سوره نحل: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۴۸ درباره حرکت سایه های مخلوقات از راست و چپ و سجده خاضعانه آنها برای خدا بود و منظور حالت سایه تمام موجودات برروی زمین است که چون روی زمین، گسترده و پهن می‌شوند در واقع همین حالتشان سجده آنهاست. این آیه درباره سجده عمومی تمام جهان هستی است؛ موجودات مادی و هم غیر مادی، آسمانیان و زمینیان، <ref>برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۵۷۳</ref> و منظور از سجده آنان همان انقیاد و خضوع و تسلیم ذاتی آنهاست که همین حقیقت سجده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۲، ص۲۶۵و۲۶۶.</ref>علامه طباطبایی بر این باور است که  تعبیر «دابّة» در آیه برای آسمانیان، دلالت بر این نکته دارد که در آسمان‌ها  نیز دوابّی(جنبدگانی) هستند که ساکنند و در آنها زندگی می‌کنند.<ref>طباطبایی، المیزان۷ ج۱۲۷ ص۲۶۶</ref>