سوره نحل: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۴۸ درباره حرکت سایه های مخلوقات از راست و چپ و سجده خاضعانه آنها برای خدا بود و منظور حالت سایه تمام موجودات برروی زمین است که چون روی زمین، گسترده و پهن می‌شوند در واقع همین حالتشان سجده آنهاست. این آیه درباره سجده عمومی تمام جهان هستی است؛ موجودات مادی و هم غیر مادی، آسمانیان و زمینیان، <ref>برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۵۷۳</ref> و منظور از سجده آنان همان انقیاد و خضوع و تسلیم ذاتی آنهاست که همین حقیقت سجده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۲، ص۲۶۵و۲۶۶.</ref>علامه طباطبایی بر این باور است که  تعبیر «دابّة» در آیه برای آسمانیان، دلالت بر این نکته دارد که در آسمان‌ها  نیز دوابّی(جنبدگانی) هستند که ساکنند و در آنها زندگی می‌کنند.<ref>طباطبایی، المیزان۷ ج۱۲۷ ص۲۶۶</ref>

پاسخ به این سؤال که [[فرشته |ملائکه]] نیز می توانند داخل در دوابّ (جنبندگان) باشند پس چرا در این آیه نامشان جداگانه آمده است از نظر نویسنده [[تفسیر المیزان]] این است که نزول و صعود و رفت وآمد آنها،  نقل و انتقال و حرکت کردن در مکان مانند موجودات مادی و انسان‌ها و جنیان نیست به همین جهت ملائکه جداگانه مطرح شده اند تا اشاره به این باشد که نوع حرکت انها مانند دیگر جنبندگان مادی (انسان ها و حیوانات) نیست. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۲۶۶</ref> اما از نظر[[ فضل بن حسن طبرسی |طبرسی]]  [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب) |نویسنده تفسیرمجمع البیان]] این که نام ملائکه جداگانه آمده هم  به جهت شرافت مقام آنهاست  و هم این که دابّه به موجودی گفته می شود که جنبش دراد وراه می رود در حالی که ملائکه صاحبان بال هستند وپرواز(طیران) درآنان غلبه دارد. <ref>الشيخ الطبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، دار المعرفة، ج۶، ص۵۶۲</ref>  {{یادداشت| و إنما خص الملائكة بالذكر تشريفا لهم و لأن اسم الدابة يقع على ما يدب و يمشي و هم أولو الأجنحة فصفة الطيران أغلب عليهم }}