، ۱۳۸۹ش. | ||
*ناقد، خسرو، فرزانه بانوئی دلباخته شرق، مجله کلک، شماره ۲۸، ۱۳۷۱ش. | *ناقد، خسرو، فرزانه بانوئی دلباخته شرق، مجله کلک، شماره ۲۸، ۱۳۷۱ش. | ||
*ناقد، خسرو، کتابشناسی آثار پروفسور آنه ماری شیمل، مجله کلک، شماره ۲۸، ۱۳۷۱ش. | *ناقد، خسرو، کتابشناسی آثار پروفسور آنه ماری شیمل، مجله کلک، شماره ۲۸، ۱۳۷۱ش. |